Μοχάμεντ Σαλάχ : «Το χρυσό χαμόγελο του Νείλου»

Ήταν Δεκέμβρης του 2010 όταν ο Τυνήσιος πλανόδιος μικροπωλητής Μοχάμεντ Μπουαζίζι τυλίχτηκε στις φλόγες, ευχόμενος να κάψει μαζί με το κορμί του όλα τα βάσανα της Μέσης Ανατολής. Η αυτοπυρπόληση του 26χρονου Μοχάμεντ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έγινε το σπίρτο, το σπίρτο εκείνο που πυροδότησε τις λαϊκές εξεγέρσεις αρχικά στη χώρα του κι ύστερα στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, το Μπαχρέιν, τη Συρία, την Υεμένη, την Αλγερία, το Ιράν, το Ιράκ. Πρωτοφανείς μαζικές, αλυσιδωτές, διαδηλώσεις έπνιξαν ή επιχείρησαν να πνίξουν τα σαθρά θεμέλια των καθεστώτων της περιοχής.

Τότε, ένας άλλος Μοχάμεντ, ο Μοχάμεντ Σαλάχ, ξεκινούσε το ποδοσφαιρικό του ταξίδι. Στα 18 του αγωνιζόταν στην Αλ Μοκαουλούν στην Τάντα, πρωτεύουσα της Γαρμπίας. Άγνωστος πιτσιρικάς γεμάτος φιλοδοξίες. Φιλοδοξίες να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, να γλυτώσει από εκείνη τη φτώχεια που όριζε το μέλλον του. Οκτώ χρόνια μετά και ο Μο κατάφερε πολλά παραπάνω. Στην Αίγυπτο λατρεύεται σαν Θεός. Το δικό του γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα με το Κονγκό έστειλε τους «Φαραώ» στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (28 χρόνια μετά την τελευταία τους συμμετοχή). Στον υπόλοιπο κόσμο η «επιρροή» του είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά όμορφη!

Βλέπεις η Μέση Ανατολή έχασε την Άνοιξή της, οι δυνάμεις καταστολής επιβλήθηκαν, οι δυτικοί σύμμαχοι συσπειρώθηκαν, ο αραβικός κόσμος τείνει να ταυτιστεί στο συλλογικό υποσυνείδητο με τον ISIS. Κι όμως εκατομμύρια οπαδοί τραγουδούν «Είμαι κι εγώ μουσουλμάνος», χάρη σε εκείνον.

Ο Μοχάμεντ Σαλάχ, τα πεπραγμένα του στο χορτάρι, η ευγενική του φυσιογνωμία, οι ήπιες αντιδράσεις, το φιλανθρωπικό του έργο στην πατρίδα του, οι ιστορίες που υφαίνονται γύρο από το όνομά του. Όλα λειτουργούν λυτρωτικά. Σαν να απαλύνουν θαρρείς τις όποιες διαφορές. Όχι, δεν τις εξομοιώσουν. Απλά κάνουν τον κόσμο ανά την Ευρώπη να γκρεμίσει τα στερεότυπα και αγκαλιάζοντάς τον, να «αγκαλιάσει» κι όσα φέρει μαζί του.

Ο Σαλάχ είναι Μουσουλμάνος. Είναι πιστός στη θρησκεία του. Όταν σκοράρει, γονατίζει προς την κατεύθυνση της Μέκκα και προσκυνά, ενώ έτσι ονόμασε και την κορούλα του. Αν δεν ήταν ο Μοχάμεντ Σαλάχ πιθανόν οι περαστικοί στους κεντρικούς δρόμους του Λίβερπουλ να τον κοιτούσαν καχύποπτα. Ευτύχησε να είναι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη. Η δημοφιλία του δεν έγινε «παραμορφωτικός καθρέφτης». Ουδέποτε αρνήθηκε την ταυτότητα, τις ρίζες και τα «πιστεύω» του. Μαζί με αυτά σκορπά χαμόγελα και ήθος.

Για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοούμε, λίγες ημέρες πριν τον τελικό του Champions League μια καλλιτεχνική ομάδα του Λίβερπουλ, η «Rapid Response Unit» (RRU) ζήτησε από τον ποιητή ​​και συγγραφέα Musa Okwonga να γράψει ένα ποίημα για τον Μο. Εκείνος ανταποκρίθηκε γράφοντας το Ode to Mo δηλαδή Ωδή στον Μο. Το ποίημα έγινε ταινία μικρού μήκους. (Στο κλιπ μάλιστα είναι εντυπωσιακό που μια ολόκληρη πόλη, άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, απαγγέλλουν έναν – έναν στίχο του ποιήματος) Έγινε γκράφιτι σε ένα από τους πιο πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους της πόλης.

Ωδή στον Μο: «Το χρυσό χαμόγελο του Νείλου»

Ο Μοχάμεντ Σαλάχ της Λίβερπουλ
Ο μουσουλμάνος μαέστρος!  Ο ήρωας του Καΐρου!
Το Χρυσό Χαμόγελο του Νείλου!
Ο πιο γρήγορος Αιγύπτιος του κόσμου (Αν ανοίγω – κλείσεις τα μάτια, θα τον χάσεις)
Η συχνότητα σκοραρίσματός του είναι, ένα ανά παιχνίδι
οπότε μόλις ένας αγώνας αρχίσει, το Άνφιλντ γίνεται το χαλί προσευχής του
Φυσικά ο ίδιος και αυτή η πόλη πάνε χέρι-χέρι
Λατρεύουν έναν frontman μιας μπάντας all-action
Έτσι αυτός ο Άγγελος με τα «Άφρο» μούσια του είναι στην κορυφή
Έχει τρεις υπεράνθρωπες ικανότητες: Ταχύτητα Τελείωμα Ταπεινότητα
Είναι η επιλογή των παικτών,
η επιλογή των ανθρώπων,
μας φέρνει μαζί, με το χαμόγελο του
Μοχάμεντ Σαλάχ: στο στέμμα των Scousers,
είναι το λαμπερό κρύσταλλο
Και η μόνη δύναμη που μπορεί να τον σταματήσει
Είναι το τελικό σφύριγμα.

https://twitter.com/Okwonga/status/999983075332325376

Ιδού το εντυπωσιακό γκράφιτι:

https://twitter.com/rrunews/status/1002181868752703488

https://twitter.com/empireofthekop/status/1002508844197732352