Ο Χατζηθεοδωρίδης διηγήθηκε την περιπέτεια με τον τραυματισμό του

Ο Χατζηθεοδωρίδης διηγήθηκε την περιπέτεια με τον τραυματισμό του

Ο αριστερός μπακ-χαφ του Παναθηναϊκού αναφέρθηκε στην επιστροφή του και στους στόχους που θέλει να πετύχει φορώντας τα πράσινα.

Ο Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης επανήρθε μετά τον τραυματισμό του και περιμένει την ευκαιρία του από τον Λάζλο Μπόλονι. Ωστόσο, όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν ήταν εύκολο για τον αριστερό μπακ-χαφ του Παναθηναϊκού και εκείνος περιέγραψε τα συναισθήματα του, αλλά και τους επόμενους στόχους.

Η συνέντευξη του Χατζηθεοδωρίδη στο match program:

Μετά από σχεδόν επτά μήνες, κόντρα στον Άρη έπαιξες και πάλι. Πως ήταν αυτό το διάστημα για σένα και πως αισθάνεσαι τώρα που επέστρεψες; Νιώθεις έτοιμος να έχεις αφήσει οριστικά πίσω σου αυτή τη δύσκολη περίοδο;

“Ήταν πολύ δύσκολοι οι τελευταίοι μήνες για μένα. Με ταλαιπώρησε πολύ αυτή η περίοδος, γιατί ήταν η πρώτη φορά ουσιαστικά που είχα ένα σοβαρό τραυματισμό. Το καλό ήταν ότι υπήρξαν πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη δύσκολη στιγμή να με στηρίξουν. Από το ιατρικό επιτελείο μέχρι τον τελευταίο εργαζόμενο στο κλαμπ. Με βοήθησαν να το περάσω το δυνατόν καλύτερα, τις στιγμές που ήμουν πιο πεσμένος, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να χαμογελάσω. Είμαι ειλικρινά ευγνώμων σε όλους.

Το πως πέρασα αυτούς τους μήνες, μόνο εγώ μπορώ να το αισθανθώ και να το καταλάβω. Πρώτη φορά κλήθηκα να αντιμετωπίσω έναν τέτοιο τραυματισμό και το δυσκολότερο ήταν ότι δεν ήξερα ακριβώς το διάστημα που θα με κρατήσει εκτός δράσης. Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα πίσω στις υποχρεώσεις της ομάδας και ακόμα περισσότερο που αυτό συνδυάστηκε με μία σημαντική νίκη. Αισθάνομαι ότι μέσα σε αυτούς τους μήνες έγινα πιο δυνατός και πως τώρα είμαι έτοιμος να δώσω και πάλι τον καλύτερό μου εαυτό για να βοηθήσω την ομάδα”.

Τη στιγμή του τραυματισμού σου αισθάνθηκες πως έχεις πάθει σοβαρή ζημιά;

“Η αλήθεια είναι ότι κατάλαβα αμέσως ότι έχει γίνει ζημιά. Ένιωσα ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω στον αγώνα και πως ο τραυματισμός μου θα με αφήσει εκτός για κάποιο διάστημα. Σίγουρα όμως δεν είχα φανταστεί ότι θα έφτανα ως το χειρουργείο και πως θα χρειαζόταν να έρθει ο Ιανουάριος για να παίξω ξανά ποδόσφαιρο”.

Σου έχει μείνει μέσα σου μία περίεργη αίσθηση για το ότι ήρθε ένας τόσο σοβαρός τραυματισμός στιγμές πριν τελειώσει ένα ματς στο οποίο, μάλιστα, η ομάδα δεν είχε και κάποιο σημαντικό βαθμολογικό κίνητρο;

“Σίγουρα ήταν μία πολύ άτυχη στιγμή για εμένα. Στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν μπορείς να τα προβλέψεις αυτά. Δεν μπορείς να ξέρεις πότε θα έρθει αυτή η κακή στιγμή. Η μεγαλύτερή μου απογοήτευση ήταν ότι για μένα ξεκινούσε μία μεγάλη χρονιά. Φυσικά, είναι ακόμα μια μεγάλη χρονιά για εμένα, όμως είμαι απογοητευμένος που δεν ξεκίνησα αυτή τη χρονιά από την αφετηρία της”.

