Γιατί οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ διαδηλώνουν τόσο έντονα εναντίον των Γκλέιζερς (vids)

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από την ημέρα που ανακοίνωσε την αποχώρηση του ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον παραπαίει αγωνιστικά, ενώ η φετινή σεζόν είναι χωρίς αμφιβολία η πιο αποτυχημένη από το 2013 και μετά.

Οι κόκκινοι διάβολοι παρότι ξεκίνησαν με ενθουσιασμό το καλοκαίρι και στόχο να επιστρέψουν στην κορυφή, παρά το γεγονός ότι ενισχύθηκαν, αποκλείστηκαν από νωρίς σε όλες τις διοργανώσεις και έμειναν να παλεύουν να βγουν στην τετράδα και στο Champions League, κάτι που φαντάζει ιδιαίτερα δύσκολα 6 αγωνιστικές πριν το φινάλε.

Οι επιλογές και οι κινήσεις της διοίκησης από το 2013 και μετά είναι τουλάχιστον αποτυχημένες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ενώ από το 2005 όταν και αγόρασαν οι Γκλέιζερς τις μετοχές του συλλόγου, υπάρχει ένας «πόλεμος» ανάμεσα σε διοίκηση και οπαδούς.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι είναι η τελευταία τριετία, με τον κόσμο της Γιουνάιτεντ να είναι απογοητευμένος με τη διαχείριση που γίνεται και που ουσιαστικά το μεγαλύτερο brand στον κόσμο έχει καταντήσει να είναι μια μικρομεσαία ομάδα στην Αγγλία και να οδηγείται από τη μία αποτυχία στην άλλη. Τόσο σε αγωνιστικό αλλά και σε οικονομικό επίπεδο.

Την περασμένη σεζόν οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ διαδήλωσαν πριν το ντέρμπι με τη Λίβερπουλ και μπήκαν μέχρι και μέσα στο Ολντ Τράφορντ για να διαμαρτυρηθούν κατά των Γκλέιζερ, με το παιχνίδι να αναβάλλεται.

Τότε, πήρε θέση η διοίκηση και η οικογένεια Γκλέιζερ και τόνισε ότι είναι διατεθειμένη για πρώτη φορά στα χρόνια που διοικεί τον σύλλογο να ακούσει τον κόσμο, αλλά και να επενδύσει ορθολογικά ώστε να επιστρέψει στην κορυφή. Οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι (Σάντσο, Βαράν, Ρονάλντο) φάνηκαν να ενθουσιάζουν, όμως το γενικότερο πλάνο ήταν ανύπαρκτο, με αποτέλεσμα άλλη μια σεζόν να «πεταχτεί» στα σκουπίδια και μεσούσης της σεζόν να υπάρχουν αλλαγές.

Όπως είναι λογικό η «κατάντια» της Γιουνάιτεντ έχει φέρει και πάλι πολύ έντονες αντιδράσεις στις τάξεις του κόσμου, με αποκορύφωμα την πορεία διαμαρτυρίας πριν και κατά τη διάρκεια του ματς με τη Νόριτς (3-2). Οι οπαδοί των κόκκινων διαβόλων βρέθηκαν στους δρόμους της πόλης, διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά για την κατάσταση του συλλόγου, ωστόσο τα πλακάτ είχαν «εμετικά συνθήματα» κατά των ιδιοκτητών της ομάδας.

«Τίποτα δε θα αλλάξει αν το κεφάλι του φιδιού δεν αφαιρεθεί» ήταν ένα από τα συνθήματα, με τον κόσμο να θεωρεί ότι η ομάδα «μικραίνει» με τη συγκεκριμένη διοίκηση που κρατάει «όμηρο» τον σύλλογο για σχεδόν δυο δεκαετίες.

Οι λόγοι που οι οπαδοί δεν θέλουν τους Γκλέιζερ

Από την πρώτη μέρα που ανέλαβαν τα ηνία του συλλόγου, το 2005 ο κόσμος δεν πήρε με καθόλου καλό μάτι, ότι μια αγγλική ομάδα θα διοικείται από Αμερικανούς επιχειρηματίες, που δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο και κοιτάζουν μόνο το κέρδος.

