Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ : Μάρκους Ράσφορντ, μήπως (δεν) πρέπει να φύγεις;

«Το πρόβλημα που έχει και είναι το ίδιο για κάθε νεαρό επιθετικό σε μεγάλη ομάδα, είναι ότι τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο από αυτή τη θέση. Ο Ρομελού Λουκάκου είναι μπροστά από αυτόν και δεν βλέπω τον Ράσφορντ να τον αντικαθιστά όσο βρίσκεται εκεί. Θυμάστε όταν ο Λουκάκου ήταν στην Τσέλσι και έπρεπε να φύγει για την Έβερτον. Κατέληξε κορυφαίος σκόρερ του πρωταθλήματος και πήρε μεταγραφή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Γνωρίζεις ότι θα παίζεις κάθε βδομάδα ως βασικός επιθετικός και γνωρίζεις πως αν για μερικές εβδομάδες δεν σκοράρεις, θα συνεχίσεις να παίζεις».

Το έθεσε όμορφα ο Τζέιμι Κάραγκερ, τεκμηριώνοντας τα λεγόμενά του και αναδεικνύοντας όχι μόνο το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Μάρκους Ράσφορντ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και πολλοί νεαροί που αγωνίζονται στη γραμμή κρούσης εν έτει 2018. Μόνο για τη θέση του τερματοφύλακα μπορεί να ειπωθεί κάτι αντίστοιχο. Ο Κάραγκερ είπε ό,τι είπε, δε, λίγες ώρες μετά τα δύο ματς της εθνικής Αγγλίας για το Nations League, στα οποία ο Ράσφορντ ήταν εξαιρετικός, με συνέπεια να τραβήξει πάνω του όλα τα βλέμματα στην Αγγλία. «Ο Χάρι Κέιν αναδείχθηκε όταν οι υπόλοιποι επιθετικοί της Τότεναμ απέτυχαν», έγραψε σε συμπληρωματικό σχόλιό του στο Twitter ο παλαίμαχος αμυντικός της Λίβερπουλ, τονίζοντας το πώς ο Κέιν ευνοήθηκε από τον παράγοντα τύχη, αντί να υποχρεωθεί σε αποχώρηση.

Τα επικριτικά σχόλια των φίλων της Γιουνάιτεντ «χτύπησαν» τον 40χρονο με σφοδρότητα. Είναι λογικό, άλλωστε, να υφίσταται δυσαρέσκεια όταν κάποιος, σε όσο μεγάλη υπόληψη κι αν βρίσκεται, υποδεικνύει σε έναν αστέρα της ομάδας σου να αποχωρήσει. Παρά το αυτό, όλοι γνωρίζουν πως υπάρχει μια γερή δόση αλήθειας στην πεποίθηση του Άγγλου. Δεν είναι μόνο η ύπαρξη του Λουκάκου στην επίθεση. Ούτε του Αλέξις Σάντσες, ούτε του Αντονί Μαρσιάλ, ο οποίος είναι ούτως ή άλλως χαμηλά στην ιεραρχία. Είναι ότι ο Ράσφορντ αποτελεί ένα από τα πολλά προβλήματα του Ζοζέ Μουρίνιο, του οποίου η τακτική «αλληλουχία» δεν βγάζει κερδισμένο τον 20χρονο.

Τα τελευταία χρόνια μια «χούφτα» επιθετικών με το αγωνιστικό στιλ του Ράσφορντ έχουν βγει στο προσκήνιο. Όλοι τους ευκίνητοι, με καλή τεχνική κατάρτιση, γρήγοροι και με διόλου αμελητέα συμβολή στην ανάπτυξη. Δείτε, για παράδειγμα, την εξέλιξη του Αντουάν Γκριεζμάν στα χέρια του Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, του Ραχίμ Στέρλινγκ στου Πεπ Γκουαρδιόλα και του Κιλιάν Μπαπέ στου Λεονάρντο Ζαρντίμ στη Μονακό. Προφανώς δεν είναι ότι ο Ράσφορντ έχει μείνει στάσιμος, αλλά σίγουρα τα διαδοχικά προβλήματα στη Γιουνάιτεντ στέκονται εμπόδιο στην απογείωσή του.

Η Μάντσεστερ Σίτι επένδυσε στους νεαρούς Στέρλινγκ και Στόουνς. Η Λίβερπουλ στους Κλάιν και Τσάμπερλεϊν. Η Τότεναμ στους Κέιν, Ντάιερ, Κίεραν Τρίπιερ και Ντέλε Άλι. Η Τσέλσι στους Μπάρκλεϊ και Λόφτους-Τσικ. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στους Λίνγκαρντ, Σο, Τζόουνς, ΜακΤόμινει και Ράσφορντ. Είναι πολλά αυτά που πηγαίνουν στραβά για τους Κόκκινους Διαβόλους μετά τη φυγή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, αλλά δικαιούνται να λένε πως εν συγκρίσει με τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες της Premier League, είναι εκείνοι που έχουν στηρίξει περισσότερο το εγχώριο ταλέντο. Αυτή τη στιγμή έχουν στα χέρια τους ένα αγγλικό «διαμάντι» και φυσικά δεν επιτρέπεται να το χάσουν.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Το καλοκαίρι του 2013 η Μπαρτσελόνα έχασε τον Τιάγκο Αλκάνταρα, τον πιο ταιριαστό διάδοχο του Αντρές Ινιέστα, παρότι ο Ισπανός μέσος είχε θέσει τους Καταλανούς σε προτεραιότητα. Αυτό συνέβη για δύο λόγους. Για μια εξωφρενικά χαμηλή ρήτρα στο συμβόλαιό του (18.000.000 ευρώ) και επειδή η Μπάγερν Μονάχου του προσέφερε αυτό που οι Μπλαουγκράνα δεν μπορούσαν. Θέση βασικού. Αν η Γιουνάιτεντ δεν κάνει κάτι πιο δραστικό, σε πέντε χρόνια από σήμερα θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εκείνη «Μπαρτσελόνα» και ο Ράσφορντ «Τιάγκο».