Κάθε χρόνο κι ένα νέο restart. Τρία χρόνια μετά και η ΑΕΚ πληρώνει τα «εγκλήματα» του 2018 που απαξίωσαν πλήρως το πρωταθληματικό ρόστερ. Από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι μέχρι και τις ακαδημίες.
Μια ακόμη αποτυχημένη χρονιά βαδίζει προς το τέλος της για την ΑΕΚ. Μια ακόμη σεζόν μετά από την πρωταθληματική του 2017-18, που η Ένωση δεν μπορεί να κρατήσει παρά ελάχιστα πράγματα και να προσπαθήσει να φτιάξει μια ομάδα από την αρχή. Κάτι που δεν πρέπει να αλλάξει ακόμη κι αν η ομάδα πάρει τελικά τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ακόμη κι αν πάρει το Κύπελλο.
Το πρωτάθλημα για τρίτη σερί σεζόν χάθηκε πριν καν… αρχίσει για την ΑΕΚ, το ευρωπαϊκό ταξίδι που ξεκίνησε με προσδοκίες μετά την επιστροφή στους ομίλους του Europa League εξελίχθηκε σε τραγωδία και οι στόχοι που απομένουν, ακόμη κι αν επιτευχθούν δεν μπορούν να αλλάξουν το πρόσημο. Το οποίο για ακόμη μία φορά είναι αρνητικό. Και τα δύσκολα είναι ξανά μπροστά για την ΑΕΚ.
Η νέα αγωνιστική περίοδος είναι πολύ πιθανό να την βρει κάποια στιγμή στο νέο της γήπεδο, στη φυσική της έδρα, αυτή που της έχει λείψει τόσο εδώ και 18 χρόνια. Και στην «Αγιά Σοφιά» θα πρέπει να μπει μια ομάδα αντάξια του γηπέδου, αντάξια της τεράστιας αναμονής του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια αλλά και αντάξια της ίδιας της ομάδας.
Η ΑΕΚ επιχειρεί (για άλλη μία φορά) αλλαγές σε όλα τα επίπεδα προκειμένου να κάνει ένα restart και να μπουν τα πάντα σε νέα βάση. Πόσο εύκολο είναι όμως να συμβεί κάτι τέτοιο μετά από τα «εγκλήματα» που έγιναν σε αγωνιστικό και όχι μόνο επίπεδο μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος; «Εγκλήματα» που απαξίωσαν την ομάδα στα μάτια ακόμη και του ίδιου της του κόσμου.
Πάμε να δούμε τα μεγάλα λάθη της ΑΕΚ και φυσικά του Δημήτρη Μελισσανίδη σε αυτή την τριετία που αναγκάζουν τον διοικητικό ηγέτη της Ένωσης, να το πάρει και πάλι από την αρχή.
Κεφάλαιο ρόστερ
Από το καλοκαίρι του 2018 η ΑΕΚ σε μεταγραφικό επίπεδο τα έκανε όλα λάθος. Παίκτες βαρόμετρα αποχώρησαν, ισάξιοι αντικαταστάτες δεν ήρθαν ποτέ, με το ρόστερ να οδηγείται σταδιακά σε απαξίωση.
Από την ΑΕΚ που τη σεζόν 2017-18 έκανε μια αξιοπρεπή μετά από χρόνια πορεία στην Ευρώπη, απ’ όπου αποκλείστηκε μάλιστα χωρίς ήττα (στο Europa League), κατέληξε σε μια ΑΕΚ με μηδέν στα έξι στο Champions League, με αποκλεισμό από τον Αύγουστο την επόμενη και με το φετινό φιάσκο της μίας νίκης και της τελευταίας θέσης σε όμιλο με κάποια Ζόρια να βάζει το… κερασάκι στην τούρτα.
Δεν μπορείς να πεις ότι αυτά τα τρία χρόνια δεν υπήρξαν περιπτώσεις που δεν δόθηκαν χρήματα για μεταγραφές. Ελλείψει συγκεκριμένου πλάνου και οργάνωσης όμως είτε τα χρήματα αυτά δεν έπιασαν τόπο (βλέπε Νεντελτσεάρου, Χνιντ) είτε ακόμη κι αν επενδύθηκαν σωστά (βλέπε Λιβάι Γκαρσία), η άρρωστη κατάσταση που υπάρχει στην ομάδα δεν βοήθησε ώστε να αναδειχθούν όσο και όπως θα έπρεπε.
