Πάλι με τον ΠΑΟΚ. Πάλι μετά από άσχημο αποτέλεσμα. Πάλι κάτω από πίεση. Ο Λάζλο Μπόλονι παίζει την Κυριακή κόντρα στον δικέφαλο πολλά περισσότερα απ' αυτά που φαίνονται.
Δύο εβδομάδες πριν. Με τον Λάζλο Μπόλονι να βρίσκεται με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο για την τελευταία αγωνιστικής της κανονικής διάρκειας της Superleague. Λίγο πριν τα πλέι οφ, αυτό το -5 από τον αντίπαλό του βάζει στο ματς χαρακτήρα τελικού. Μόνο νίκη για να μην γίνει… χαώδης η διαφορά.
Ο Μακέντα ανοίγει το σκορ στο πρώτο μέρος, ο Ιωαννίδης κάνει το 2-0 στο δεύτερο, ο Τζόλης μειώνει σε 2-1. Η νίκη δεν αλλάζει χέρια μέχρι το φινάλε, με τον Παναθηναϊκό να παίρνει ένα σπουδαίο τρίποντο. Και τον Λάζλο Μπόλονι μια μεγάλη ανάσα.
Εκείνο το ντέρμπι πιθανόν να έκρινε το μέλλον του στον σύλλογο. Μια ήττα; Θα τον έφερνε όλο και πιο κοντά στην πόρτα της εξόδου. Οι πράσινοι κατάφεραν και μπήκαν ουσιαστικά επί ίσοις όροις στα πλέι οφ. Όμως αυτά ξεκίνησαν με το… αριστερό. Η Τρίπολη γύρισε από το 0-2, ισοφάρισε σε 2-2 και η πρώτη αγωνιστική των πλέι οφ έφερε τον Παναθηναϊκό τον έφερε και πάλι στο… κυνήγι.
Και ο Μπόλονι; Ξανά σε μια πίεση στην οποία το τελευταίο διάστημα έχει βρεθεί πολλές φορές. Την έχει… συνηθίσει στην καθημερινότητά του. Από τις «σφαλιάρες» με τον ΠΑΣ Γιάννινα και έπειτα, ο Ρουμάνος μοιάζει να παίζει το… κεφάλι του σχεδόν σε κάθε παιχνίδι.
Όχι την Κυριακή δεν κρίνεται το – άμεσο – μέλλον του. Αυτό θα κριθεί στο φινάλε της σεζόν, αφού εδώ που φτάσαμε πια δεν έχει κανένα νόημα και κανένα όφελος για τον Παναθηναϊκό να αλλάξει προπονητή για λίγα μόνο παιχνίδια. Όμως κάθε βήμα προς την Ευρώπη θα τον κάνει και λίγο πιο ισχυρό κάθε φορά. Και κάθε απομάκρυνση από την τετράδα, θα τον φέρνει όλο και πιο κοντά στην απόλυση το ερχόμενο καλοκαίρι.
Με μια πρώτη ματιά αυτό το Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ δεν έχει την ίδια σημασία για τα πρόσωπα στους πάγκους των δύο ομάδων. Με μια πιο προσεκτική δεύτερη; Ας μην ορκιζόμαστε. Ούτε για τον Μπόλονι, ούτε για τον Γκαρσία.