Ολυμπιακός-Βόλος 4-1 : Ελ Αραμπί εσύ σούπερ σταρ!

Την κατάλληλη στιγμή. Όπως ταιριάζει σε έναν σκόρερ με τα δικά του «κυβικά». Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί επέστρεψε στα Σούπερ Λιγκ… γκολ έπειτα από πενήντα βράδια. Και το έκανε με τρόπο εμφατικό, φέρνοντας τα πάνω-κάτω στην αναμέτρηση με τον Βόλο (4-1) στο Καραϊσκάκης.

Ναι, από το χατ τρικ με τον Ατρόμητο (17/10) είχε να σκοράρει ο Μαροκινός. Είπε να το πιάσει λοιπόν από εκεί βγαίνοντας απόψε για το δεύτερο ημίχρονο με το σκορ στο 1-1. Και το ξανάκανε. Τρία δικά του γκολ (66΄, 80΄, 90΄+1΄) έγραψαν την ιστορία. Και πρόσθεσαν τρεις ακόμη βαθμούς στο σακούλι για την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς, αλλάζοντας τελείως την εικόνα αλλά και την «αίσθηση» αυτής της παράξενης αναμέτρησης.

Ένα σωρό από απίθανα έγιναν στο πρώτο ημίχρονο. Ο Ντρέγκερ αποχώρησε (βουρκωμένος και) τραυματίας μόλις στο 3΄. Ο Βόλος είχε δοκάρι στο 7΄(Δουβίκας) και προηγήθηκε με αμφισβητούμενο πέναλτι στο 9΄(Μπαριέντος). Ένας Γιάννης Παπαδόπουλος από τη Μακεδονία, διαιτητής τυπικά, έκλεινε τα μάτια στο πολύ σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων με αποκορύφωμα τη φάση της ισοφάρισης από τον Μασούρα (45΄+3). Και μέσα σε όλα ο Ολυμπιακός έδειχνε επηρεασμένος και από το rotation (πολύ κακή εμφάνιση από τον Βινάγκρε αλλά και τον Μπα) και από την κούραση και από όσα αντιμετώπιζε στο γήπεδο. «Μπλόκο» μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Το ότι κατάφερε να ανατρέψει την κατάσταση και τελικά να φτάσει σε ένα σκορ επιπέδου 4-1 λέει πολλά. Και για τον χαρακτήρα της ομάδας. Και για τον τρόπο που ο Πέδρο Μαρτίνς διόρθωσε την εικόνα. Και βέβαια για τον Γιουσέφ Ελ Αραμπί που το φονικό του ένστικτο είναι σήμα κατατεθέν για αυτή την ομάδα.

Για να σε βάλω περισσότερο στο νόημα; Δεν πρέπει να υπάρχει άλλο ματς που ο Πορτογάλος προπονητής του Ολυμπιακού να άλλαξε τρεις από τους τέσσερις αμυντικούς του. Υποχρεωτικά τον Ντρέγκερ (μπήκε ο Ραντζέλοβιτς και έπαιξε σαν δεξιός μπακ ο Βρουσάι). Υποχρεωτικά και τον Βινάγκρε στην ανάπαυλα (Χολέμπας) καθώς από τη δική του πλευρά ο επικίνδυνος Βόλος «χτυπούσε» σχεδόν σε κάθε κατοχή της μπάλας στο πρώτο ημίχρονο. Υποχρεωτικά και τον Μπα (59΄Σισέ) που μάλλον απόψε έκανε το χειρότερο του παιχνίδι με τη φανέλα των νταμπλούχων. Πολλά λάθη, δεύτερος στη μπάλα, χωρίς καθαρό μυαλό. Ήταν καθοριστική αυτή η «τριλογία» για την βραδιά. Διότι ο Ολυμπιακός με αυτόν τον τρόπο σταμάτησε να νιώθει απειλή. Έβαλε το ματς στον ίσιο δρόμο.

Όπως φυσικά και η ισοφάριση δευτερόλεπτα πριν από την ανάπαυλα. Αλλιώς πας στο ημίχρονο με 0-1, αλλιώς με 1-1. Τα υπόλοιπα τα κανόνισε ο Ελ Αραμπί. Που κάθε ασίστ πήρε την έκανε και γκολ. Από τον Καμαρά, τον Φορτούνη (6η στο πρωτάθλημα), τον Τιάγκο Σίλβα που στο ντεμπούτο του έδωσε την αίσθηση ενός πραγματικά τεχνικά καταρτισμένου μέσου που μπορεί να βοηθήσει το rotation.

Ο Βόλος έπαιξε ανοιχτά. Με μεγάλες ταχύτητες. Με τον Ουάρντα και τον Δουβίκα να επιβεβαιώνουν ότι του έχουν δώσει αρετές στην επίθεση. Και με τον Νίνη που πήρε τη θέση του Μπαριέντος νωρίς (16΄) να θυμίζει κάτι από τον… Νίνη που έμοιαζε να αποτελεί φαινόμενο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτά με τη μπάλα. Δίχως τη μπάλα; Το ξύλο πήγε σύννεφο με την ανοχή του διαιτητή Παπαδόπουλου. Στο 1-1 ο Μασούρας έχει μείνει στο έδαφος με αίματα στο πρόσωπο. Δεν πανηγυρίζει γιατί δεν ξέρει από που του ήρθε η κλωτσιά του Γκαραβέλη στο πρόσωπο! Κλωτσιά που έμεινε ατιμώρητη.

Το «κλειδί»: Ωραία η «επανόρθωση» του Μαρτίνς με τις αλλαγές στην άμυνα. Κρίσιμο και το γκολ του Μασούρα. Ο Ελ Αραμπί όμως καθάρισε τη μπουγάδα. Αυτός ο χαρισματικός σκόρερ που ξέρει τη δουλειά όπως κανείς άλλος σε επίπεδο Σούπερ Λιγκ. Ξύπνησε την κατάλληλη στιγμή. Βρήκε ρυθμό. Βρήκε και το κέφι του εν όψει Πόρτο με αυτό το χατ τρικ.

Το «δεκάρι»: Ο Μάριος Βρουσάι ξεκίνησε για winger. Και από το 3΄βρέθηκες δεξιός μπακ. Το έκανε καλά. Πολύ καλά. Τόσο καλά που ήταν μακράν ο καλύτερος του Ολυμπιακού στο δύσκολο πρώτο ημίχρονο. Ένα παιδί που το πέρασμα του από την Ολλανδία (Βίλεμ) τον μετέτρεψε σε «έτοιμο» ποδοσφαιριστή. Με τακτική παιδεία. Και προσαρμογή σε κάθε ρόλο που του προσφέρει ο προπονητής. Μεγάλο κέρδος σε μια εποχή που το τεχνικό τιμ χρειάστηκε να ψάξει πολύ βαθιά στο rotation για λύσεις.

Γιατί κόουτς; «Γιατί κόουτς δεν είχαμε δει ακόμη τον Τιάγκο Σίλβα;» θα απόρησαν σίγουρα πολλοί βλέποντας τον Πορτογάλο μέσο να περνά στο γήπεδο προς το φινάλε του ματς και κάθε επαφή του με τη μπάλα να «φωνάζει» για τις δυνατότητες του. Η απάντηση όμως δεν είναι… Μαρτίνς; Είναι αυτή η φοβερή γκαντεμιά που έχει ως τώρα ο Ολυμπιακός. Πέρασε ένα μεγάλο διάστημα ως τραυματίας, του προέκυψε και covid του Τιάγκο Σίλβα. Για αυτό έκανε ντεμπούτο τον Δεκέμβρη. Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως…

Στον πάγκο: Η διαιτησία του Παπαδόπουλου. Προκλητικός. Αλλά πόσο διαφορά έχει άραγε από τους υπόλοιπους που η ΚΕΔ αυτά τα τρία χρόνια έχει εμφανίσει στο προσκήνιο;

Οι συνθέσεις:

Ολυμπιακός (4-2-3-1): Σα, Σεμέδο, Μπα (59’ Σισέ), Βινάγκρε (46’ Χολέμπας), Ντρέγκερ (5’ λ. τρ. Ραντζέλοβιτς), Καμαρά, Μπουχαλάκης (58’ Πέπε) , Φορτούνης (81’ Τιάγκο Σίλβα), Μασούρας, Βρουσάι, Ελ Αραμπί

Βόλος (4-2-3-1): Γκαραβέλης, Ντεντάκης (75’ Κιάκος), Φεράρι, Σάντσες, Δουβίκας, Ουάρντα (68’ Περέα), Μαρτίνες, Μπαριέντος (19’ λ. τρ. Νίνης), Κολόμπο, Ριένστρα, Μπαρτόλο