Οι σκληρές ποινές είναι για τους «σκληρούς»

Το θέμα της βίας στα ελληνικά γήπεδα είναι διαχρονικό. Το θέμα της αντιμετώπισης της βίας στα ελληνικά γήπεδα, έχει τη δική του ιστορία.

Δεν είναι ίδια τα δυο τους. Είναι διαφορετικά. Στο πρώτο αρκούν μερικοί «ανεγκέφαλοι», όπως του λέμε, οι οποίοι μάλλον είναι «πανέξυπνοι», από τη στιγμή που δεν τους πιάνει κανείς.

Στο δεύτερο, όμως, εκείνο της αντιμετώπισης της βίας, «ανακατεύονται» πολλοί. Ομάδες, λίγες, ΕΠΟ, πολιτεία κι ένα σωρό άλλοι, που θέλουν να πάρουν μερίδιο. Ανάμεσά τους ασφαλώς και η FIFA με την UEFA.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν από εκείνα που είχαν τεράστιο πρόβλημα με τη βία στα ελληνικά γήπεδα. Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, οι κανονισμοί έχουν αυστηροποιηθεί.

Αποδεικνύοντας ότι τελικά αυτό ως λογική, έχει αποτέλεσμα. Στην Τούμπα, στο ντέρμπι που δεν έγινε ποτέ, δεν άναψε ούτε ένας πυρσός. Διότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ γνώριζαν ότι θα ακολουθούσε τιμωρία «κεκλεισμένων». Ακόμη μία φέτος…

Ωστόσο, ένας και μόνο ανεγκέφαλος, που πέταξε τον ρολό χαρτιού ταμειακής μηχανής, αρκούσε για να κάνει τη ζημιά. «Σημαδεύοντας» και πετυχαίνοντας τον προπονητή του Ολυμπιακού και τελικά προκαλώντας αυτό που οι υπόλοιποι φίλοι του ΠΑΟΚ απεύχονταν.

Το συμπέρασμα, όμως, μένει. Η UEFA και οι σκληρές ποινές της έχουν δείξει τον δρόμο ακόμη και στους «σκληρούς» και «διαφορετικούς» οπαδούς των ελληνικών ομάδων, όπως αυτοί θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται.

Τώρα το μόνο που χρειάζεται είναι να επιμείνουν οι αρχές στις αποφάσεις τους και να μην κάνουν πισωγυρίσματα. Για να μην θυμηθούμε τον περσινό τελικό Κυπέλλου, δηλαδή.