Το παιχνίδι αλλάζει και ο Special One μένει... ίδιος. Κάπως έτσι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πήρε μια απόφαση που σήμερα την συζητά όλος ο πλανήτης
Δεν παραξένεψε κανέναν. Ούτε το χρονικό σημείο που δεδομένα δεν είναι ταιριαστό με την φιλοσοφία των Άγγλων, ούτε πως ουσιαστικά δεν υπάρχει αντικαταστάτης έστω για υπηρεσιακός. Η Γιουνάιτεντ δεν ήθελε να περιμένει άλλο. Κατέληξε στο συμπέρασμα πως κάθε επιπλέον μέρα παραμονής του Ζοσέ Μουρίνιο στο «Ολντ Τράφορντ» θα της έκανε κακό. Για την ακρίβεια φαίνεται πως νιώθει έτσι εδώ και μήνες. Όσο ο Πορτογάλος «πλακώνεται» με την διοίκηση για τις μεταγραφές, ή με κάποιους από τους λαμπερούς σταρ του ρόστερ που στα χέρια του έγιναν… κάρβουνο. Σήμερα λοιπόν βρήκε τη δύναμη να το ανακοινώσει. Και από αύριο τίποτε δεν θα είναι το ίδιο για τον πιο «αναγνωρίσιμο» προπονητή του 21ου αιώνα. Τον Ζοσέ Μουρίνιο που θα πρέπει να συμβιβαστεί με την πιο μεγάλη ήττα της καριέρας του. Με την απαξίωση που σέρνει στην ουρά της η σημερινή εξέλιξη. Απαξίωση για τις ιδέες του για το ποδόσφαιρο. Για τον τρόπο που «μανατζάρει». Για τον τρόπο του σαν άνθρωπος. Όλα βγήκαν στη φόρα. Ακόμη και ότι εδώ και 2.5 χρόνια μένει σε μια σουίτα 5άστερου ξενοδοχείου και όχι σε κάποιο σπίτι. Λες και στο Μάντσεστερ δεν εμφανίστηκε σαν προπονητής, αλλά σαν επισκέπτης!
Περνάνε τα χρόνια. Εξελίσσονται τα πάντα. Εξελίσσεται το παιχνίδι, οι συμπεριφορές, οι φυσιογνωμίες που κυριαρχούν πλέον στους πάγκους. Αλλάζουν οι απαιτήσεις. Ο Μουρίνιο λες και έμεινε στάσιμος πιστεύοντας ότι μπορεί να νικήσει τον ίδιο τον χρόνο. Προ τριετίας τέτοιες ημέρες απολύθηκε από την Τσέλσι (17/12/2015) που οι οπαδοί της τον είχαν για Θεό. Πληγώθηκε, δημιούργησε κίνητρα για τη συνέχεια της καριέρας του. Δεν πήρε όμως το πραγματικό μήνυμα. Δεν έδειξε να μπορεί να εξελίξει, να βελτιώσει τον ίδιο του τον εαυτό. Είτε γιατί οι γέρικοι σκύλοι δεν μπορούν να μάθουν νέα κόλπα, και ο Μουρίνιο δεν είναι πια κανά παιδάκι. Είτε γιατί το «εγώ» του δεν του επέτρεψε να σκεφτεί τι κάνει ο ίδιος λάθος.
Στις μεταγραφές η Γιουνάιτεντ τα τελευταία 2.5 χρόνια έχει ξοδέψει σχεδόν τρακόσια πενήντα εκατ ευρώ. Σχεδόν μισό δις εκ των οποίων τα εκατόν-πενήντα εκατ ευρω τα πήρε πίσω από πωλήσιες. Στο ίδιο διάστημα η γειτονική Λίβερπουλ έχει κόστος από την ίδια διαδικασία σχεδόν διακόσια εκατ ευρώ λιγότερα. Και ο Κλοπ την αναγέννησε. Την έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Την έχει σήμερα στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ. Ξανακάνει το… παρατημένο λιμάνι, κέντρο διερχομένων για επενδυτές. Για μεγάλους ποδοσφαιριστές. Όλοι θέλουν να δουλέψουν με τον «καλό Γερμανό». Όπως όλοι θέλουν να δουλέψουν με τον Πεπ στην άλλη πλευρά του Μάντσεστερ. Η εποχή που ο Ματεράτσι έκλαιγε σαν μωρό-παιδί στην αγκαλιά του Ζοσέ έξω από τα αποδυτήρια της Ίντερ πέρασε οριστικά. Οι «σκληροί» είναι πια ντεμοντέ. Τώρα όλοι νιώθουν καλά με τους τεχνοκράτες. Με τους προπονητές που κάνουν το ποδόσφαιρο πιο όμορφο. Με προσωπικότητες που είναι φιλικές.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ήττα του Special One. Ούτε οι 19 βαθμοί της διαφοράς από την κορυφή στην Premier League, ούτε το -11 από την τέταρτη Τσέλσι στην διαχωριστική του Τσάμπιονς Λιγκ. Ούτε καν η απόλυση έξι μήνες πριν την λήξη του συμβολαίου του. Η απαξίωση είναι που τον σημαδεύει αυτή την ιστορία.
Μια κατάσταση που επί της ουσίας από εδώ και πέρα, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι αποφάσεις θα προκαλέσει στον ίδιο.