Τη δεκαετία του 1980 οι δύο επαρχιακές ομάδες κατακτούσαν τίτλους, έπαιζαν Ευρώπη και αμφισβήτησαν την πρωτοκαθεδρία της Αθήνας. Σήμερα, «βυσσινί» και «ομιλίτες» προσπαθούν απλώς να αποφύγουν τον υποβιβασμό.
Σε παλαιότερη εποχή, τη δεκαετία του ‘198. θα μπορούσε να ήταν τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας. Ή ένας «τελικός» που θα έκρινε την έξοδο στην Ευρώπη. Αλλά το σαββατιάτικο (24/4, 17:15) παιχνίδι ανάμεσα στη Λάρισα και στον ΟΦΗ στο Στάδιο Αλκαζάρ έχει τον χαρακτήρα του τελικού, αλλά για διαφορετικό λόγο: την παραμονή στη Superleague.
H Λάρισα και ο ΟΦΗ δεν είναι δύο οποιαδήποτε ομάδες για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι οι μεγαλύτερες επαρχιακές ομάδες, με ιστορία, με τίτλους στο παλμαρέ τους και με δικό τους κόσμο, που δεν δηλώνει… «και κάτι άλλο». Οπότε, η μονομαχία τους για τη σωτηρία είναι μία αλλιώτικη κατάσταση από αυτή που είχαν συνηθίσει.
Η ΑΕΛ είναι η μοναδική εκπρόσωπος της επαρχίας η οποία είχε στεφθεί πρωταθλήτρια, τη σεζόν 1987-88. Επίσης, έχει κατακτήσει δύο Κύπελλα Ελλάδας, το 1984-84 και το 2006-07, άλλες δύο φορές ήταν φιναλίστ και τερμάτισε δεύτερη το 1982-83. Επίσης, το καμάρι του θεσσαλικού κάμπου έφτασε στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1985-86.
Ο ΟΦΗ δεν έχει ανέβει στην κορυφή της Α’ Εθνικής, αλλά έχει στεφθεί Κυπελλούχος το 1986-87, έπαιξε στον τελικό της ίδιας διοργάνωσης του 1989-90 και πήρε έναν διεθνή τίτλο, το Βαλκανικό Κύπελλο του 1988-89. Επίσης, ο Όμιλος του Ηρακλείου τερμάτισε δεύτερος τη σεζόν 1985-86 και έχει παίξει στους «16» του Κυπέλλου Κυπελλούχων και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Σήμερα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά… Η Λάρισα είναι τελευταία με 24 βαθμούς, ισόβαθμη με τον Παναιτωλικό. Ο ΟΦΗ είναι προτελευταίος με 25 βαθμούς. Αμφότεροι οι αντίπαλοι θέλουν να αποφύγουν τον απ’ ευθείας υποβιβασμό ή το μπαράζ με τον δεύτερο της Superleague 2 και η μεταξύ τους μονομαχία θα κρίνει πολλά. Γιατί από τα ψηλά πατώματα που έζησαν τις προηγούμενες δεκαετίες, πλέον παλεύουν για την αποφυγή του υποβιβασμού.