Ο Ολυμπιακός ανοίγει σήμερα τον τρίτο (mini) κύκλο της προετοιμασίας του. Και στοχεύει στο αυτονόητο με Αμπουμπακάρ και Ζινκερνάγκελ.
Κοιτάζοντας την αξιολόγηση του Φίλιπ Ζινκερνάγκελ και του Αμπουμπακάρ Καμαρά στους δείκτες των βασικών εργοστασιακών ρυθμίσεων (technical, mental, physical) του ποδοσφαίρου, μπαίνεις εύκολα στον πειρασμό να σκεφτείς κάτι αδόκιμο, αλλά και απλό: Πως αν οι δύο νεοαποκτηθέντες του Ολυμπιακού ήταν… ένας, τότε αυτός ο ένας θα έβρισκε εύκολα μια θέση στο top-50 των επιθετικών του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Κάποιος με την τεχνική, την ντρίμπλα, την πρώτη επαφή, το μακρινό σουτ, τον τρόπο που ο Δανός «βλέπει» το γήπεδο. Και την ίδια στιγμή με την επιτάχυνση, τη δύναμη και το αυθεντικό aggressive παιχνίδι του Μαυριτανού.
Διαφορετικοί σαν αλάτι με πιπέρι, είπατε; Ναι. Αυτά τα δύο μπαχαρικά όμως τα βρίσκουμε πάντα πλάι-πλάι στο τραπέζι. Και ο συνδυασμός τους λειτουργεί… μαγικά. Κάπως έτσι θα το σκέφτηκε και ο Πέδρο Μαρτίνς και αποφάσισε να δοκιμάσει να τους κάνει «αχώριστους» στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου, έχοντας κατά νου τον νέο Ολυμπιακό που ετοιμάζει. Σαν το αλάτι και το πιπέρι γύρω από το ένστικτο του Γιουσέφ Ελ Αραμπί.
Είναι που έλκονται τα ετερώνυμα; Μπορεί. Στην προκειμένη περίπτωση όμως μάλλον είναι ότι ο Πορτογάλος προπονητής εντόπισε εκείνη την λεπτομέρεια που τα τεχνικά τιμ λατρεύουν να την κυκλώνουν με κόκκινο μαρκαδόρο και να την αναδεικνύουν ανοίγοντας μεταγραφικές συζητήσεις. Τους δείκτες που σχετίζονται με την ομαδικότητα. Και είναι αλήθεια πως η ως τώρα διαδρομή τόσο του Φίλιπ Ζινκερνάγκελ όσο και του Αμπουμπακάρ Καμαρά χαρακτηρίζεται από την άποψη πως και οι δύο, πέρα από αξιόλογες μονάδες είναι εξαιρετικοί «συμπαίκτες».
Ποδοσφαιρικοί χαρακτήρες που βάζουν το «εγώ» κάτω από το «εμείς», που υπηρετούν το σχέδιο. Που κάνουν με ευχαρίστηση στο γήπεδο δουλειές που συνήθως οι μέσο-επιθετικοί και επιθετικοί τις θεωρούν αγγαρεία.
Και οι δύο πήγαν αργά στην Αυστρία. Και οι δύο χρειάζονται έναν εύλογο χρόνο προσαρμογής. Και οι δύο όμως έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα μοιάζουν να μπαίνουν στη λίστα με τους απαραίτητους μια ώρα αρχύτερα. Διότι η εικόνα των φιλικών αγώνων του Ολυμπιακού επιβεβαιώνει πως αυτό το κάτι που κυρίως λείπει προκύπτει στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Αν συνυπολογίσει κανείς τον τραυματισμό του Γκάρι Ροντρίγκες αλλά και το γεγονός ότι ποδοσφαιριστές σαν τον Ρικάρντο Καρβάλιο και τον Ματιέ Βαλμπουενά μοιάζουν να έχουν κάνει ένα βήμα πίσω; Η εναρμόνιση τους αναδεικνύεται σε βασικό ζητούμενο με θέα στα δύο ματς με την Μακάμπι Χάιφα. Στο πρώτο μεγάλο ραντεβού της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Υπάρχουν δύο εβδομάδες μπροστά. Και σίγουρα δεν είναι πως μπορεί κάποιος να… πατήσει ένα κουμπί. Η αίσθηση που υπάρχει όμως είναι ότι η πρόοδος των δύο μπορεί κάλλιστα να παίξει σημαντικό ρόλο και στην πρόοδο του Ολυμπιακού. Πριν από το πρώτο crash test…