Στους πρώτους μήνες εξάλλου φάνηκε ξαφνικό έλλειμμα στον σύλλογο και μια μεγάλη τρύπα με χρέη, που πριν τους Γκλέιζερ δεν υπήρχε, πολύ απλά γιατί δεν θα γινόταν η μεταβίβαση των μετοχών. Δεν τους ενδιέφερε και πιθανόν να μην τους ενδιαφέρει ακόμη η άποψη των οπαδών της ομάδας, ενώ λειτουργούν αυτόβουλα και με βάση πάντα το προσωπικό και οικονομικό συμφέρον.

Για αυτό τον λόγο η σχέση Γκλέιζερ οπαδών από τα πρώτα χρόνια ήταν μια σχέση μίσους. Αυτή είναι και η αιτία που εδώ και μία δεκαετία στο «Ολντ Τράφορντ» υπάρχουν τα κασκόλ πρασινοκίτρινης απόχρωσης που υπενθυμίζουν την ίδρυση του συλλόγου το 1878 και της ιστορικής ομάδας, Newton Heath.

Με λίγα λόγια μπορεί η Γιουνάιτεντ να στερείται τίτλους εδώ και 8 χρόνια, μπορεί να παραπαίει αγωνιστικά αλλά το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα πρωταθλήματα. Οι διαμαρτυρίες δεν οφείλονται στην έλλειψη τίτλων, αλλά στην τοξική σχέση μεταξύ ιδιοκτησίας και οπαδών. Δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά επιδεινώθηκε με την απόφασή τους να στείλουν την ομάδα στη European Super League πέρσι, αγνοώντας πλήρως τους οπαδούς. Έκτοτε, είναι που ξεκίνησαν και οι μεγάλες διαδηλώσεις.

Εκτός όμως από τα παραπάνω το γεγονός ότι μέσα σε πέντε χρόνια διοίκησης της Γιουνάιτεντ από τους Γκλέιζερ τα χρέη έφτασαν τα 716.5 εκατ. λίρες, ενώ τα μερίσματα που αντλούσε η οικογένεια κάθε χρόνο συνέχισαν να αυξάνονται!

Η Γιουνάιτεντ έχει μετατραπεί από μια εκ των πλουσιότερων και σπουδαιότερων ομάδων στον κόσμο σε εταιρεία παραγωγής κέρδους για την αμερικανική οικογένεια, την ώρα που ιδρύθηκε μάλιστα από την αγγλική εργατική τάξη πριν από 144 χρόνια.

Η αδιαφορία για το ποδοσφαιρικό τμήμα και οι… επενδύσεις

Οι Γκλέιζερ έκλεισαν μεγάλες χορηγίες για τον σύλλογο με γνώμονα το συμφέρον τους πάντα, ενώ τοποθέτησαν σε θέσεις κλειδιά ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα από ποδόσφαιρο, αλλά από μάρκετινγκ και οικονομικά.

Ο Εντ Γούντγουορντ που έγινε εκτελεστικός διευθυντής είναι το πιο τρανό παράδειγμα, αφού είναι ο άνθρωπος που έκανε τις μεταγραφές. Κινήσεις πολλών εκατομμυρίων που όμως δεν έφεραν αποτέλεσμα στο αγωνιστικό κομμάτι, ωστόσο εκτόξευσαν το εμπορικό. Άνχελ Ντι Μαρία, Ραδαμέλ Φαλκάο και Πολ Πογκμπά είναι κάποιες από αυτές.

Παράλληλα, την ώρα που Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Τότεναμ και άλλοι επένδυαν σε μεγάλο βαθμό σε υποδομές, η Γιουνάιτεντ δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει, να φανεί συνεπής με το ποδοσφαιρικό μέλλον. Πάντα με μερικές εξαιρέσεις για την πάλαι ποτέ κορυφαία ακαδημία στο Νησί. Αν παρατηρήσει κανείς βέβαια τα οικονομικά, τις μεταγραφές και όλες τις επενδύσεις της Γιουνάιτεντ θα δει ότι σε μια δεκαετία έχει ξοδέψει πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ, ούσα η νούμερο 1 ομάδα στον κόσμο.

