Όταν το Total Football συναντάει το Soccer

Δεν είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά ποδοσφαιρικά ζευγαρώματα. Δεν είναι καν ένα παιχνίδι που περιμένει κάθε φίλαθλος να δει σε μία νοκ-άουτ φάση Μουντιάλ. Είναι όμως δύο τελείως διαφορετικοί κόσμοι που θα συγκρουστούν το απόγευμα (17:00) στην Ντόχα με φόντο το πρώτο εισιτήριο για τα προημιτελικά της διοργάνωσης. Το… πραγματικό τουρνουά τώρα αρχίζει, με Ολλανδία και ΗΠΑ να ρίχνονται στη «μάχη» εκπροσωπώντας η κάθε μία τη δική της φιλοσοφία, τη δική της σχολή. Αν μπορούμε να πούμε πως οι Αμερικανοί έχουν δημιουργήσει κάποιου είδους σχολή στο άθλημα.

Από το μηδέν…

Κι αν είναι δυνατόν να ισχυριστεί κάποιος κάτι τέτοιο, τότε το έναυσμα γι’ αυτό δόθηκε πριν από περίπου 30 χρόνια. Όταν με αφορμή την ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, οι Αμερικανοί αποφάσισαν να ασχοληθούν σοβαρά με το… soccer το οποίο μπήκε για τα καλά στη ζωή τους. Και η αλήθεια είναι πως δεν τα έχουν πάει και άσχημα έκτοτε. Αν αναλογιστεί κανείς μάλιστα πως στις αρχές των 90s η χώρα δεν είχε καν πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και το δημιούργησε καθώς ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να διοργανώσει το Μουντιάλ. Έτσι ιδρύθηκε το 1993 η Major League Soccer (MLS), με την πρώτη σεζόν βέβαια να λαμβάνει χώρα το 1996.

Διαβάστε επίσης: Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός 67-81: Σάρωσαν το Κάουνας με εντυπωσιακό Γουίλιαμς οι «πράσινοι»

Στο πρώιμο εκείνο στάδιο, το ενδιαφέρον ήταν σχεδόν μηδαμινό από τον κόσμο ο οποίος άρχισε, ωστόσο, να αγκαλιάζει σταδιακά το εγχείρημα. Μεσολάβησε και η οκτάδα στο Μουντιάλ του 2002 για να δείξει πως κάτι καλό πάει να γίνει. Για να φτάσουμε στο σήμερα όπου ναι μεν έχει πολύ δρόμο ακόμη το ποδόσφαιρο για να ανταγωνιστεί σε δημοτικότητα στη χώρα το American football ή το μπάσκετ, αλλά παρουσιάζει μία διαρκώς ανοδική πορεία στις προτιμήσεις του κόσμου.

Όπως διαρκώς ανοδική είναι και η πορεία του προϊόντος αφού στο άθλημα επενδύονται πάρα πολλά χρήματα, από τις υποδομές και την ανακάλυψη ταλέντων, μέχρι τις μεταγραφές σταρ παγκόσμιας εμβέλειας, από το 2007 όταν κι έγινε η αρχή με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ και τους Γκάλαξι. Εκείνα τα χρόνια είχε αρχίσει να γίνεται και η… εξαγωγή προς την Ευρώπη ποδοσφαιριστών που έκαναν αξιόλογη καριέρα σε σημαντικές ομάδες. Όπως ήταν για παράδειγμα ο Τιμ Χάουαρντ ή ο Κλιντ Ντέμπσι.

Σχολή Μίχελς

Τα χρόνια που οι Αμερικανοί άρχισαν να… ανακαλύπτουν το ποδόσφαιρο, στην Ευρώπη υπήρχε εδώ και δεκαετίες ήδη η κορυφαία ίσως σχολή. O όρος «total football» χρησιμοποιείται ευρέως στην εποχή μας και κυρίως από τότε που ανέλαβε την Μπαρτσελόνα ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Ο Καταλανός πορευόμενος με τις αρχές του Γιόχαν Κρόιφ κατάφερε να δημιουργήσει μία ομάδα πρότυπο που όντως πρέσβευε επάξια αυτό το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.

Αυτό που πρώτος λάνσαρε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα ο Ρίνους Μίχελς με την αξεπέραστη Ολλανδία του 1974 που σταμάτησε πάνω στη Δυτική Γερμανία στον τελικό εκείνου του Μουντιάλ, αλλά έμεινε στο μυαλό όλων ως κάτι το ξεχωριστό. Ως η απόλυτη ομάδα. Ως η ομάδα πρότυπο, που ανήγαγε το ποδόσφαιρο σε τέχνη. Κι ας μην κατέκτησε τίποτα. Καλοί οι τίτλοι, αλλά δεν είναι το παν.

Μπορεί η τωρινή ομάδα της Ολλανδίας να μην θυμίζει βέβαια κάτι από εκείνη την αρμάδα ή από τους «Ιπτάμενους Ολλανδούς» που και πάλι με προπονητή τον Μίχελς κατέκτησαν το Euro του 1988, ωστόσο δεν παύει να είναι η ομάδα συνώνυμο του ποδοσφαίρου. Και όπως σε κάθε διοργάνωση, δεν στοχεύει σε τίποτα λιγότερο από την κατάκτηση του τροπαίου. Το δήλωσε εξάλλου και ο ίδιος ο Λουίς Φαν Χάαλ στο ξεκίνημα αυτού του ταξιδιού.

Mε το βλέμμα στο 2026

Από την άλλη, η Ολλανδία θα βρει απέναντί της ίσως την πιο νεανική ομάδα της διοργάνωσης. Για την ακρίβεια, η ενδεκάδα που παρέταξε κόντρα στο Ιράν η Αμερική είχε μέσο όρο ηλικίας 24 χρόνια και 312 μέρες και ήταν η πιο νεανική ενδεκάδα που έπαιξε στη φάση των ομίλων. Καθόλου τυχαίο. Το επόμενο Μουντιάλ θα είναι συνδιοργάνωση ανάμεσα σε ΗΠΑ, Μεξικό και Καναδά και οι Αμερικανοί ετοιμάζουν ήδη τη φουρνιά που θέλουν να είναι πρωταγωνίστρια σε εκείνο το τουρνουά.