Ίντερ : Ο Κούτινιο και τα άλλα «λάθη» της

Ο Φιλίπε Κουτίνιο την Δευτέρα υπέγραψε και παρουσιάστηκε από την Μπαρτσελόνα, σε μια μεταγραφή που απέφερε στη Λίβερπουλ 160 εκατ. ευρώ. Οι Κόκκινοι είχαν αγοράσει τον Βραζιλιάνο έναντι μόλις 13 εκατ. ευρώ από την Ίντερ, η οποία δεν τον εμπιστεύθηκε ουσιαστικά ποτέ. Ο «μικρός μάγος», όπως είναι το παρατσούκλι του μέτρησε μόλις 47 συμμετοχές σε τρία χρόνια στους Νερατζούρι, όπου δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει ποτέ το ταλέντο του.

Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά που η ‘Ιντερ βλέπουν κάποια άλλη ομάδα να «χαίρεται» ένα ταλέντο που ανακάλυψαν εκείνοι, αλλά δεν το στήριξαν ποτέ.

Πάμε να δούμε τις τρεις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Εν αρχή ην ο «μη ιπτάμενος Ολλανδός»

Ο Ντένις Μπέργκαμπ το καλοκαίρι του 1993 ήταν ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, καθώς μετά από 7 χρόνια στον Άγιαξ και 122 γκολ σε 237 συμμετοχές είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον πολύ μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων. Ρεάλ Μαδρίτης, Γιουβέντους και Ίντερ έριζαν για την υπογραφή του, με την τελευταία να δαπανά 10 εκατ. ευρώ και να τον κάνει δικό της.

Στην Ιταλία, όμως, ο «μη ιπτάμενος Ολλανδός» (παρατσούκλι που του δόθηκε λόγω της φοβίας του για της πτήσεις) δεν θύμιζε σε τίποτα τον επιθετικό που σκορπούσε τον τρόμο στις αντίπαλες άμυνες με τη φανέλα του Άγιαξ. Τρεις αλλαγές προπονητών και αρκετοί τραυματισμοί κράτησαν «πίσω» τον Μπέργκαμπ, ο οποίος ουσιαστικά βοήθησε μόνο στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA από τους Νερατζούρι το 1994 (8 γκολ σε 11 εμφανίσεις). Συνολικά στην Ίντερ μέτρησε μόλις 22 γκολ σε 74 εμφανίσεις και πωλήθηκε στην Άρσεναλ το καλοκαίρι του 1995 έναντι 11 εκατ. ευρώ.

Εκεί, ο Μπέργκαμπ «άνθισε», κυρίως μετά τον ερχομό του Αρσέν Βενγκέρ. Ο Αλσατός τεχνικός διέκρινε το ταλέντο του Ολλανδού επιθετικού και ο ίδιος τον «αντάμειψε» με 120 γκολ σε 423 παιχνίδια, στα 11 χρόνια που έμεινε στους Κανονιέρηδες. Στο διάστημα αυτό ο Μπέργκαμπ κατέκτησε 10 τίτλους (3 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα Αγγλίας και 4 Σούπερ Καπ) και δικαίως θεωρείται ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία της Άρσεναλ.

Ο «άνθρωπος σφαίρα» που ο Χόντγκσον χρησιμοποιούσε σαν εξτρέμ

Το καλοκαίρι της αποχώρησης Μπέργκαμπ (1995) η Ίντερ κερδίζει στο «νήμα» τις ‘Αστον Βίλα και Μίντλεσμπρο και αποσπά την υπογραφή του Ρομπέρτο Κάρλος από την Παλμέιρας έναντι 3,5 εκατ. ευρώ. Στο Μιλάνο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε ο Βραζιλιάνος, με τον προπονητή των Νερατζούρι να τον χρησιμοποιεί σαν εξτρέμ και όχι σαν μπακ που ήταν η φυσική του θέση.

Πολλά χρόνια αργότερα ο Ρομπέρτο Κάρλος θα πει σε συνέντευξη του ότι ο Χόντγκσον «δεν γνώριζε και πολλά από ποδόσφαιρο» και πως το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς μίλησε με τον πρόεδρο της Ίντερ, Μάσιμο Μοράτι, «για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα». Τελικά, αποφασίστηκε η πώληση του, με τον ίδιο να μετράει 7 γκολ σε 34 συμμετοχές στη μοναδική του σεζόν με τους Νερατζούρι.

Η Ρεάλ Μαδρίτης τον είχε στα «ραντάρ» της από καιρό και κινήθηκε άμεσα, αποκτώντας τον έναντι 6 εκατ. ευρώ. Στη Βασίλισσα ο Βραζιλιάνος καθιερώθηκε στο αριστερό άκρο της άμυνας και μάλιστα άρχισε να δείχνει την εκτελεστική του δυνατότητα στις εκτελέσεις φάουλ, παίρνοντας το παρατσούκλι the «bullet man» (σ.σ ο άνθρωπος σφαίρα). Συνολικά έμεινε 11 σεζόν στη Μαδρίτη, όπου κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, 3 Τσάμπιονς Λιγκ, δυο διηπειρωτικά,3 Σουπερ Καπ Ισπανίας και ένα Ευρωπαϊκό, μετρώντας συνολικά 512 παιχνίδια και 71 γκολ.

O «μαέστρος» που δεν τον άφησαν να διευθύνει την «ορχήστρα»

Ο Αντρέα Πίρλο είχε περάσει ήδη μια τετραετία στην Μπρέσια, όταν η Ίντερ του Μιρτσέα Λουτσέσκου, ο οποίος τον είχε προωθήσει στην πρώτη ομάδα των Λομβαρδών, έβγαλε από τα ταμεία της 2 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσει.

Ο Ιταλός μέσος, όμως, δεν «κόλλησε» στην ομάδα του Μιλάνου και αγωνίστηκε ουσιαστικά μόλις μια σεζόν με τους Νερατζούρι (1998-99), καθώς τις άλλες δύο χρονιές που ανήκε στην ομάδα δόθηκε δανεικός στην Ρετζίνα (1999-2000) και την Μπρέσια (2000-01). Στην δεύτερη ο τότε προπονητής, Κάρλο Ματσόνε, έκανε μια ιστορική κίνηση μεταφέροντας τον Πίρλο σ’ έναν πιο κεντρικό ρόλο σε σχέση με τον ρόλο του μεσοεπιθετικού που είχε.

Εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του από την Ίντερ, όμως, δεν υπήρχε κι έτσι αποφασίστηκε να αποχωρήσει. Η «μισητή» αντίπαλος των Νερατζούρι, Μίλαν, πλήρωσε 18 εκατ. ευρώ και απέκτησε τον Πίρλο. Εκεί, ο Ιταλός, κυρίως με τον Κάρλο Αντσελότι στον πάγκο, έγινε πραγματικός «μαέστρος» στο χώρο του κέντρου και οδήγησε τη Μίλαν στην κατάκτηση 9 τροπαίων (δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, ένα Κύπελλο, ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας, δύο Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης και ένα παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων), μετρώντας συνολικά 401 συμμετοχές, 41 γκολ και 45 ασίστ.

Η συνέχεια της καριέρας του τον βρήκε στην Γιουβέντους, όπου σε τέσσερα χρόνια παρουσίας κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο και δύο σούπερ καπ Ιταλίας, έχοντας 19 γκολ και 38 ασίστ σε 164 παιχνίδια.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…