Το «Μάνα Κουράγιο» στα γήπεδα μας!

«Μάνα Κουράγιο»! Ένα θρυλικό θεατρικό έργο,  αντιπολεμικό αριστούργημα του Μπέρτλοτ Μπρεχτ, με την υπόθεση  να αναφέρεται στη μάνα με τα τρία παιδιά, από τρεις διαφορετικούς πατέρες, στην εποχή του 30ετούς πολέμου 1618-1648. Στη μάνα, που ακολούθησε με ένα κάρο, τον στρατό κι έκανε τα πάντα για να μπορέσουν να επιζήσουν τα παιδιά της.

ΚΑΘΕ φορά, που ακούμε να βρίζεται η μάνα του οποιουδήποτε επώνυμου, στην διάρκεια αγώνων, στα γήπεδα, μέσα στο κεφάλι μας αυτόματα ανάβει, με διακόπτη την φαντασία, η επιγραφή, από νέον, στην προμετωπίδα ενός μικρού θεάτρου στην περιοχή Αγίου Αρτεμίου (Γούβας)- Παγκρατίου, που γεννηθήκαμε. Το «Μάνα Κουράγιο»  πλημμυρίζει το είναι μας. Και η δική μας μάνα, ζωντοχήρα από πολύ νωρίς, ήταν καταμεσής της Κατοχής , όταν «γινόταν κομμάτια», για να εξασφάλιζε ένα καρβέλι ψωμί  για τα δύο παιδιά της.

«ΕΒΡΙΖΑΝ, από την εξέδρα, τη μάνα μου, που έχει πεθάνει…», η εξήγηση , που έδωσε ο Ηλίας Φυντάνης, για  την έκρηξη του , σε ένα από τα τελευταία  παιχνίδια της Λάρισας.

ΔΕΚΑΔΕΣ είναι οι «Φυντάνηδες», που ξεφυτρώνουν  κάθε τόσο και λιγάκι, από τους αγωνιστικούς χώρους, τους πάγκους, τα αποδυτήρια,  από κάθε σημείο , στο οποίο  βρίσκονται  πρωταγωνιστές των γηπέδων. Είναι μια από τις κάκιστες συνήθειες αυτών, που  έχουν  την δυνατότητα  να κρύβονται πίσω από την ανωνυμία. Είναι μια κατάρα. Μια πληγή, που χάσκει και δεν πρόκειται ποτέ να κλείσει.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ  θύματα, από αυτή τη μάστιγα ,η οποία  συναντάται  στα γήπεδα σε όλο τον Κόσμο και όχι μόνο στα ελληνικά, προσμετρούνται  ανάμεσα στους  διαιτητές. Αυτή η ειδικότητα, αυτή η οικογένειας, από τους  αγωνιζόμενους, είναι που υφίσταται την απαίσια μορφή  της συγκεκριμένης ηχορύπανσης.

ΓΙΑΤΙ οι διαιτητές είναι ο πιο εύκολος στόχος. Είναι ο χειρότερα βαλλόμενος, γιατί ο ρόλος τους μέσα στο παιχνίδι  είναι μερικές φορές πιο καθοριστικός, από  εκείνου του αμυντικού, που  αντιδρά «σαν από μηχανής θεός», προ  της γραμμής τέρματος ή από  τον επιθετικό, που στέλνει τη μπάλα στα αντίπαλα δίκτυα.

Η ΜΑΝΑ του κάθε διαιτητή είναι εκτεθειμένη, όσο κανενός άλλου  προσώπου, όσο καμίας  άλλης ύπαρξης, στην διαστροφή του κάθε ανώνυμου. Είναι ο κεντρικός στόχος  του κάθε ασεβή , ως και ανέντιμου, ως και άνανδρου. Ο τελευταίος χαρακτηρισμός, γιατί ακριβώς ο διαιτητής ενός αγώνα υπόκειται στην ακόλουθη σκληρή πραγματικότητα: Είναι  ο μοναδικός, από τους πρωταγωνιστές του τερέν, που δεν έχει οπαδούς στην εξέδρα. ΄Ολοι οι άλλοι έχουν , είτε από την γηπεδούχο, είτε από την φιλοξενούμενη ομάδα. Δυστυχώς, ο διαιτητής είναι φτερό στον άνεμο. Πολλές φορές (σχήμα λόγου) δεν έχει για  να τον υπερασπίσει …ούτε τον παρατηρητή διαιτησίας- αλλά όχι πως ο τελευταίος προστίθεται στα μέλη της άθλιας «ορχήστας» των υβριστών.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ σήμερα να γίνουμε  κάπως…θεατρόφιλοι, επικαλούμενοι το « Η Μάνα Κουράγιο και τα τρία παιδιά της»,  γιατί δεν ήταν, τώρα τελευταία,  μόνο ο προπονητής της ΑΕΛ, που κατάγγειλε, ότι καθυβριζόταν η μάνα του. Πριν από τον Ηλία Φυντάνη είχαμε παρεμφερές επεισόδιο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας , με  θύμα τον Νίκο Παπαδόπουλο, τερματοφύλακα της Λαμίας. Ακόμη πιο νωρίς το περιστατικό, πάλι στη Λεωφόρο, με τον Μανόλο Χιμένεθ, που αντέδρασε άσχημα και ως επώνυμος, ως «συγκεκριμένος» , το πλήρωσε πολύ ακριβά, με τιμωρία αποκλεισμού. Και ούτω καθεξής.

ΟΠΩΣ προαναφέραμε η θλιβερή ηχητική «σεξουαλική παρενόχληση» της μάνας  των πρωταγωνιστών, είναι από τους  πιο ρυπαρούς λεκέδες στα γήπεδα. Να αναφερθούμε και σε παραδείγματα με εν ενεργεία  μεγαλομετόχους-ιδιοκτήτες ΠΑΕ και ΚΑΕ;

ΑΚΡΗ  δεν  υπάρχει. Με το  σχετικό κουβάρι να έχει διογκωθεί και μεταβληθεί σε βράχο, που αλίμονο σε όποιον  θελήσει να αναπαραστήσει τον Σίσυφο και να ζητήσει από τον Μπρεχτ, σε κάποια  νεότερη έκδοση, να τον συμπεριλάβει στο διαχρονικό έργο του. Μόλις φτάνει στο πιο πάνω σκαλί της εξέδρας, ο βράχος θα γλιστράει και θα φεύγει από τη ράχη ή τα χέρια του και θα επιστρέφει στον αγωνιστικό χώρο….

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

…ΚΑΙ  άντε  πάλι, ο «Μπρεχτικός  Σίσυφος» από την αρχή.  Στην ίδια ,εκ των προτέρων καταδικασμένη, προσπάθεια και διαδρομή. Γιατί αυτή η κατάρα με την βρισιά της μάνας  δεν έχει ημερομηνία λήξης…