Φινλανδία-Ελλάδα : 2-0

«Μάνα είμαι καλά, στείλε σουβλάκια» έγραφε το πανό μιας ελληνικής παρέας που βρέθηκε στις κερκίδες του Ρατίνα. Ιδιαίτερη έμπνευση, αλλά κυρίως ίσως το μοναδικό «μήνυμα» από το Τάμπερε που μπορούσε κανείς να χωρέσει στην ίδια πρόταση το «καλά» και την Ελλάδα.

Ή μήπως όχι, τώρα που το ξανασκέφτομαι; Γιατί θα μπορούσαν να σηκώσουν ένα πανό και οι διεθνείς μας από τον αγωνιστικό χώρο. Με μήνυμα… «καλά κρασιά», ή και «καλό ταξίδι Μίκαελ Σκίμπε». Και στα δύο, δίκιο θα είχαν. Βλέπετε η ήττα από την Φινλανδία (2-0) αφενός μεν ουσιαστικά τελείωσε προ της ώρας του το ενδιαφέρον αναφορικά με το «πείραμα» Nations League για το αντιπροσωπευτικό ματς συγκρότημα, αφετέρου ο Γερμανός τεχνικός θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται το μέλλον. Το μέλλον του που προσεχώς δύσκολα θα έχει σχέση με την Ελλάδα. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως για εκείνον τα άσχημα νέα ήρθαν από την προηγούμενη εβδομάδα. Από τη στιγμή που η ΕΠΟ δήλωσε πως τον «στηρίζει». Ας αρχίσει λοιπόν να συμβιβάζεται με την ιδέα. Γιατί γενικώς… δεν!

Μεταξύ μας άλλωστε, όσο και να θες τον στηρίξεις τον καλό Γερμανό είναι τέτοια η εικόνα της εθνικής ομάδας που δύσκολα θα βρεις επιχειρήματα. Στο C της δυναμικότητας είναι η Ελλάδα στην διοργάνωση. Παίζει με τη Φινλανδία, την Ουγγαρία και την Εσθονία. Δεν γίνεται λοιπόν από την 4^η και όλας αγωνιστική ουσιαστικά να έχει καταθέσει «πινακίδες» στο ράλι για την πρώτη θέση. Δεν γίνεται να πηγαίνεις στην Φινλανδία για «τελικό» και… τελικά να σε κολακεύει αυτή η 2-0 ήττα από το γκολ του Σόιρι (46΄) και του Καμάρα (89΄). Δυστυχώς λοιπόν τα πράγματα μοιάζουν να έχουν πάρει τον δρόμο τους. Βεβαίως με την «Εξυγίανση» που έχουμε μπλέξει,  δεν αποκλείεται σύντομα να σε πεθυμήσουμε. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία.

Τι συνέβη λοιπόν στο Τάμπερε; Τίποτα το παράξενο. Η Φινλανδία ουσιαστικά επιβεβαίωσε πως είναι καλύτερη ομάδα απο τη δική μας, κάνοντας το «4 στα 4» καπαρώνοντας την πρώτη θέση του γκρουπ μια ώρα αρχύτερα και εμείς πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που θυμίζει λίγο 80s που είναι ξανά της μόδας. Τότε που υπήρχαν στο εθνικό ρόστερ παικταράδες, αλλά που το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν μπορούσε να μεταφράσει αυτό το ταλέντο σε κάτι χειροπιαστό. Είναι κρίμα ποδοσφαιριστές σαν τον Φορτούνη, τον Παπασταθόπουλο, τον Μανωλά, τον Μήτρογλου. Όπως είναι κρίμα να πιστεύει κανείς ότι αυτό που χάσαμε το 2014 με τον αποχαιρετισμό του Φερνάντο Σάντος και μιας ευλογημένης ποδοσφαιρικής γενιάς θα το ξαναβρούμε έτσι εύκολα. Δεν γυρίζει το «χαρτί». Θέλει ανθρώπους η εθνική ομάδα που θα νοιάζονται για εκείνη. Δεν μπορούν μόνοι τους οι ποδοσφαιριστές.

Θέλει στελέχωση, θέλει ένα «εθνικό σχέδιο» το οποίο θα τοποθετηθεί πάνω απο τις ομάδες και τον ανταγωνισμό τους για το πρωτάθλημα. Ποιος θα τα κάνει αυτά όμως; Ο Γραμμένος και η κουστωδία της ΕΠΟ των 100 υπαλλήλων; Η ισορροπία ανάμεσα στους χαλίφηδες Βορρά και Νότους; Εδώ φτάσαμε σε σημείο να θεωρούμε τον 65άχρονο Άγγελο Αναστασιάδη επικρατέστερο υποψήφιο αντικαταστάτη του Σκίμπε. Ποιος να τους πάρει στα σοβαρά.

