Ισημερινός: Με οδηγό το 2014

Τρείς είναι οι συμμετοχές του Ισημερινού έως τώρα σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Πρώτη φορά το 2002 σε Νότια Κορέα/Ιαπωνία, δεύτερη το 2006 στη Γερμανία, εκεί που έκανε και τη μεγαλύτερη επιτυχία του φτάνοντας στους «16» και τρίτη το 2014 στη Βραζιλία.

Διαβάστε επίσης: Ολυμπιακός: Η συμφωνία Ανιγκό και Μίτσελ για τις μεταγραφές και η… εξαίρεση του Μαντσίνι

Άφησε έξω μεγαθήρια και ονειρεύεται

Με ηγέτη τον 21χρονο, Μοϊσές Καϊσέδο, που αγωνίζεται στην Premier League και κοστολογείται στα 25 εκατομμύρια ευρώ, ο Ισημερινός πηγαίνει στο Κατάρ για να ζήσει το όνειρο.

Προκάλεσε πολύ μεγάλη έκπληξη η πρόκριση του Εκουαδόρ στην τελική φάση του Μουντιάλ. Αφησε εκτός διοργάνωσης ομάδες με πολύ μεγαλύτερη παράδοση και ιστορία, όπως η Κολομβία, η Χιλή ή ακόμα και η Παραγουάη. Την τελευταία αγωνιστική των προκριματικών, στον τομέα της Νότιας Αμερικής, πήρε 1-1 με την Αργεντινή και ήταν έτσι κι αλλιώς αρκετό να της δώσει την τελευταία θέση (4η) που οδηγούσε σε απευθείας πρόκρισης. Εμεινε πίσω μόνο από τα μεγαθήρια: Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη. Συγκέντρωσε 26 βαθμούς με 7-5-6 και 27-19 τέρματα. Αναμφίβολα, ξεχώρισαν οι πολύ μεγάλες νίκες με 6-1 επί της Κολομβίας, με 4-2 επί της Ουρουγουάης, με 2-0 επί της Χιλής, ενώ πήρε αποτέλεσμα από Βραζιλία (1-1 εντός) και Αργεντινή (1-1 εντός).

Ηγέτης; Ενα 21χρονο παιδί, ο Μόισες Καϊσέδο, που έχει παρουσιάσει συνταρακτική βελτίωση, αγωνίζεται στην Premier League με τα χρώματα της Μπράιτον και ήδη τα media στη Βρετανία μιλούν για ενδιαφέρον από Λίβερπουλ, Αρσεναλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η μεταγραφή του τον περασμένο Ιανουάριο από τη βελγική Μπέερσοτ στην Μπράιτον κόστισε 4,5 εκατομμύρια ευρώ και μέσα σε δέκα μήνες… εκτοξεύτηκε στα 25 εκατομμύρια. Τόσο τον κοστολογεί τούτη την ώρα ο σύλλογός του. Στον οποίο ευελπιστούν να κάνει και ένα καλό Παγκόσμιο Κύπελλο προκειμένου να ανέβει ακόμα περισσότερο. Αν μπει κανείς στον λογαριασμό του στο Instagram θα δει την πρώτη του φωτογραφία που ανέβασε ποτέ το 2017. Εκεί δίπλα στους γονείς του, σε ένα αεροδρόμιο στον Ισημερινό, η λεζάντα λέει «Μια ημέρα θα είστε υπερήφανοι για μένα, σας το υπόσχομαι». Σήμερα οι γονείς του τον βλέπουν να ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του: τη συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.

Μια διάκριση που ονειρευόταν από μικρός, στο Σάντο Ντομίνγκο του Εκουαδόρ όπου και μεγάλωσε. Είναι ο πιο μικρός από συνολικά δέκα αδέρφια, κοιμόταν με σορτσάκι, φανέλα και ποδοσφαιρικά παπούτσια για να μη χάνει χρόνο όταν ξυπνάει και να είναι έτοιμος να πάει για ποδόσφαιρο. Εχει κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες κάτω των 20 ετών με την Ιντεπεντιέντε ντελ Βάγιε, την πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε, έκανε ντεμπούτο με την εθνική ανδρών του Εκουαδόρ στα 19 του σε ματς απέναντι στην Αργεντιντή στο Μπομπονέρα, σκόραρε στη δεύτερη συμμετοχή του στη νίκη με 4-2 απέναντι στην Ουρουγουάη και έγινε ο πιο νέος σκόρερ στην ιστορία του Εκουαδόρ και ταυτόχρονα ο πρώτος παίκτης γεννημένος στον αιώνα που ζούμε που σκοράρει σε προκριματικά Μουντιάλ στη Ν. Αμερική. Τα μάτια σας πάνω του…

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ΑΛΦΑΡΟ

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ο Γκουστάβο Αλφαρο είναι ο προπονητής που έχει αναλάβει την «ανοικοδόμηση» του Ισημερινού. Και το ότι κατάφερε να το φέρει ως το Κατάρ είναι τεράστια επιτυχία. Είναι, όμως, και μία δουλειά που την ανέλαβε με μεγάλο ρίσκο. Βλέπετε, μπορεί ο 60χρονος Αργεντινός προπονητής να πλησιάζει τα 1.000 παιχνίδια στους πάγκους ομάδων, όμως είναι η πρώτη δουλειά που παίρνει σε εθνική ομάδα και μόλις η δεύτερη εκτός Αργεντινής. Ξεκίνησε την προπονητική σε μικρή ηλικία και στα 30 του ανέλαβε την Ατλέτικο Ραφαέλα. Αναμφίβολα η μεγαλύτερη ομάδα που ανέλαβε ήταν η Μπόκα Τζούνιορς, αλλά άντεξε 11 μήνες, από τον Ιανουάριο του 2019 ως τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Έχει μανατζάρει, ακόμη, τις Κίλμες, Μπελγράνο, Ολίμπο, Σαν Λορέντζο, Άρσεναλ Σαραντί, Ροζάριο Σεντράλ, Τίγκρε, Χιμνάσια Λα Πλάτα και Ουρακάν, στην Αργεντινή. Η προηγούμενη μοναδική φορά που είχε βγει εκτός χώρας να εργαστεί ήταν στα μέσα του 2009 όταν ανέλαβε την Αλ Αχλί στη Σαουδική Αραβία. Τότε, άντεξε μόλις 7 μήνες και 12 αγώνες.