Παρόλα αυτά το πρόσημο είναι αρνητικό αγωνιστικά. Εμπορικά, οι φανέλες και μόνο που πουλήθηκαν τον τελευταίο χρόνο με την απόκτηση των Ρονάλντο και Βαράν, αρκούν για να φέρουν χρήματα στο ταμείο, όμως ο σύλλογος είναι στην 5η θέση και παλεύει για να μπει στην τετράδα.

Ο συνδετικός κρίκος… Σερ Άλεξ Φέρκιουσον

Και παρότι ξεκίνησαν όλα από το 2005, το γεγονός ότι στην άκρη του πάγκο μέχρι το 2013 ήταν ο θρύλος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον καθυστέρησε ή μάλλον «έκρυψε» το πρόβλημα. Αυτή την οκταετία που ήταν γεμάτη επιτυχίες για την ομάδα, ο Σκωτσέζος προσπαθούσε να κρατήσει την ισορροπία ανάμεσα σε οπαδούς και διοίκηση.

Σε αρκετές περιπτώσεις είχε υπερασπιστεί τους ιδιοκτήτες, ίσως για να τους πείσει πως έπρεπε να επενδύσουν πολλά για να διατηρήσουν την αξία του περιουσιακού τους στοιχείου. Βέβαια το χρέος παρέμενε ή μεγάλωνε, ενώ μετά την αποχώρηση του Σερ Άλεξ δεν υπήρχε συνδετικός κρίκος, αλλά και μια τεράστια προσωπικότητα που θα άκουγε είτε η διοίκηση είτε ο κόσμος. Για αυτό τον λόγο και η Γιουνάιτεντ έχει πάρει την κάτω βόλτα.

Οι τοποθετήσεις δυο σπουδαίων παλαίμαχων της αγγλικής ομάδας είναι χαρακτηριστικές για την «κατάντια» του κορυφαίου συλλόγου του Μάντσεστερ. «Όταν έπαιζα στη Γιουνάιτεντ νιώθαμε ότι το ποδόσφαιρο ήταν η Νο. 1 προτεραιότητα. Ομως οι οπαδοί αισθάνονται ότι το ποδόσφαιρο είναι πλέον τρίτη ή τέταρτη επιλογή. Από εκεί προέρχεται η απογοήτευση» τόνιζε ο Ρόι Κιν με τον Γκάρι Νέβιλ να συμφωνεί και να προσθέτει πως: «Όλοι οι οπαδοί του ποδοσφαίρου πρέπει να είναι ενωμένοι μετά από αυτό που έχουν κάνει οι οπαδοί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, γιατί αυτό που συνέβη πριν από δύο εβδομάδες ήταν πραγματικά επικίνδυνο για το αγγλικό ποδόσφαιρο».

Στην πραγματικότητα, η διαμαρτυρία είναι απίθανο να αλλάξει κάτι. Σε τελική ανάλυση, στα 16 χρόνια παρουσίας της οικογένειας δεν υπήρξε καμία προσέγγιση με τους φιλάθλους. Οι οπαδοί απαντούν «Η Κυριακή ήταν η πιο περήφανη μέρα μας ως οπαδοί εδώ και πολύ καιρό».

Protest in Munich tunnel #MUFC: pic.twitter.com/CDaBFU6V3G

— Adam Millington (@AdamGMillington) April 16, 2022

Ahead of the game against Norwich at Old Trafford this afternoon, Manchester United fans are protesting against the Glazer ownership. pic.twitter.com/q6ZbnXLa4M

— Sky Sports News (@SkySportsNews) April 16, 2022

Manchester United fans are protesting against the Glazer family’s ownership of the club again 🔰 pic.twitter.com/2SUWkxNyaj

— FootballJOE (@FootballJOE) April 16, 2022

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια