Μέσα σε δύο μήνες ο Γκαρσία άφησε τον Δικέφαλο του Βορρά δίχως στόχους, όταν η διοίκηση αποφάσισε να πουλήσει τον Αμπέλ Φερέιρα. Αλλά το πιθανότερο είναι να φταίει η… Αθήνα!
«Ψυχάρα ο Πάμπλο» Γκαρσία. «Ένας από εμάς». Και άλλες τέτοιες γραφικότητες που συνόδευσαν την ακατανόητη απόφαση της διοίκησης του ΠΑΟΚ στα τέλη Οκτώβρη να «πουλήσει» τον προπονητή της Αμπέλ Φερέιρα.
Να δεχθεί να τον παραχωρήσει δηλαδή με το απαραίτητο οικονομικό αντάλλαγμα στην Παλμέιρας.
Μια απόφαση που έβαλε «ταφόπλακα» στις όποιες αγωνιστικές φιλοδοξίες του Δικεφάλου για τη φετινή σεζόν. Και ας χρησιμοποιούν κάποιοι αυτή τη μακάβρια λέξη απόψε μετά το σοκ στο Περιστέρι.
Και αν το κοινό έχει τις αδυναμίες του; Τα media που θεωρητικά έχουν την υποχρέωση της κριτικής; Την πάπια έπειτα από το εγκληματικό λάθος της διοίκησης Σαββίδη. Σα να συνέβη το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Να έχει ξεκινήσει μια ομάδα με έναν προπονητή. Να έχει γίνει ένας ταπεινός σχεδιασμός πάνω στις επιλογές του. Και τέλη Οκτώβρη να τον πουλάς σε κάποιον άλλο. Και να μη λες την αλήθεια (ότι το πρόβλημα είναι η μαύρη τρύπα στα ταμεία) αλλά να το εμφανίζεις σαν καλό νέο.
Ο Πάμπλο μπορεί να έχει λαϊκό έρεισμα, να ξυπνά όμορφες αναμνήσεις στην κερκίδα από την εποχή που φορούσε την κορδέλα του και παρίστανε τον… Ράμπο στη μεσαία γραμμή. Το παλικάρι όμως δεν είναι προπονητής. Τουλάχιστον δεν είναι ακόμη προπονητής. Και αυτό το καταλαβαίνει πλέον και μικρό παιδί έπειτα από δύο μήνες και κάτι στον πάγκο του ΠΑΟΚ.
Δεν έχει την κατάρτιση, την εμπειρία, ου μην και την ικανότητα να διαχειριστεί ένα σύνολο το οποίο τα τελευταία χρόνια συμμετέχοντας στον πρωταθλητισμό έχει προφανώς μεγαλύτερους στόχους από την εποχή που ο Γκαρσία αποθεώνονταν από τη θύρα 4. Και το ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι πλέον στο 1/3 της αξίας που είχε προ διετίας. Έχει ανάγκη έναν καθοδηγητή από τον πάγκο. Όχι κάποιον που θα τον καθοδηγήσουν οι παίκτες του.
Το αποψινό είναι χαρακτηριστικό. Παιχνίδι που σου το χαρίζει η μπάλα στο 82΄από μια στημένη φάση, και καταφέρνεις να το χάσεις δέκα λεπτά αργότερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν περιμένεις τους άλλους. Φεύγεις μόνος σου. Πολλώ δε μάλλον αν έχει προηγηθεί και το κάζο στη Λάρισα όπου ισοφάρισες κατά λάθος με ένα πέναλτι στο 90+6’.
Σε τέσσερις μέρες έχασε πέντε βαθμούς και έφτασε στο -10 από τον Ολυμπιακό. Στα τελευταία τέσσερα ματς έχει χάσει 8 βαθμούς. Κάπως έτσι είναι και στο -4 από τον Άρη από τον οποίο επίσης έχασε. Και είχε και τα… δωράκια του. Διότι δεν ξεχνιέται ο τρόπος με τον οποίο νίκησε τον ΠΑΣ στη Τούμπα, με γκολ καθαρό επιθετικό φάουλ στο 90΄+2΄.
Στο μεταξύ ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από το Europa League διότι δεν μπόρεσε να μη χάσει ούτε από τα δεύτερα της Ομόνοιας. Στην Ολλανδία έχασε ματς από την Αιντχόφεν που η ομάδα του προηγήθηκε με 2-0 στο πρώτο 15άλεπτο.
Επί της ουσίας από τις 7 Ιανουαρίου είναι και επίσημα δίχως στόχο. Το κύπελλο μένει, αλλά και εκεί όπως ο καθένας καταλαβαίνει είναι τζόγος. Άσε που ποιος θα το πρωτοπάρει. Η ΑΕΚ έχει τον ίδιο στόχο, ο Παναθηναϊκός το ίδιο κλπ.
Ο Δικέφαλος παίζει ένα ποδόσφαιρο στα όρια του… ακατανόητου. Στα τελευταία 13 του ματς σε όλες τις διοργανώσεις έχει δεχθεί γκολ στα 10. Δεν έχει αρχή, μέση και τέλος. Και το κυριότερο; Δεν δείχνει πως μπορεί να βγει από αυτό το «λούκι» στο οποίο τον πέταξε η διοίκηση του. Ο Ιβάν Σαββίδης που έχει αράξει στο Ροστόφ.
Αλλά ποια διοίκηση και ποιος Πάμπλο; Αφού ως γνωστόν για όλα «φταίει η Αθήνα». Και το Περιστέρι άλλωστε αλλού βρίσκεται;