Ο Χόρχε Βαλντάνο προέβλεψε ότι ο Ραούλ έχει να προσφέρει στη Ρεάλ Μαδρίτης και από άλλο πόστο, εκτός από τα εκατοντάδες γκολ που σκόραρε στην ποδοσφαιρική του καριέρα.
Τίθεται υπό αμφισβήτηση η δουλειά του Ζινεντίν Ζιντάν στη Ρεάλ Μαδρίτης. Όχι, ο Γάλλος αισθάνεται ασφαλής στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου», αλλά αυτό δεν εμπόδισε την έναρξη μιας συζήτησης για τον μελλοντικό προπονητή…
Υπεύθυνος για αυτό είναι ο Χόρχε Βαλντάνο, ο σπουδαίος Αργεντινός ο οποίος πέρασε από τη Μαδρίτη ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής. Ένα χαρακτηριστικό που έχει και ο Ζινεντίν Ζιντάν, αλλά και εκείνος ο οποίος σύμφωνα με τον Βαλντάνο, θα προπονεί μια μέρα τους «μερένχες».
Δεν είναι άλλος από τον Ραούλ Γκονζάλες Μπλάνο, μία από τις εμβληματικές μορφές των Μαδριλένων. Ο Ραούλ ο οποίος έχει πετύχει μεγάλα επιτεύγματα ως ποδοσφαιριστής με τη Ρεάλ Μαδρίτης, απασχολείται στο οργανόγραμμα του Συλλόγου ως προπονητής της Καστίγια, της β’ ομάδας.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 ετών από το ντεμπούτο του Ραούλ στο «Μπερναμπέου», ο Χόρχε Βαλντάνο είδε… το μέλλον και προέβλεψε ότι «νομίζω η Ρεάλ θα βρει στον Ραούλ τον Γκουαρντιόλα της, τον Σιμεόνε της»… Από την πλευρά του, ο Ραούλ απάντησε ότι «θα προσπαθήσω να εξελιχθώ τόσο πολύ ώστε να δώσω στη διοίκηση της Ρεάλ αυτή την επιλογή».
Αν το καταφέρει, προφανώς ο Ραούλ δεν θα είναι ο πρώτος ο οποίος θα έχει πατήσει πρώτα το χόρτο του «Μπερναμπέου» και μετά θα κάτσει στον πάγκο. Καταρχάς, έχουν προηγηθεί αυτός ο οποίος τον πρότεινε, ο Χόρχε Βαλντάνο και ο νυν κόουτς της Ρεάλ, Ζινεντίν Ζιντάν.
Former RM general manager Jorge Valdano: «I think that Real Madrid, in Raul, will find their Guardiola or their Simeone, as he is the personification of institutional character.» pic.twitter.com/8qW2qTADn4
— Infinite Madrid (@InfiniteMadrid) October 27, 2019
Το πρώτο όνομα στη συγκεκριμένη λίστα ήταν ο Μιγκέλ Μουνόζ, ο οποίος έπαιξε στη Ρεάλ Μαδρίτης από το 1948 έως το 1958 και μετέπειτα την προπόνησε για λίγους μήνες στη διάρκεια του 1959, έκανε ένα διάλειμμα στη δεύτερη ομάδα και μετά από το 1960 έως το 1974…
Ο δεύτερος χρονικά ήταν ο Αμάνθιο Αμάρο, άλλη μία μεγάλη μορφή της μαδριλένικης ιστορίας. Αφού έπαιξε μπάλα για 14 χρόνια, από το 1962 έως το 1976, κατόπιν ανέλαβε διάφορα τμήματα υποδομής και το 1984 δούλεψε για μία σεζόν στην πρώτη ομάδα.
Μία ιδιαίτερη περίπτωση ήταν ο Λόπεθ Κάρο, ο οποίος ποδοσφαιρικά απλώς ήταν μέλος μιας ταλαντούχας φουρνιάς (Αμπρελόα, Γκρανέρο, Μάτα, Νεγκρέδο), αλλά ουδέποτε καθιερώθηκε. Πέρασε για μία τετραετία από την Καστίγια και για λίγους μήνες από τον Δεκέμβρη του 2005 μέχρι τον Ιούνιο του 2006, πήρε το χρίσμα για την πρώτη ομάδα, αλλά ανεπιτυχώς…
Ο τελευταίος της λίστας είναι ο Σαντιάγκο Σολάρι, ο οποίος επίσης έκανε το άλμα από την Καστίγια στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Αργεντινός αντικατέστησε τον Γιούλιεν Λοπετέγκι, αλλά δεν έπεισε ότι έχει τα προσόντα να διατηρήσει τη θέση του. Εν τέλει, επέστρεψε ο Ζιζού το προηγούμενο καλοκαίρι…