Ο Καταλανός ακολούθησε το... συνηθισμένο δρομολόγιο των προηγούμενων τεχνικών διευθυντών που εργάστηκαν στον Παναθηναϊκό επί Αλαφούζου.
Η σύντομη ιστορία του Τσάβι Ρόκα στον Παναθηναϊκό δεν διαφέρει από των προκατόχων του… Ο Καταλανός ήρθε ως πρόταση κάποιου άλλου, στην πορεία κέρδισε την απόλυτη εμπιστοσύνη του Γιάννη Αλαφούζου και είχε υπερεξουσίες, αλλά κατέληξε στη δυσμένεια του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ και έμαθε από άλλον την εντολή για το «διαζύγιο». Μία απόφαση που ελήφθη από τον Αλαφούζο την προηγούμενη εβδομάδα και τη μάθατε από to10.gr.
Η δουλειά του Ρόκα στον Παναθηναϊκό διήρκεσε λίγους μήνες. Άρχισε επίσημα στις 22 Νοεμβρίου του 2019 και ολοκληρώθηκε στις 16 Οκτωβρίου του 2020. Σχεδόν έντεκα μήνες, ούτε καν ένας χρόνος. Ένα διάστημα που είναι μικρό για να κριθεί το συνολικό έργο του, αφού ένα ποδοσφαιρικό σχέδιο δεν αποδίδει αποτελέσματα τόσο γρήγορα. Ωστόσο, υπήρξαν τομείς στους οποίους μπορεί να γίνει ξεκάθαρη και τεκμηριωμένη κριτική.
Για παράδειγμα, στον μεταγραφικό τομέα ο Τσάβι Ρόκα πήρε πολύ καλό βαθμό. Άνοιξε αγορές και «πόρτες» που ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός δεν είχε πρόσβαση. Το δίκτυο γνωριμιών του Ρόκα που οφείλεται στη συμμετοχή του στο οργανόγραμμα της Μπαρτσελόνα, αποδείχτηκε ιδιαίτερα ωφέλιμο. Παίκτες όπως οι Αϊτόρ, Καρλίτος, Αγιούμπ και Φακούντο αποκτήθηκαν με λιγότερα χρήματα από την πραγματική αξία τους, χάρη στους ελιγμούς του Ρόκα. Ασφαλώς, σημειώθηκαν και αχρείαστες κινήσεις, όπως οι Αντονίνο, Σαβιέρ ή Βέλεθ, αλλά κάθε σχεδιασμός έχει τα συν και τα πλην του.
Στον αντίποδα, ο Τσάβι Ρόκα ήταν πανταχού… απών στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Από τον παρεμβατικό σε όλα Νίκο Νταμπίζα, τα αποδυτήρια στο «Καλαφάτης» πέρασαν σε μία εκ διαμέτρου αντίθετη κατάσταση: ο Ρόκα ο οποίος παρενέβαινε σπάνια. Είναι χαρακτηριστικό πως από την επιστροφή του από τη Βαρκελώνη στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο Ρόκα δεν είχε μιλήσει ούτε μία φορά στους ποδοσφαιριστές, παρότι ο Παναθηναϊκός είχε συνεχόμενα αρνητικά αποτελέσματα…
Το παράδοξο είναι ότι ο Τσάβι Ρόκα αποτέλεσε πρόταση του Γιώργου Δώνη προς τον Γιάννη Αλαφούζο. Παράδοξο γιατί αργότερα, ο Ρόκα με τη στάση του ενίσχυσε την άποψη του Αλαφούζου να μην επιτρέψει στον Δώνη να δουλέψει και στο τρίτο έτος του συμβολαίου του στον Παναθηναϊκό. Ο Ρόκα ουδέποτε εκφράστηκε υπέρ του προπονητή στις συζητήσεις του με τον μεγαλομέτοχο και είχε προετοιμάσει τη διαδοχή του «τραίνου», μήνες πριν τη λήξη της σεζόν…
Ουσιαστικά, η διάσταση απόψεων Ρόκα και Δώνη είχε φανεί από τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Ο Ρόκα συνομιλούσε με ποδοσφαιριστές και μάνατζερ εν αγνοία του Δώνη, ο οποίος ήθελε να έχει την τελική έγκριση. Με τον Αγιούμπ δεν συνέβη κάτι τέτοιο, ενώ για τον Βέλεθ ο Δώνης έμαθε μετά τη συμφωνία του τότε αμυντικού του Άρη με τον Ρόκα. Είναι χαρακτηριστικό πως στη διάρκεια της δίμηνης καραντίνας, τεχνικός διευθυντής και προπονητής μίλησαν μετρημένες στα δάχτυλα τους ενός χεριού φορές…
Η παντοκρατορία του Ρόκα στο Κορωπί άρχισε τυπικά τον Μάιο και κράτησε μέχρι τον Αύγουστο… Σε αυτό το διάστημα, έφερε τον προπονητή που ήθελε, τον Ντάνι Πογιάτος, διαμόρφωσε το ρόστερ σύμφωνα με τις επιταγές του, ωθώντας διεθνείς Έλληνες στην έξοδο όπως τους Κολοβέτσιο και Κολοβό, έθεσε στο περιθώριο τους νεαρούς που πήγαν καλά στα Play Off, όπως τους Καμπετσή, Ζαγαρίτη, Θεοχάρη…
Οι κινήσεις του Ρόκα στο τελευταίο κομμάτι, όπως και η επιλογή Ιβήρων οι οποίοι δεν έχουν δείξει κάτι ξεχωριστό στην πορεία τους (όπως οι Σαβιέρ, Αντονίτο κ.α.), προβλημάτισαν τον Αλαφούζο. Ουσιαστικά, ήχησαν τα… πρώτα καμπανάκια στον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ. Με τους… ήχους να δυναμώνουν από τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του Τριφυλλιού, όπως οι Εμμανουηλίδης, Περέα, ακόμα και οι Χατζηγιοβάνης και Μπουζούκης.
Τα πεπραγμένα του Ρόκα στη συγκρότηση του ρόστερ, σε συνδυασμό με την παντελή απουσία του από τα αποδυτήρια, αποκρυστάλλωσαν στο μυαλό του Αλαφούζου την αποπομπή του Καταλανού. Το κάκιστα ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα, διέλυσε κάθε αμφιβολία, αφού η επιλογή του Ρόκα για την τεχνική ηγεσία, ο Ντάνι Πογιάτος φαινόταν ανεπαρκής να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο.
Η αλήθεια είναι ότι στη σκέψη του Αλαφούζου, ο Ρόκα τελείωσε πριν τον Πογιάτος. Παρότι χρονικά προηγήθηκε η απομάκρυνση του προπονητή, ο τεχνικός διευθυντής ήταν αυτός ο οποίος είχε καθαιρεθεί στην πράξη αρκετές μέρες πριν. Απλώς, σε δεύτερο χρόνο ο Αλαφούζος κατέληξε ότι δεν πρέπει να ρισκάρει, δίνοντας πίστωση χρόνου στον Πογιάτος. Και επειδή ο προπονητής είναι απαραίτητος σε μία ομάδα, σε αντίθεση με τον τεχνικό διευθυντή για τον οποίο υπάρχει πολυτέλεια χρόνου, επιτεύχθηκε άμεση συμφωνία με τον Λάζλο Μπόλονι.