Έχει δημιουργηθεί μία συγκυρία όπου στη θέση σου, ένα νέο παιδί που αγωνίστηκε αρκετά το πρώτο διάστημα της σεζόν ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα μακριά από τον Παναθηναϊκό, ενώ υπάρχει και ένας ακόμα ξένος ποδοσφαιριστής που ήρθε φέτος στην ομάδα. Αισθάνεσαι έτοιμος να παλέψεις μαζί του για να καθιερωθείς και πάλι στον Παναθηναϊκό;

“Αρχικά θέλω να πω ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για τον Ζαγαρίτη. Με την αξία του, άρπαξε την ευκαιρία που του παρουσιάστηκε. Συνεχίζει να ανεβαίνει και αυτό είναι σίγουρα σπουδαίο. Ο Χουάνκαρ είναι ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής και υπάρχει καλώς εννοούμενος ανταγωνισμός. Μου αρέσει αυτό στο ποδόσφαιρο γιατί με κάνει κι εμένα να εξελίσσομαι μέσα από τις προπονήσεις. Βελτιώνομαι καθημερινά πάνω στις αδυναμίες μου. Έχω ξεκινήσει να γνωρίζω πλέον καλύτερα και τον προπονητή αφού έχω μπει στις προπονήσεις εδώ και κάποιες εβδομάδες. Θέλω να αποδείξω τι αξίζω για να επιστρέψω και να πάρω τη θέση του βασικού”.

Ποια είναι η άποψη που έχεις σχηματίσει έως τώρα για τον προπονητή;

“Δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη γιατί το διάστημα που έχω δουλέψει μαζί του, είναι μικρό. Φαίνεται όμως πως γνωρίζει καλά τη δουλειά του και ελπίζω να βοηθήσει κι εμένα για να συμμετέχω στην προσπάθεια που κάνει ο Παναθηναϊκός”.

Πως ήταν για σένα να βλέπεις την ομάδα να μην πηγαίνει όσο καλά θα θέλατε στο πρώτο μισό της σεζόν, αλλά να μην μπορείς από την πλευρά σου να βοηθήσεις;

“Είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι τραυματίας και να μην μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς. Ειδικά όταν βλέπεις την ομάδα σου να αγωνίζεται και να μην φέρνει καλά αποτελέσματα, θέλεις ακόμα περισσότερο να βοηθήσεις. Σε πληγώνει το ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι από τη δική σου την πλευρά. Ήξερα όμως μέσα μου πως όταν αυτή η ομάδα δέσει, θα έρθουν και τα θετικά αποτελέσματα. Υπήρχαν πολλοί νέοι παίκτες και ήταν δεδομένο πως θα χρειαζόταν χρόνος”.

Ας πάμε πίσω στον χρόνο, στο καλοκαίρι του 2018. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να πάρεις την απόφαση και να αφήσεις το περιβάλλον του αγγλικού ποδοσφαίρου και να έρθεις στον Παναθηναϊκό;

“Ο Παναθηναϊκός είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος με τεράστια ιστορία. Δεν θα μπορούσα να αφήσω μία τέτοια πρόταση χωρίς να την εξετάσω καλύτερα. Ο κ. Νταμπίζας είχε έρθει στην Αγγλία, είχαμε συζητήσει αρκετά και μου είχε εξηγήσει το πρότζεκτ. Μου είχε εξηγήσει ακόμα πως είχε η κατάσταση στο σύλλογο και ήθελα να έρθω, να δείξω τι αξίζω και να βοηθήσω την ομάδα να επιστρέψει εκεί που αρμόζει στην ιστορία της”.

Τι σου έχει μείνει πιο έντονα χαραγμένο στο μυαλό από το πρώτο σου διάστημα στον Παναθηναϊκό; Ποιες σκέψεις κάνατε σε εκείνη τη δύσκολη συγκυρία οι νέοι ποδοσφαιριστές της ομάδας, υπήρχε περισσότερο ανησυχία ή πίστη στις δυνατότητές σας;

“Ήξερα από την πρώτη στιγμή πως η ομάδα θα αποτελούνταν από αρκετούς νέους παίκτες. Ήξερα ότι θα είμαστε μία ομάδα με όρεξη και ενέργεια. Ταλέντο υπήρχε σίγουρα και έτσι δεν ανησυχούσα μήπως δεν τα πάμε καλά. Όταν μπήκα στην προετοιμασία της ομάδας στην Ολλανδία, κατάλαβα ότι το γκρουπ που έχουμε είναι πολύ δυνατό και οι σκέψεις μου ήταν θετικές.

Αισθάνεσαι πως μετά από τα δύο προηγούμενα χρόνια, η ομάδα αυτή που άρχισε να χτίζεται το καλοκαίρι του 2018, κατάφερε να φτάσει στο μάξιμουμ που μπορούσε ή πως αν οι συγκυρίες ήταν κάπως διαφορετικές θα μπορούσε να έχει πάει ακόμα καλύτερα;

Σίγουρα δεν είχαμε φτάσει στο ταβάνι μας, πιστεύω άλλωστε ότι ακόμα δεν το έχουμε φτάσει. Όταν έρχονται καινούργιοι παίκτες, χρειάζεται ένα σεβαστό διάστημα για να δέσει η ομάδα. Όσο περισσότεροι είναι οι νέοι παίκτες, τόσο περισσότερος χρόνος χρειάζεται. Πίστευα και πιστεύω ότι το γκρουπ έχει να δώσει ακόμα περισσότερα πράγματα. Με βάση την περσινή χρονιά, είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης για να πάμε ακόμα πιο ψηλά”.

Έχεις γεννηθεί στην Κατερίνη. Την απόφαση να πας στην Αγγλία πως την πήρες;

“Όταν ήμουν 11 ετών είχαν γίνει κάποια δοκιμαστικά στην πόλη μου από την Άρσεναλ γιατί ήθελαν να ανοίξουν την πρώτη Elite ακαδημία τους στην Ελλάδα. Διευθυντής στην Ελλάδα θα ήταν ο κ. Λάκης Παπαϊωάννου. Εκείνος με επέλεξε να πάω στα δοκιμαστικά. Μετά τα δοκιμαστικά, επιλέχθηκα για την ακαδημία αυτήν και επρόκειτο να μείνουμε εσώκλειστοι λειτουργώντας στο πρόγραμμα των ακαδημιών της Άρσεναλ στην Αγγλία, αλλά μένοντας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Λουτράκι.

Όταν έμαθα ότι επιλέχθηκα για αυτή την ακαδημία, ήμουν πολύ μικρός και δεν είχα καταλάβει την αλλαγή που θα χρειαζόταν να γίνει στη ζωή μου. Δεν είχα αντιληφθεί πως θα χρειαζόταν να αφήσω τη ζωή μου, τους φίλους μου και καθετί που χαίρεται ένα παιδί σε τόσο μικρή ηλικία.

