Το «moneyball» της Νάπολι

Πολλά έχουν γραφτεί για την Νάπολι του Λουτσίανο Σπαλέτι απ’ όταν σφράγισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην εκτός έδρας ισοπαλία (1-1) στο Ούντινε, απέναντι στην Ουντινέζε (04/05). Εκείνος ο βαθμός, οδήγησε στην έκρηξη της πόλης καθώς ένα ξέφρενο πάρτι ξεκίνησε στους δρόμους της Νάπολη, με αποκορύφωμα την εντός έδρας φιέστα των πρωταθλητών απέναντι στη Φιορεντίνα, τρεις μέρες αργότερα (09/05), που συνοδεύτηκε με νίκη (1-0).

Εκείνη τη μέρα, η Νάπολη πήρε στα χέρια της το 3ο πρωτάθλημα Ιταλίας στην ιστορία της ( πρώτο μετά την εποχή του «θεού», Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα), 33 χρόνια μετά την τελευταία της κατάκτηση τη σεζόν 1989/90. Λίγο – πολύ τα παραπάνω είναι γνωστά και έχουν γραφτεί πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, ωστόσο που δεν έχει γραφτεί είναι πως η περασμένη χρονιά της Νάπολη, όσον αφορά τον σχεδιασμό του ρόστερ, θυμίζει το σενάριο της ταινίας «moneyball».

• Διαβάστε επίσης: Πάει για το «μπαμ» με Ερνανγκόμεθ ο Παναθηναϊκός!

Το προηγούμενο καλοκαίρι, η διοίκηση της Νάπολη κλήθηκε να διαχειριστεί και να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν με την αποχώρηση τους τέσσερις σημαντικοί ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές που είτε αποτελούσαν σημαίες του κλαμπ, είτε ήταν σημαντικά «γρανάζια» της αγωνιστικής ταυτότητας της Νάπολη, είτε και τα δύο μαζί. Ποδοσφαιριστές που είχαν ταυτιστεί με το κλαμπ και την φιλοσοφία του και που γνώριζαν ίσως καλύτερα από οποιονδήποτε τα αποδυτήρια του γηπέδου, «Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα».

Σαν να εκρύχθηκε ο βεζούβιος, αντιμετωπίστηκαν οι γνωστοποιήσεις αποχώρησης δύο «στρατιωτών» της ομάδας. Αρχικά, ο «capitano» Λορέντζο Ινσίνιε, μετά από 10 χρόνια στη Νάπολη μαζί με τον πρώτο σκόρερ (148 τέρματα) Ντις Μέρτενς ανακοίνωσαν μεσούσης της σεζόν πως το παιχνίδι με την Σπέτσια (22/05/22, νίκη 3-0) θα είναι το τελευταίο με την φανέλα του συλλόγου.

Πριν καταφέρει να συνέλθει το κλαμπ, μία ακόμη αποχώρηση έμοιαζε να γίνεται πραγματικότητα. Ο «ηγέτης» της άμυνας των παρτενοπέι, Καλιντού Κουλιμπαλί, αποχωρεί στις 16 Ιουλίου μετά από 8 χρόνια συνεχής παρουσίας στην ομάδα του ιταλικού νότου. Σαν να μην έφταναν αυτές, την τελευταία μέρα του Αυγούστου, ο σύλλογος είδε να χάνει και τον συνδετικό κρίκο της άμυνας με την επίθεση, τον Φαμπιάν Ρουίζ, ο οποίος αγωνιζόταν με την φανέλα της Νάπολη τα προηγούμενα 4 χρόνια.

Με τα παραπάνω δεδομένα, ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Νάπολη δεν μπορούσε να προβλέψει την έκβαση της σεζόν που θα ακολουθούσε, όμως κανείς δεν είχε υπολογίσει τις ικανότητες του Κριστιάνο Τζουντόλι που σαν άλλος «Μπίλι Μπιν» επέλεξε τους κατάλληλους ποδοσφαιριστές να καλύψουν τα κενά που άφησαν οι παραπάνω αποχωρήσεις και τελικά εκείνοι ηγήθηκαν της πορείας προς τον τίτλο.

Αρχικά, ο παίκτης που επιλέχθηκε να φορέσει τα παπούτσια του «capitano» Ινσίνιε ήταν ο Κβίχτσα Κβαρατσκέλια, ο οποίος αποκτήθηκε έναντι 11.5 εκατομμυρίων ευρώ από την Ντιναμό Μπατούμι και πλέον η χρηματιστηριακή του αξία αγγίζει τα 85 εκατομμύρια ευρώ. Η σεζόν του 22χρονου Γεωργιανού που είχε προηγηθεί (33συμμ./10γκολ/7ασίστ) δεν σε προετοίμαζε για αυτό που ακολούθησε. Ο «κβαραντόνα» ήταν ο μοναδικός παίκτης στη Σέριε Α της προηγούμενη σεζόν που είχε διπλάσιο αριθμό σε γκολ και ασίστ καθώς ήταν ο game changer της Νάπολη ή μάλλον ο Τζουντόλι είδε ένα παίκτη που θα γινόταν ο game changer.

Δεύτερο κενό που έπρεπε να καλυχθεί ήταν η περίπτωση του κεντρικού επιθετικού, και στο ρόστερ της Νάπολη αποδείχθηκε πως υπήρχε ένας ποδοσφαιριστής από το 2020 που πραγματοποιούσε underperfomance εμφανίσεις. Ο λόγος φυσικά για τον Βίκτορ Οσιμέν, για τον οποίο η Νάπολη είχε βγάλει από τα ταμεία της το ποσό των 75 εκατομμυρίων ευρώ για να τον αποκτήσει από την Λιλ. Ο Τζούντολι είχε καταλάβει το potentional του Νιγηριανού, με τον Σπαλέτι να έχει φροντίσει να βρίσκει ευκαιρίες, με τον Οσίμεν να τους δικαιώνει στον υπέρτατο βαθμό, πετυχαίνοντας 26 τέρματα (24 είχε στις δύο πρώτες σεζόν στη Serie A), αριθμός που τον έκανε να είναι ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ στο ιταλικό πρωτάθλημα με καταγωγή από την Αφρική κερδίζοντας φυσικά το βραβείο του πρώτου σκόρερ.

Για το τέλος, αφήσαμε τον παίκτη που επιλέχθηκε να καλύψει το κενό του ηγέτη της αμυντικής γραμμής των παρτενοπέι, Καλιντού Κουλιμπαλί. Ο «ηγέτης της επόμενης μέρας» για την Νάπολη, αποφασίστηκε να είναι ο Νοτιοκορεάτης κεντρικός αμυντικός Κιμ Τζάε – Μιν, για τον οποίο δαπανήθηκαν περίπου 18 εκατομμύρια ευρώ. Περιττό να πούμε ξανά για τον Τζουντόλι. Κι αυτό διότι στα 7 χρόνια παρουσίας του Κουλιμπαλί στο καμπιονάτο τερμάτισε τρεις φορές στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα ενώ από την άλλη ο Κιμ την πρώτη του σεζόν ηγήθηκε της άμυνας των παρτενοπέι, κατέκτησε το πρωτάθλημα και ολοκλήρωσε την Serie A ως ο αμυντικός της χρονιάς, πρώτος σε εναέριες μονομαχίες, πρώτος στις επαφές με την μπάλα, πρώτος στις πάσες στο αντίπαλο μισό σε σύγκριση με τους υπόλοιπος «στόπερ» του ιταλικού πρωταθλήματος. Αυτά είδε η Μπάγερν Μονάχου στον 26χρονο αμυντικό και έβγαλε 50 εκατομμύρια από τα ταμεία της για τον κάνει δικό της.

Φυσικά, θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε τον Λουτσιάνο Σπαλέτι, ο οποίος δημιούργησε ένα σύνολο το οποίο για ένα διάστημα της σεζόν έπαιζε το πιο ολοκληρωμένο ποδόσφαιρο στον κόσμο.

Το δίδυμο Τζουντόλι – Σπαλέτι ακόμη κι αν αποχώρησαν και οι δύο από τον σύλλογο – ο πρώτος πήγε στην μισητή Γιουβέντους ενώ ο δεύτερος αποφάσισε να μην συνεχίσει- θα μείνει αξέχαστο στον Ιταλικό νότο, καθώς η «moneyball» στρατηγική του ενός και η φιλοσοφία του άλλου έφεραν το πολυπόθητο τρόπαιο που τόσο έλειπε από τον ιταλικό νότο.