Η μεθοδολογία του Μαρτίνς, ουτοπία για τον Αμπέλ

Ματς από εκείνα που δεν πρέπει αύριο να θυμάσαι, τα αποψινά.

Που δεν πρέπει να θυμάσαι γενικώς.

Γιατί αν τα θυμάσαι, δεν θα είναι για καλό.

Ο Ολυμπιακός τα κατάφερε και προφανώς γύρισε ήδη τη σελίδα του φτιάχνοντας βαλίτσες για την Κύπρο. Παναιτωλικός πάλι στον δεύτερο γύρο…

Ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε και ήδη νιώθει να πληρώνει ακριβά το τίμημα της ιστορίας «παίζω κάθε τρία-τέσσερα βράδια σε Ελλάδα και Ευρώπη».

Δεύτερη απώλεια στο πρωτάθλημα για την ομάδα του Αμπέλ Φερέιρα.

Ατρόμητος και Βόλος στις πρώτες τρεις αγωνιστικές. Βαρύ το τίμημα. Ματς που πέρσι έδωσαν έξι βαθμούς, φέτος προσέφεραν δύο. Ταμείο στο μείον τέσσερα.

Και αν ο Πορτογάλος τεχνικός σκέφτεται λογικά πως κόντρα στην Κράσνονταρ ο Δικέφαλος έχει ένα ιστορικό ραντεβού άρα όλα επιτρέπονται με θέα στην καλύτερη δυνατή προετοιμασία αυτής της παρτίδας; Ο λογαριασμός ήδη μετράει.

Ο Αμπέλ και ο Μαρτίνς είχαν απόψε την ίδια υποχρέωση. Να μακιγιάρουν τα προβλήματα που έφερναν στο προσκήνιο οι διαδοχικές αναμετρήσεις. Και οι δύο λογικά σκέφτηκαν το ίδιο. Τις αλλαγές

Το rotation είναι εργαλείο στα χέρια των προπονητών. Αρκεί να υπάρχει. Να έχει προλάβει να διαμορφωθεί. Να λειτουργεί υπέρ σου.

Σε μια περίοδο δίχως προετοιμασία και με ανοιχτό ακόμη το μεταγραφικό παράθυρο το να προσπαθείς να βρεις σοβαρές λύσεις από αυτό, φαντάζει ουτοπικό.

Ο Φερέιρα σχημάτισε στον Βόλο μια ενδεκάδα που μόνο σε φιλικό παιχνίδι θα μπορούσε να σταθεί. Και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Οι μισοί από τους «εκλεκτούς» του δεν έχουν βρει ακόμη ούτε σπίτι στη Θεσσαλονίκη.

Αντίθετα ο Μαρτίνς συνεχίζει να διατηρεί μια μεθοδολογία. Και αυτή τον δικαιώνει έστω αν ο Ολυμπιακός δεν έχει ακόμη αγωνιστικό ρυθμό. Μια κατάσταση τόσο… όσο.

Απόψε και εκείνος rotation έκανε. Είχε πέντε αλλαγές σε σχέση με την ομάδα που παρέταξε κόντρα στην Ομόνοια.

Τα νέα πρόσωπα όμως, εκείνα που δεν είναι ακόμη στην ίδια σελίδα με τους υπόλοιπους, ήταν μόλις δύο: Ο Γιαν Εμβιλά και ο Ούγκο Κάιπερς.

Τρεις με τον Χοσέ Χολέμπας που όμως ήδη λογίζεται ως κομμάτι της βασικής ενδεκάδας.

Σε αυτό το ξεκίνημα υπάρχουν στο γήπεδο σταθερά επτά-οκτώ παίκτες της περσινής ομάδας, που καταφέρνουν να διατηρούν κάποια βασικά χαρακτηριστικά του Ολυμπιακού της προηγούμενης σεζόν.

Και αυτό είναι που κάνει τη δουλειά ως εδώ.

Τα οκτώ γκολ είναι… περσινά (Ελ Αραμπί 2, Μασούρας 2, Φορτούνης, Ραντζέλοβιτς, Βαλμπουενά, Καφού) κόντρα σε ΑΕΚ, Αστέρα, Ομόνοια και Παναιτωλικό.

Το πέναλτι με την Ομόνοια το ίδιο (Ραντζέλοβιτς).

Οι τέσσερις από τις πέντε ασίστ επίσης (Καμαρά, 2 Χασάν, Ραντζέλοβιτς).

Οι «αλλαγές» του δευτέρου ημιχρόνου που χαρίζουν νίκες (Μασούρας-Φορτούνης με Αστέρα, Ελ Αραμπί-Ραντζέλοβιτς με Ομόνοια, Βαλμπουενά απόψε αλλά και οι συνεργάτες Χασάν και Καφού για το 2-0).

Και το κυριότερο: Αυτή η ικανότητα στην ανασταλτική λειτουργία. Μηδέν στο παθητικό. Και επί της ουσίας μόλις απόψε μια πρώτη κανονική ευκαιρία αντιπάλου: Εκείνη του Μάζουρεκ (14΄) που σταμάτησε ο Σα.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε έχοντας κάπου να πατήσει. Ο ΠΑΟΚ όχι.

Οι Ερυθρόλευκοι μαζεύουν νίκες προσδοκώντας σε καλύτερες μέρες.

Ο Δικέφαλος που έχει πραγματικά κάνει ήδη υπέρβαση στην Ευρώπη, ξέρει πως κάποια στιγμή θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του.

MUST READ

Τα διλήμματα του Αλμέιδα ενόψει Ολυμπιακού και η διαχείριση του Πινέδα

Τουλάχιστον σε σχέση με όσα ξέραμε για εκείνον την προηγούμενη τριετία.