«Η πολυϊδιοκτησία εξετάζεται αποκλειστικά και δεσμευτικά από την ΕΕΑ»

Στην αρχή όλοι ήταν δύσπιστοι. Στη συνέχεια κατάλαβαν ότι «κάτι» υπάρχει. Στην πορεία και μετά τις ατράνταχτες αποκαλύψεις και τα στοιχεία, όλοι κατάλαβαν τι ακριβώς συμβαίνει. Στο φινάλε, όταν η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού αποφάσισε το προφανές, κανείς δεν αμφέβαλε. Όλα αποδείχθηκαν. Για όλους. Εκτός από τους κατηγορούμενους, οι οποίοι επιδίδονται όλο αυτό το διάστημα σε μια αέναη προσπάθεια αλλοίωσης της πραγματικότητας. Δίχως επιτυχία.

Η τριγωνική σχέση ΠΑΟΚ – Ξάνθς – Οικογένειας Σαββίδη, με κοινό πρόσωπο τον Ιωάννη Καλπαζίδη αποδείχθηκε από την ΕΕΑ. Με ατράνταχτα στοιχεία. Και με αποδείξεις που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης από κανέναν. Ενώ σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο σκεπτικό που συνέγραψε η Επιτροπή, η ΕΕΑ είναι η μοναδική αρμόδια για να ελέγξει περιπτώσεις πολυϊδιοκτησίας και οι αποφάσεις τις είναι ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΕΣ.

Εν αντιθέσει, λοιπόν, ακόμη και με πολιτικές τοποθετήσεις, που δεν ακουμπούν καν στους νόμους του κράτους, είναι ξεκάθαρος ο ρόλος και οι αρμοδιότητες του οργάνου. Είναι ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητα η ΜΟΝΑΔΙΚΗ αρμόδια αρχή για υποθέσεις όπως η Πολυϊδιοκτησία. Και αυτό επισημαίνεται με απόλυτο τρόπο στο σκεπτικό.

Αναλυτικά το απόσπασμα του σκεπτικού, που καθιστά σαφή τον ρόλο της ΕΕΑ σε υποθέσεις πολυϊδιοκτησίας:

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

«Εξάλλου από μια σειρά διατάξεων του αθλητικού νόμου προκύπτει κατά τρόπο σαφή ότι κεντρική στόχευση του νομοθέτη και συνακόλουθα μια από τις βασικές αρμοδιότητες της ΕΕΑ είναι ο έλεγχος του προσώπου των μετόχων κάθε Ανώνυμης αθλητικής εταιρείας. Τούτο όπως αναμφίβολα προκύπτει από το πλέγμα των σχετικών διατάξεων, ανάγεται στον πυρήνα της εποπτικής αποστολής της ΕΕΑ προκειμένου όχι μόνο να διασφαλιστεί η προβλεπόμενη και από το Σύνταγμα εποπτεία του κράτους στον αθλητισμό (ιδίως με τον έλεγχο κάθε φορά των προϋποθέσεων αλλά και των ποικίλων απαγορεύσεων για την απόκτηση της ιδιοκτήτες του μετόχου ΑΑΕ) αλλά και ο ανόθευτος ανταγωνισμός μεταξύ ΑΑΕ και η ακεραιότητα των αθλητικών διοργανώσεων που επιτυγχάνεται ιδίως με τις διατάξεις για την απαγόρευση και τον έλεγχο της πολυϊδιοκτησιας, η οποία εξετάζεται αποκλειστικά και δεσμευτικά από την ΕΕΑ».