Το 10άρι: Η Φινλανδία δεν ήταν κάτι το φοβερό. Είναι ένα πολύ καλό αθλητικό σύνολο, που πατώντας στη νόρμα του 4-4-2 προσεγγίζει τα ματς δίχως ιδιαίτερη ποιότητα. Απόψε στο 10΄έχασε τον Πούκι, τον καλύτερο επιθετικό της. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε να κυριαρχήσει εύκολα. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο όπου πέτυχε και τα δύο γκολ ήταν ξεκάθαρα ο κυρίαρχος της αναμέτρησης. «Δεκάρι» λοιπόν το σύνολο μιας ομάδας χωρίς ψηλό… ταβάνι, αλλά με μεγάλη αποφασιστικότητα.

Το κλειδί: Δυστυχώς ο τραυματισμός του Παπασταθόπουλου. Ο αρχηγός αποχώρησε στην ανάπαυλα, ο Τζαβέλας τον αντικατέστησε και στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα ήταν μέσα στην φάση που η άμυνα δεν μπόρεσε να διώξει ποτέ. Πρώτα εκείνος, μετά ο Μανωλάς τελικά ο Σάιρο για το 1-0. Γκολ που έβαλε το ματς σε μια τροχιά απο την οποία αυτό έμελλε να μην ξαναβγεί ποτέ. Η Φινλανδία κυριάρχησε ολοκληρωτικά. Είχε το ματς σε «ασφάλεια» και όποτε έβρισκε χώρο ήταν έτοιμη για ζημιές. Ο Λουντ σημάδεψε δοκάρι (80΄) με τον Σόιρι στην επιστροφή της μπάλας να αστοχεί σε άδεια εστία. Ο Μπάρκας έπιασε δύπ-τρία. Ο Τσιμίκας και ο Μπακάκης έκοψαν σε φάσεις ένα.. κλικ πριν απο την απειλή. Και τελικά ο Καμάρα στο φινάλε (89΄) έβαλε το κερασάκι στην τούρτα. Αφήστε το καλύτερα

Στον πάγκο: Προφανώς η εικόνα της εθνικής μας. Δεν είχε διακριθέντα. Χειρότερος όλων; Μάλλον ο Πέλκας που το παλικάρι όμως είναι υποχρεωμένο να παίζει σε μια θέση που δεν την έχει. Παίζει εκεί γιατί στην δική του θέση, υπάρχει ένας καλύτερος απο εκείνον (Φορτούνης). Παίζει εκεί όμως λες και πρέπει σώνει και ντε να υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ στην 11άδα. Σε σημείο που όταν ο Πέλκας βγήκε με αλλαγή, πέρασε ο (δανεικός στον Ατρόμητο) Κουλούρης που είχε και τη μοναδική σοβαρή ευκαιρία της εθνικής (87΄).

Γιατί κόουτς: Γιατί δεν λες να καταλάβεις αγαπητέ Σκίμπε, ότι μια χαρά είναι η 4-2-3-1 ιδέα σου και τέλος πάντων κομμένη και ραμμένη στη διάταξη όλων των ελληνικών κλαμπ, πρωταθλητισμού. Εξτρέμ όμως δεν έχεις. Δεκάρια έχεις. Τόσα δεκάρια που μπορείς να δανείσεις και στον αντίπαλο. Όταν λοιπόν θες να παίξεις επιθετικά, όταν θεωρητικά θες να επενδύσεις στις πτέρυγες, ποιος είναι ακριβώς ο τρόπος που θα διευκολύνει το πλάνο σου;

Γήπεδο: Ρατίνα, Τάμπερε

Διαιτητής: Γκιλ (Πολωνία)

Βοηθοί: Σάπελα, Μπορκόφσκι 

Τέταρτος: Κούπσικ

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ (Κανέρβα): Χραντέτσκι, Αραγιούρι, Τόιβιο, Καμάρα, Σόιρι (86′ Πίρινεν), Σπαρβ, Ουρόνεν, Λουντ, Τουόμινεν (91′ Καργιαλάινεν), Ραϊτάλα, Πούκι (12′ Σκραμπ)

ΕΛΛΑΔΑ (Σκίμπε): Μπάρκας, Μπακάκης, Τσιμίκας, Παπασταθόπουλος (46′ Τζαβέλλας), Μανωλάς, Ζέκα, Κουρμπέλης, Φορτούνης, Πέλκας (73′ Κουλούρης), Μπακασέτας (55′ Χριστοδουλόπουλος), Μήτρογλου

Γκολ: 46′ Σόιρι, 89′ Καμάρα

Δοκάρια: Λουντ (80΄)

Κάρτες: 74′ Μανωλάς

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…