Οι Θεσσαλονικείς βάζουν τον πήχη ψηλά. Ψηλότερα από ότι θα περίμεναν και οι ίδιοι
Είναι δεδομένα ως εδώ η μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη της σεζόν. Άρης με πολλά κυβικά. Και κυρίως με διάθεση που όσο ο καιρός περνά ανοίγει περισσότερο. Το επιβεβαιώνουν τα σενάρια των ημερών με θέα στο μεταγραφικό παράθυρο. Από τη μια το φλερτ με τον Μιγκέλ Άνχελ Γκερέρο. Από την άλλη ο… τρελό Ουάρντα που ζήτημα είναι το ταλέντο του να το έχουν τρεις-τέσσερις ποδοσφαιριστές σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Σκεφτείτε δηλαδή την ομάδα του Μάντζιου, με τον ισχυρό φετινό κορμό να μπορούσε να προσθέσει στο επιθετικό της κομμάτι δύο τέτοια «γρανάζια». Έναν «δουλευταρά» σαν τον Ισπανό επιθετικό που κάνει στο γήπεδο χίλια πράγματα καλά. Και βέβαια το ταλέντο του Αιγύπτιου που δημιουργικά αλλά και εκτελεστικά φτάνει από μόνο του να σε αλλάξει επίπεδο.
O Άρης σε αυτές τις 12 πρώτες αγωνιστικές έχει μόλις μια ήττα (αυτή από τον Ολυμπιακό). Έχει καταφέρει να σχηματίσει μια αγωνιστική ταυτότητα που όλα ξεκινούν πίσω από τη μπάλα (μόλις 7 γκολ παθητικό). Και το σημαντικότερο είναι πως δίνει την εντύπωση πως σε αυτό το στιλ είναι ασυναγώνιστος. Οκτώ ματς δίχως να μαζέψει τη μπάλα από τα δίχτυα του είναι ποσοστό της τάξης του 66%. Όπως ποσοστό 50% είναι οι ως τώρα 1-0 νίκες του. Αγωνιστικά το σενάριο είναι συγκεκριμένο. Καλοί πίσω από τη μπάλα, με σωστή τακτοποίηση, δίχως απαραίτητα μεγάλες κατοχές. Και με το transition να δημιουργεί τις προϋποθέσεις.
Ο Αμρ Ουάρντα έχοντας τέτοιες μπάλες στα πόδια του, μπάλες «κόντρας» είναι φωτιά. Όποια άμυνα βρει σε ανισορροπία έχει ομολογουμένως το ταλέντο να την κάνει να της μείνει… αξέχαστος. Έχει όμως και μεγάλη ικανότητα στο «ένας με έναν». Στα παιχνίδια δηλαδή που ο Άρης έχοντας τη μπάλα στα πόδια πρέπει να δημιουργήσει απέναντι σε άμυνες που είναι «στημένες» και περιμένουν στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.
Ο Γκερέρο είναι επίσης ένας κλασικός παίκτης transition. Και μάλιστα από τους επιθετικούς που το δημιουργούν μόνοι τους. Πιέζει πολύ τις πρώτες μπάλες, ντουμπλάρει στα μαρκαρίσματα δίπλα στους wingers, έχει ένα σωρό ιδέες για το πως θα αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του κλπ. Μα παρτενέρ τον Ισπανό ο Φορτούνης τη σεζόν 2018-19 στον Ολυμπιακό έκανε «όργια». Ακριβώς γιατί ο Γκερέρο του δημιουργούσε τις προϋποθέσεις. Με πολύ κίνηση, με διάθεση να παίξει χωρίς τη μπάλα κλπ.
Στο μεταξύ μιλάμε για δύο ποδοσφαιριστές που ξέρουν το πρωτάθλημα μας απέξω και ανακατωτά άρα δεν χρειάζονται χρόνο προσαρμογής. Για δύο άσους που είναι σε εξαιρετική ηλικία και προφανώς με κίνητρα να δείξουν και να αποδείξουν. Διόλου τυχαία ότι ο Άρης φαίνεται να τους έχει επιλέξει και να ασχολείται σοβαρά μαζί τους.
Φυσικά το πως μπορεί τα φλερτ να γίνουν… γάμοι, είναι άλλη συζήτηση. Ο Γκερέρο στην Αγγλία δεν έχει αυτό που θέλει. Με τη Φόρεστ δεν παίζει πολύ (9συμ) ή πιο σωστά δεν έχει καταφέρει να γίνει πρωταγωνιστής. Στον Άρη, το rotation στο «9» θα τον φέρει σε συναγωνισμό με τον Μάνο. Μια τέτοια κίνηση δίνει άλλες δυνατότητες στους Θεσσαλονικείς για το δεύτερο μισό της σεζόν.
Ο Αμρ Ουάρντα τώρα, είναι σαφώς μια ιστορία περισσότερο μπερδεμένη. Ανήκει ακόμη στον ΠΑΟΚ. Από τον Γενάρη όμως είναι ελεύθερος να επιλέξει τον επόμενο προορισμό της καριέρας του.
Και αν βάλει υπογραφές, τότε θα είναι… μια κουβέντα να μην του επιτραπεί να αλλάξει φανέλα από τώρα. Το ενδιαφέρον του Άρη χρονολογείται από τα μέσα της περασμένης αγωνιστικής περιόδου. Εκφράστηκε το καλοκαίρι από τον ίδιο τον Θόδωρο Καρυπίδη, ο οποίος, μάλιστα, δεν είχε διστάσει να το… ομολογήσει δημοσίως σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Άγγελο Χαριστέα στις αρχές του Αυγούστου: «Αν μπορώ να πάρω τον Ουάρντα, θα τον πάρω» είπε τότε. Και όπως φαίνεται δεν το ξέχασε.
Οι καλοκαιρινές συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές του Αμρ είχαν γίνει με την προϋπόθεση αποδέσμευσής του από τον ΠΑΟΚ, ωστόσο ευθύς εξαρχής ο Δικέφαλος του είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα τον άφηνε ελεύθερο για να πάει στον Άρη. Θα το κάνει τώρα, που οι συμπολίτες του τον έχουν από κάτω στον βαθμολογικό πίνακα; Δύσκολο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…