Ολυμπιακός : Αυτό που ψάχνει ο Μαρτίνς, το δίνουν «εκείνος και εκείνος»

Αγέννητοι και οι δύο τους, το 1988 όταν ο Νίκος Καλλίνης και ο Κώστας Λογοθετίδης αποφάσισαν να γίνουν η μουσική μπάντα με το όνομα «Εκείνος και εκείνος».

Πολλώ δε μάλλον όταν ο ίδιος τίτλος συνόδευσε ένα από τα πιο επιτυχημένα τηλεοπτικά σίριαλ της ΕΡΤ, το μακρινό 1972. Το «Εκείνος και εκείνος» με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο που εξελίχθηκε μια διετία μέσα απο 103 επεισόδια.

Μεταξύ μας όμως, πιο ταιριαστή περιγραφή δύσκολα προκύπτει για να… καλύψει τη δική τους «συναυλία» χθες στο Ηράκλειο. Τον τρόπο με τον οποίο ο Μαντί Καμαρά και ο Γιώργος Μασούρας οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε μια αέρινη απόδραση από το «Γεντί Κουλέ» δίχως ο ΟΦΗ να καταφέρει να αντιδράσει και να το… κάνει σίριαλ.

Ναι και εδώ «Εκείνος και εκείνος». Με τον Αφρικανό μέσο να είναι ο αδιαμφισβήτητος MVP και ο δημιουργός του 0-1 (53΄Χασάν) που άνοιξε τον δρόμο. Και τον Έλληνα μεσο-επιθετικό (80΄) να εκτελεί και να σφραγίζει ένα από τα «τρίποντα» που ο Πέδρο Μαρτίνς έσπευσε να ξεχωρίσει ως «κλειδί» στην οικονομία ολόκληρου του πρωταθλήματος.

«Τόσο εγώ όσο και οι άλλοι πιο παλιοί ξέρουμε τι σημαίνει αυτό το γήπεδο για την έκβαση του πρωταθλήματος. Και ο κόουτς έκανε την καλύτερη δουλειά πάνω στην προετοιμασία του αγώνα» έλεγε με καμάρι στο φινάλε ο Γιώργος Μασούρας. O 26άχρονος πάνω στον οποίο καμώθηκε το χθεσινό σχέδιο δράσης. Μια άκρως ενδιαφέρουσα ιδέα από τις πολλές του Πορτογάλου τεχνικού.

Διάταξη 4-4-2 αποφάσισε ο κόουτς με τον Έλληνα άσο να κινείται στον άξονα σαν «περιφερειακός» συνδέοντας από τη μια τους Μαντί Καμαρά και Για Εμβιλά και από την άλλη τον Αχμέντ Χασάν. Δύο «μοτέρ» στον άξονα ικανά να κάνουν ένα σωρό δουλειές από εκείνες που τις καταλαβαίνεις μόνο από το… αποτέλεσμα.

Μασούρας και Καμαρά έστησαν αμέτρητες παγίδες στις πρώτες πάσες του ΟΦΗ. Ανέβασαν την πίεση ψηλά και στην εκκίνηση του ματς, αλλά και στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Ήταν ουσιαστικά εκείνοι που χάλασαν το build up των Κρητικών και τους υποχρέωσαν σε λάθη που σήμαναν συναγερμό στο αμυντικό τους τρίτο. Λάθη που έφεραν τους γηπεδούχους στην υποχρέωση να αντιδράσουν στο transition του Ολυμπιακού έχοντας χάσει την αμυντική τους ισορροπία και τις αποστάσεις.

Στο πρώτο τη γλίτωσαν ελέω Βέτερμαν (4΄Εμβιλά) και κάποιων εκατοστών (12΄Χασάν). Στο επόμενο; Η σέντρα του Καμαρά έστειλε τη μπάλα συστημένη στο κεφάλι του Χασάν (53΄) για το 0-1. Και ο Μεγιάδο με υπερπροσπάθεια αποσόβησε το 0-2 (57΄) έπειτα από το κλέψιμο του Μασούρα και την νέα ασίστ στον Αιγύπτιο που έχασε ένα… άχαστο.

Ο Ολυμπιακός έφυγε από την Κρήτη με 13 τελικές, καταφέρνοντας να διατηρήσει κάτι που έκανε ξανά δικό του μια εβδομάδα πριν με τον Απόλλωνα. Δίχως να χρειαστεί να…γεμίζει ασταμάτητα τη μπάλα στην αντίπαλη περιοχή, μην μπορώντας να σπάσει τις ζώνες του αντιπάλου. Είχε μόλις 20 απόπειρες (οι 12 πετυχημένες). Στα Γιάννενα με τον ΠΑΣ έφτασε στις 35 ( εκ των οποίων πέρασαν μόλις οι 4!), Με τον Ατρόμητο άλλες τόσες.

Μια ομάδα σαν τους Πειραιώτες μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία όταν δεν βρίσκει άλλο τρόπο να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα. Χθες δεν χρειάστηκε. Γιατί η δουλειά έγινε αθόρυβα από τους δύο σημαντικότερους «εργάτες» που διαθέτει ο Μαρτίνς στο ρόστερ του. Ο Μασούρας λειτουργεί εξαιρετικά σαν δεύτερος φορ, έχει καλή επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Κυρίως όμως έχει αυτή την τρομερή ανιδιοτέλεια στο παιχνίδι του. Αφοσίωση, ίσως να είναι η κατάλληλη λέξη. Η συνάντηση του με τον Καμαρά στον άξονα, σχημάτισε πολύ ενδιαφέρουσες δυνατότητες. Και μάλλον έκανε ευτυχισμένο τον Γιαν Εμβιλά που λίγα μέτρα πιο πίσω έκοβε και έραβε.

Θα την ξαναδούμε αυτή την 4-4-2 ιδέα στην Σούπερ Λιγκ; Δεδομένα. Για αυτό την επόμενη φορά ίσως αξίζει να την παρατηρήσουμε περισσότερο…