Ήμουν χαρούμενος, μπορώ να πω. Η μητέρα μου δεν ήθελε να κάνω μία τέτοια μεγάλη κίνηση αλλά τελικώς έπαιξε μεγάλο ρόλο η πίεση από την πλευρά του πατέρα μου και του αδερφού μου. Εκείνοι πίστευαν πως θα είναι σπουδαίο για μένα να δουλέψω σε αυτό το πρόγραμμα. Τελικά πήρα την απόφαση να πάω και έμεινα εκεί για τέσσερα χρόνια. Μετά θα ερχόντουσαν να δουν ποιοι είναι έτοιμοι για να υπογράψουν στην ακαδημία της Άρσεναλ. Εκεί όμως στα 16 υπογράφεις τα πρώτα scholarship συμβόλαια. Έτσι κι έγινε. Μετά από τα τέσσερα αυτά χρόνια, κέρδισα αυτή την υποτροφία για τις ακαδημίες της Άρσεναλ”.

Στο Λουτράκι πως ήταν αυτή σου η εμπειρία;

“Είχαμε μία υπεύθυνο που έμενε συνέχεια μαζί μας γιατί ήμασταν μικροί σε ηλικία και δεν γινόταν να ζούμε μόνοι μας. Ήμασταν συνολικά δέκα παιδιά. Μας πρόσεχε, μας παρακολουθούσε και μας βοηθούσε στα μαθήματα. Τους πρώτους μήνες δεν είχα καταλάβει καλά την αλλαγή που υπήρξε στη ζωή μου. Όσο περνούσαν οι μήνες τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν και άρχισα να αισθάνομαι πως θέλω να γυρίσω στο σπίτι μου και στους φίλους μου. Δεν τα παράτησα όμως και με τη στήριξη των δικών μου, πολέμησα τις δυσκολίες που υπήρξαν. Αν τώρα με ρωτούσε κάποιος αν θα έπαιρνα ξανά την ίδια απόφαση, η απάντηση θα ήταν σίγουρα καταφατική. Έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη βελτίωσή μου αυτή η εμπειρία. Να μπορώ σήμερα να είμαι ο ποδοσφαιριστής που έχω γίνει”.

Και τελικώς πως προέκυψε η Μπρέντφορντ;

“Σε ηλικία 16 ετών πήρα την υποτροφία στην Άρσεναλ για δύο χρόνια. Ενώ, λοιπόν, ήμουν εκεί, στον δεύτερο χρόνο ήρθε η πρόταση από την Μπρέντφορντ για να παίξω στη δεύτερη ομάδα. Πήγα εκεί για έναν χρόνο προκειμένου να με παρακολουθήσουν να δουν αν μπορώ να φτάσω στην πρώτη ομάδα. Πέρασαν έξι μήνες και τελικώς μου έκαναν πρόταση ανανέωσης για άλλα δύο χρόνια στην πρώτη ομάδα”.

Κλείνοντας, μέσα σε ένα δύσκολο διάστημα για σένα, ανανέωσες το συμβόλαιό σου με τον Παναθηναϊκό. Πως πήρες την απόφαση αυτήν και ποιος είναι ο πιο σημαντικός στόχος που έχεις;

“Ήταν πολύ σημαντικό για μένα όταν είδα πως η ομάδα θέλει να με κρατήσει και να ανανεώσω για άλλα τρία χρόνια. Αισθάνθηκα πως με στηρίζει στην πράξη παρά την άτυχη στιγμή που είχα. Η περίοδος εκείνη ήταν πολύ δύσκολη και η ανανέωση με έκανε να αισθανθώ πραγματικά χαρούμενος. Όλοι στο κλαμπ με στήριξαν, από τον φροντιστή μέχρι και τον ίδιο τον πρόεδρο. Είναι ο τρίτος μου χρόνος στην ομάδα και με έχουν κάνει να νιώθω σαν να είμαι δέκα χρόνια μαζί τους. Νομίζω ότι αυτό είναι ενδεικτικό. Είμαι πολύ χαρούμενος που ανανέωσα για άλλα τρία χρόνια και πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα να πετύχουμε τους στόχους μας. Το όνειρό μου δεν είναι άλλο από το να φορέσω τη φανέλα του Παναθηναϊκού σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι”.

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