Απόψε το βράδυ το καλύτερο που θα περιμέναμε από τον κόουτς είναι να μην ασχοληθεί. Να βάλει τους καλύτερους παίκτες στη σωστή θέση τους και να περιμένει.
Διαβάζω δεξιά κι αριστερά (όχι εδώ βέβαια) για «κρίσιμο παιχνίδι της Εθνικής» και για «δοκιμασία στο Κισινάου»! Τα διαβάζω και πικραίνομαι διότι αυτές οι εκφράσεις έφτασαν να περιγράφουν σε ποιο επίπεδο δηλαδή σε ποιο χάλι έχει φτάσει η Εθνική μας ομάδα. Η Μολδαβία παίρνει νίκη στη χάση και στη φέξη. Τα τελευταία χρόνια κερδίζει μόνο τον Σαν Μαρίνο και την Ανδόρα. Στον όμιλό μας είναι τελευταία με μόλις μια ισοπαλία.
Κι όμως η Εθνική πάει στο Κισινάου για να δοκιμαστεί απέναντι στην Μολδαβία. Μιλάμε για αγωνιστικό ξεπεσμό. Να μην μπορείς να σταθεί στο ύψος που είχες φτάσεις άλλες εποχές είναι φυσιολογικό. Πολλές ομάδες έχουν βρεθεί σε αντίστοιχη θέση. Να έχεις τόσο πολύ κατρακυλήσει όμως δεν εξηγείται με αγωνιστικούς όρους. Χρειάζεται να συμμαχήσουν πολλοί παράγοντες για να φτάσεις σε αυτό το σημείο.
Και σε ό,τι αγορά την Εθνική μας… συμμάχησαν. Η ανικανότητα και η ασχετοσύνη διαδοχικών διοικήσεων της ΕΠΟ, οι αποτυχημένες επιλογές προπονητών, οι μάνατζερ που περικύκλωσαν την Εθνική για να προωθήσουν την πελατεία τους, παίκτες που αδιαφόρησαν, παράγοντες που υπονόμευαν και πάει λέγοντας. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε με την Μολδαβία και να φοβόμαστε μήπως δεν τα καταφέρουμε.
Να δεχτούμε ότι η ποιότητα των ποδοσφαιριστών μας δεν είναι η ίδια με εκείνη του σχετικά πρόσφατου παρελθόντος. Και πάλι αυτή η… φτώχεια δεν δικαιολογείται. Ο Φαντ Σιπ που ανέλαβε να διορθώσει τα κακώς κείμενα δεν μπόρεσε μέχρι τώρα να δημιουργήσει κάτι διαφορετικό.
Εμμονικός και πειθαρχημένος στις εκλεκτικές συγγένειες των διοικούντων της Ομοσπονδίας, το μόνο που κατάφερε ήταν να στερήσει την Εθνική από ποιοτικούς ποδοσφαιριστές και να μας κάνει να πιστέψουμε ότι θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη μάχη για να νικήσουμε εκτός έδρας την Μολδαβία.
Οσα ακούμε για οικογενειακό κλίμα στην Εθνική και νέα αρχή είναι κουβέντες χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Ο βίος και η πολιτεία του Ολλανδού στην Εθνική μοιάζει με αυτός του Αναστασιάδη. Εμμονές και ακατανόητες επιλογές. Να αποκεφαλίσουμε αυτούς που ξεχωρίζουν για να φτιάξει μια ομάδα στα μέτρα μας για να μπορούμε να την ελέγχουμε. Να φέρουμε δικούς μας στην ομάδα για να μην ακούγεται ίχνος κριτικής και να γίνουν τα αποδυτήρια κάτι σαν νεκροταφείο.
Με άλλα λόγια θα πρέπει να βγούμε και α πανηγυρίσουμε έτσι και σκοτώσουμε το βράδυ το… Μολδαβικό θηρίο. Απόψε το βράδυ το καλύτερο που θα περιμέναμε από τον κόουτς είναι να μην ασχοληθεί. Να βάλει τους καλύτερους παίκτες στη σωστή θέση τους και να περιμένει. Αυτό ας κάνει και θα περάσουμε με επιτυχία την «δοκιμασία» στο Κισινάου.