Κεφάλαιο προπονητής
Ακόμη ένα μεγάλο λάθος της ΑΕΚ το 2018 ήταν το θέμα του προπονητή. Ξαφνικά ο Μανόλο Χιμένεθ δεν ήταν αυτός που ταίριαζε στη φιλοσοφία της ομάδας η οποία πρέπει να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο και έτσι ο Ανδαλουσιανός αποχώρησε με την Ένωση να «ακυρώνει» τον τρόπο που την έφερε στην κορυφή μετά από 24 χρόνια, για κάτι διαφορετικό. Για κάτι πιο… ΑΕΚ.
Το κάτι άλλο που ούτε η ίδια η ΑΕΚ δεν κατάλαβε μάλλον τί ήταν, δεν το βρήκε ούτε στον Μαρίνο Ουζουνίδη, ούτε στον Μιγκέλ Καρντόσο, ούτε στον Μάσιμο Καρέρα με τον Χιμένεθ να επιστρατεύεται τρεις και λίγο για να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά και να επιβεβαιώνει το προφανές. Πως ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένα πλάνο.
Κεφάλαιο τεχνικός διευθυντής
Μία περίπτωση που επιβεβαιώνει τη διαπίστωση πως η ΑΕΚ πάσχει από πλάνο είναι και αυτή του τεχνικού διεθυντή. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος που πολλές φορές απέδειξε ότι είναι ανεπαρκής για το πόστο, ξηλώθηκε σε ένα βράδυ μαζί με τον Καρντόσο για να έρθει ο Ίλια Ίβιτς με προοπτική τετραετίας όπως έλεγε ο Μελισσανίδης. Τελικά ο Σέρβος άντεξε έναν χρόνο αφού ξαφνικά κρίθηκε πως θα έπρεπε να αλλάξουν οι αρμοδιότητές του κάτι που δεν τον βρήκε σύμφωνο με αποτέλεσμα να κουνήσει μαντήλι.
Στη θέση του η ΑΕΚ πήγε με ένα πείραμα. Ο Παναγιώτης Κονέ που πριν μερικούς μήνες ήταν ακόμη ποδοσφαιριστής, χρίστηκε τεχνικός διευθυντής σε μια περίοδο που οι πάντες και τα πάντα είναι υπό αμφισβήτηση στην ομάδα. Κατευθείαν στα βαθιά, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να ανταποκριθεί χάρη στις γνωριμίες που είχε ως ποδοσφαιριστής. Το στίγμα του ακόμη δεν μπορεί να πει κανείς πως το έχει βάλει αλλά το καλοκαίρι θα κρίνει πολλά και για εκείνον.
Κεφάλαιο ακαδημίες
Ακόμη μία μεγάλη πληγή για την ΑΕΚ. Ράβε-ξήλωνε με πρόσωπα να αλλάζουν διαρκώς και σοβαρό αποτέλεσμα να μην υπάρχει. Από τον Ζήκο στον Κωστένογλου, από τον Κωστένογλου στον Τσάνα, τώρα ο Παπαδημητρίου και ποιος ξέρει ποιος άλλος σε λίγους μήνες. Σε μια περίοδο μάλιστα που η Ένωση επενδύει στην ανάπτυξη και εξέλιξη των προπονητικών της εγκαταστάσεων. Το θέμα είναι ποιοι θα μπουν όμως σε αυτές.
Και σε αυτόν τον τομέα το πλάνο αγνοείται εδώ και τρία χρόνια (και όχι μόνο). Από το σκάουτινγκ για τον εντοπισμό ταλέντων μέχρι την ένταξή τους στις ακαδημίες και την αξιοποίησή-εξέλιξή τους ώστε να φτάσουν κάποια στιγμή στην πρώτη ομάδα. Αυτό που προσπαθεί να κάνει η ΑΕΚ τώρα δηλαδή αλλά ο χρόνος θα δείξει αν αυτή τη φορά θα υπάρξει αποτέλεσμα ή θα επαναληφθεί για ακόμη μία φορά το ίδιο σκηνικό.