«Η αφοσίωση του Ποκετίνο στην Τότεναμ δεν θα τον εμποδίσει από το να πάει στην Άρσεναλ» (pics)

Ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο έπειτα από 5,5 χρόνια στον πάγκο της Τότεναμ, απολύθηκε από τα «Σπιρούνια», με τον Ζοσέ Μουρίνιο να παίρνει τη θέση του και τον Αργεντινό τεχνικό να είναι το πιο «καυτό» όνομα στην αγορά.

Ο Ουνάι Έμερι μετράει… μέρες στην Άρσεναλ και κάπως έτσι, ήρθε στην επιφάνεια το όνομα του Ποκετίνο για τον πάγκο των «κανονιέρηδων». Στο σενάριο αυτό αναφέρθηκε ο πρώην μέσος των Spurs και σχολιαστής του SkySports, Τζέιμι Ρέντναπ (γιος του Χάρι Ρέντναπ), λέγοντας ότι η αφοσίωση του Αργεντινού προς την Τότεναμ, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να πάει στην αιώνια αντίπαλο Άρσεναλ, εάν προκύψει πρόταση των «κανονιέρηδων».

Το σενάριο πάντως που θέλει τη διοίκηση της Άρσεναλ να διώχνει τον Έμερι από το «Έμιρεϊτς» φαντάζει πιο πιθανό από ποτέ. Ο Βάσκος έχει χάσει την εμπιστοσύνη των παικτών του, έχει να νικήσει εδώ και έξι παιχνίδια στην Premier League, με το κλίμα να είναι μη αναστρέψιμο.

Όσο για το πόσο πιθανό είναι να πάει ο Ποκετίνο στην Άρσεναλ; Σε πρώτη φάση οι διοικούντες των «κανονιέρηδων» λέγεται ότι θα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τον Αργεντινό, ειδικά από τη στιγμή που ο ίδιος ξεκαθάρισε πως δεν ενδιαφέρεται στην προοπτική της Μπαρτσελόνα, λόγω του παρελθόντος στην Εσπανιόλ.

Σύμφωνα με τον Ρέντναπ λοιπόν, η κόντρα ανάμεσα σε Τότεναμ και Άρσεναλ δεν απασχολεί ιδιαίτερα τον Ποκετίνο: «Δεν είμαι σίγουρος ότι η αφοσίωση του Ποκετίνο στην Τότεναμ, μπορεί να τον σταματήσει από το να πάει στην Άρσεναλ. Ίσως μάλιστα οι Spurs να αποφάσισαν να προσλάβουν τόσο ξαφνικά τον Μουρίνιο, επειδή αισθάνθηκαν ότι οι γείτονές τους (Άρσεναλ) μπορεί να στρέφονταν και εκείνοι από την μεριά τους στον Special One».

Η οικογένεια Ρέντναπ πάντως δεν είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην «κόκκινη» μεριά του Λονδίνου, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Τζέιμι αγωνίστηκε για 3 χρόνια στην Τότεναμ και ο πατέρας του, Χάρι Ρέντναπ την καθοδήγησε από τον πάγκο από το 2008 έως το 2012.

Τέτοιου είδους σχόλια όμως ίσως τον…ρίξουν στα μάτια εκείνων της Τότεναμ, που θα εύχονταν να μην δουν ποτέ τον Ποκετίνο στους «εχθρούς» τους.