Νάπολι: Το αντίο του Κβαρατσχέλια στους «παρτενοπέι»

«Εδώ πέρασα μια εξαιρετική περίοδο. Μαζί συγκεντρώσαμε τόσες πολλές απίστευτες στιγμές. Η Νάπολι είναι το σπίτι μου όπου χάρη στον καθένα από εσάς ένιωσα πολύ καλά. Ξαναφέρνω στο μυαλό μου το μονοπάτι που διασχίσαμε μαζί και ήταν πολύ συγκινητικό. Θυμάμαι το πρώτο μου γκολ και τα συναισθήματά μου που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Τα τρελά σας συναισθήματα, τα συνθήματα, η ενέργεια, που ήταν πάντα ξεχωριστά, είτε εντός είτε εκτός έδρας. Η Νάπολη είναι μία πόλη που ζει για το ποδόσφαιρο και ήμουν ευτυχισμένος που ήμουν μέρος αυτής της ιστορίας.Εδώ έμαθα πάρα πολλά τόσο εντός γηπέδου όσο και έξω από αυτό, μεγάλωσα ως άτομο και ως αθλητής. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να φορέσω αυτή τη φανέλα.Θέλω να ευχαριστήσω κάθε άτομο που δουλεύει στον σύλλογο, τους προπονητές, κάθε μέλος του επιτελείου, τους συμπαίκτες μου. Σας χαιρετώ αλλά θα μείνετε για πάντα στην καρδιά μου και ελπίζω μία ημέρα να συναντηθούμε ξανά.Ξέρω ότι έχετε δυσαρεστηθεί αλλά μία ημέρα θα σας τα διηγηθώ όλα. Θέλω να σας ευχηθώ επιτυχία ώστε να μπορέσουμε να χαρίσουμε σε αυτή την πόλη και σε αυτό τον κόσμο το σκουντέτο και τον τίτλο του πρωταθλητή.Σήμερα πιθανότατα πάτησα για τελευταία φορά το πόδι μου στην Νάπολη. Πριν αναχωρήσω, ήθελα πάρα πολύ να κάνω αυτό.

Αυτό το μέρος (σ.σ. το μνημείο για τον Ντιέγκο Μαραντόνα), κάθε ανάμνηση, κάθε ιαχή των οπαδών έγιναν μνήμες που θα κουβαλώ για πάντα στην καρδιά μου.

Έφτασα εδώ ως ένα αγόρι που λίγοι γνώριζαν και τώρα αφήνω αυτό το μέρος ως άνδρας, παίρνοντας μαζί μου την αγάπη πάρα πολλών ανθρώπων, πολλές νίκες και κυρίως το πολυπόθητο σκουντέτο, τον τίτλο του πρωταθλητή που αυτή η πόλη ονειρευόταν για πάρα πολλά χρόνια.

Σήμερα ήρθα εδώ (στο Ντιέγκο Μαραντόνα) με τα δύο πιο ξεχωριστά άτομα στη ζωή μου: την Νίτσα που ήταν πάντα στο πλευρό μου και μοιράστηκε μαζί μου κάθε σημαντική στιγμή και τον δικό μας Νταμιάν που σήμερα είναι στο γήπεδο για τελευταία φορά.

Όταν θα μεγαλώσει και θα κοιτάζει αυτό το βίντεο θέλω να είναι υπερήφανος».