Μια ωδή στον Λούκα Μόντριτς: Όταν η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός (vids, pics)

Από τις 9 Σεπτεμβρίου του 1985, οπότε η Ραντόικα έδωσε το φως της γέννησης στον Λούκα, η ίδια μαζί με τον Στίπε διέσχιζαν καθημερινά με τα πόδια τα πέντε χλμ. έως τη φάμπρικα με τα υφαντά. Ο μικρός έμενε να μεγαλώνει με τον παππού σε εκείνο το σπίτι των αναμνήσεων. Ο Ζάτον τον έμαθε να φυλάει τα πρόβατα και άφηνε τον εξάχρονο ακόμα και μόνο του στο βουνό. Κι εκείνος μπορεί ανέκαθεν να ήταν μία σταλιά, αλλά η καρδιά και το θάρρος του περίσσευαν από τότε.

Διαβάστε επίσης: Τρεις καρδιές για τον Πελέ

Ο παππούς του, με τον οποίο έφεραν το ίδιο όνομα, σκοτώθηκε από Σέρβους εθνικιστές, το σπίτι τους κάηκε και η οικογένεια κατέφυγε στην παραλιακή πόλη Ζαντάρ, περίπου 40 χιλιόμετρα μακριά από το ορεινό χωριό που διέμεναν. Έζησε στο πετσί του τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και μέσα σε αυτή τη φρίκη, ξεκίνησε το ταξίδι του Λούκα Μόντριτς στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Ένα ταξίδι το οποίο συνεχίζεται στο Κατάρ. Εκεί όπου το παιδί με τα ξανθά μαλλιά, βαδίζει πλέον στα 37 του χρόνια, όντας έτοιμο να οδηγήσει την πατρίδα του σε έναν ακόμη τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Από την απόρριψη στην εξιλέωση 

Σε ηλικία 14 ετών πήγε να δοκιμαστεί στην μεγάλη του αγάπη την Χάιντουκ. Ωστόσο η εξόφθαλμη τεχνική του μικρού Λούκα δεν ήταν ικανή για να πείσει τους ιθύνοντες της Κροατικής ομάδας, να δώσουν το «πράσινο φως» για την απόκτηση του.

Δύο χρόνια αργότερα, βρέθηκε στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ, εκεί όπου λάτρεψαν το ταλέντο του από την πρώτη στιγμή.

Το 2003 είχε φτάσει η στιγμή για να πάρει αγωνιστικό χρόνο. Ο δανεισμός του στη Ζρίνσκι του Μόσταρ, θα τον ωριμάσει ακόμη περισσότερο ποδοσφαιρικά. Εκείνη η σεζόν ήταν αρκετή ώστε να αναδειχτεί κορυφαίος παίκτης της σεζόν στη Βοσνία και την επόμενη χρονιά να επιστρέψει στην Κροατία και πάλι με δανεισμό στην Ίντερ Ζάπρεσιτς. Την οδήγησε στη δεύτερη θέση και στα προκριματικά του Europa League.

Φυσικά όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα οι ποδοσφαιρικές του μετοχές να ανέβουν κατακόρυφα, με τις Μπαρτσελόνα, Άρσεναλ και Τσέλσι να τον βάζουν στο στόχαστρο, με την Τότεναμ να τον κάνει δικό της, βγάζοντας από τα ταμεία της 20 εκατ. ευρώ.

Τα προβλήματα προσαρμογής στο Λονδίνο και ο Ρέντναπ 

Οι πρώτοι μήνες του Κροάτη μέσου στο «Νησί» δεν ήταν όπως τους είχε ονειρευτεί. Κάπου, κάπως δεν ταίριαζε και δεν καταλάβαινε κανείς πού θα έπρεπε να παίζει. Αρχικά κάποιοι μυϊκοί τραυματισμοί και εν συνεχεία η λανθασμένη επιμονή του Χουάντε Ράμος να τον βάζει δεύτερο επιθετικό πίσω από τον Ντεφό ή τον Παλάσιος έκαναν τον νεαρό Κροάτη να χάνεται στο γήπεδο.

Ωστόσο η έλευση του Χάρι Ρέντναπ θα αλλάξει την πλήρως την κατάσταση. Ο πολύπειρος τεχνικός θα τον χρησιμοποιήσει σε ρόλο 10αριου, θέση στην οποία αγωνιζόταν και στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ.

«Είναι ό,τι καλύτερο έχω δει. Στις προπονήσεις δουλεύει σαν διάβολος και στα ματς παίζει σαν άγγελος», ήταν η απόλυτη αποθέωση του προπονητή του.

Το επόμενο καλοκαίρι η Τσέλσι θα κάνει πρόταση 50 εκατ. ευρώ, αλλά τελικά η Τότεναμ θα προτιμήσει να πάρει τα 40 εκατ. της Ρεάλ Μαδρίτης.

«Η χειρότερη μεταγραφή» 

Όταν φοράς την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης τότε πρέπει να είσαι έτοιμος και να αποκρούσεις και την δριμεία κριτική.

Κάπως έτσι, αν και ο Λούκα ξεκίνησε με κόρνερ-ασίστ στον Σέρχιο Ράμος για την κατάκτηση του Super Cup κόντρα στην Μπαρτσελόνα, στο φινάλε της περιόδου βρήκε την εφημερίδα «Marca» να τον ανακηρύσσει τη χειρότερη μεταγραφή της σεζόν και μία εκ των πιο λανθασμένων της δεκαετίας.

Η κατάσταση θα άλλαζε, με την έλευση του Κάρλο Αντσελότι. Στο αγαπημένο του Ιταλού θα βρει τον Κροάτη ακριβώς εκεί όπου ονειρευόταν. Το τέλος του 2013-2014 θα τον βρει με δικό του κόρνερ-ασίστ στον Σέρχιο Ράμος να ισοφαρίζει στις καθυστερήσεις του Τελικού του Champions League και τελικά την 10η κούπα στη Μαδρίτη. Τα πάντα πλέον είχαν πάρει τον δρόμο τους.

Το απίθανο Μουντιάλ της Ρωσίας και η Χρυσή Μπάλα  

Η σεζόν 2017-18 ήταν απλά μαγική για τον Λούκα Μόντριτς. Αρχικά με την κατάκτηση του τροπαίου του Champions League και στην συνέχεια με τα όσα έκανε στα γήπεδα της Ρωσίας τα οποία τον τοποθέτησαν στους καλύτερους στην ιστορία στην θέση που αγωνίζεται.

Ο Κροάτης μέσος οδήγησε την πατρίδα του μέχρι τον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Εκεί το εμπόδιο της Γαλλίας θεωρήθηκε αξεπέραστο για τους Κροάτες, ωστόσο ούτε η ήττα τάθηκε εμπόδιο στη βράβευσή του ως MVP του Παγκόσμιου Κυπέλλου, κάτι που επίσης του έχει συμβεί στο Μουντιάλ Συλλόγων δύο φορές (Χρυσή μπάλα το 2017, Ασημένια το 2016).

Πλέον ο θαυματουργός Κροάτης, βρίσκεται μια ανάσα από το επαναλάβει το ίδιο άθλο με το 2018. Το αν θα το καταφέρει κόντρα στην Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι θα το μάθουμε σε λίγη ώρα . Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Μόντριτς απέδειξε για ακόμη μια φορά πως η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός.