Λιονέλ Μέσι παντός καιρού

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ο Λιονέλ Μέσι. Σε ηλικία 17 ετών, 3 μηνών και 22 ημερών, το πλέον μακρινό 2004, ο Φράνκ Ράικαρντ αποφασίζει να τον ρίξει στα βαθιά από νωρίς. Αν δεν έριχνε αυτόν τον θαυματουργό πιτσιρικά άλλωστε, τότε ποιον;

Ξεκινάει λοιπόν. Παίζει δεξιά επί των ημερών του Ολλανδού, για «να κλείνει προς τα μέσα» όπως μας αρέσει να λέμε, και σκοράρει κατά ριπάς. Νομίζουμε ότι τα έχουμε δει όλα, ότι πάνω – κάτω γνωρίζουμε προς τα που οδεύει η καριέρα του Αργεντινού.

Ένα νέος Ρόμπεν, πιθανότατα απλά υψηλότερου επιπέδου. Και κάπου εκεί έρχεται ο Πεπ Γκουαρδιόλα, για να του εξηγήσει ότι θα του δώσει ένα ρόλο με παράξενη ονομασία. «Ψευτοεννιάρι» του ψέλλισε κι εκείνος συμφώνησε. Σχεδόν άγνωστος όρος για την τότε περίοδο, αλλά η αντίληψη του Μέσι τού επιτρέπει να τον κατανοήσει, να τον κάνει δικό του. Κυριολεκτικά, δεν υπάρχει άλλος παίκτης που να έχει καλύψει με τέτοια επάρκεια το ρόλο, ανεξαρτήτως επιπέδου.

Τα δίχτυα γίνονται δεύτερη φύση του. Η μαγεία έχει αρχίσει να ξεδιπλώνεται. Διόλου αργά, διόλου σταθερά. Απότομα, όπως ακριβώς και το μοναδικό στιλ με το οποίο αγωνίζεται, όταν τη μια στιγμή περπατάει με την μπάλα στα πόδια και την επόμενη αρχίζει να ντριμπλάρει τον έναν μετά τον άλλον. Δεν υπάρχει κάτι πιο χαρακτηριστικό από αυτό το γκολ.

Τη σεζόν 2007-2008 τελειώνει τη La Liga με 10 γκολ. Το καλοκαίρι του 2008 προσλαμβάνεται ο Γκουαρδιόλα. Τελειώνει τη σεζόν 2008-2009 με 23 γκολ, τη 2009-2010 με 34, τη 2010-2011 με 31, τη 2011-2012 με 50 και τη 2012-2013, με τον Τίτο Βιλανόβα ως απολύτως ταιριαστό διάδοχο στον πάγκο του Πεπ, με 46. Ο Μέσι έχει μετατραπεί ήδη σε φαινόμενο. Αποδεικνύει πως έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, που θέσεις, συστήματα, προπονητές και συμπαίκτες τον περιορίζουν ελάχιστα.

28 γκολ με τον Τάτα Μαρτίνο τη σεζόν 2013-2014, την πιο αδιάφορη στη σύγχρονη ιστορία των Μπλαουγκράνα. 43 την επόμενη, εκείνη του τρεμπλ στην πρώτη χρονιά του Λουίς Ενρίκε. Ο Αστουριανός παίζει all-in στην τριάδα του MSN (Μέσι, Σουάρες, Νεϊμάρ) και οι υψηλές πτήσεις του Αργεντινού αποκτούν άλλη μορφή. Πλέον το θέαμα προσφέρεται περισσότερο μέσα από αυτοματισμούς με τους άλλους δύο και λιγότερο με ατομικές ενέργειες, ή μετά από όμορφο build-up που ελευθερώνει χώρους, αγωνιζόμενος μάλιστα στη θέση από την οποία άρχισε. Στα δεξιά της επίθεσης. 43 λοιπόν τη σεζόν 2014-2015, 26 τη 2015-2016 και 37 τη 2016-2017.

Έρχεται ο Ερνέστο Βαλβέρδε το 2017 και τον ανεβάζει στο πλάι του Σουάρες, σε 4-4-2 σε ρόμβο. 34 γκολ την περίοδο 2017-2018, 17 μέχρι σήμερα (14/01) στη φετινή, φτάνοντας τα 400 γκολ στο ισπανικό πρωτάθλημα και όντας φυσικά ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία του. Έχει αφήσει προ πολλού πίσω του τον Κριστιάνο Ρονάλντο (311) και τον Τέλμο Θάρα (251).

Τελικά, τι σημασία έχει σε ποια θέση παίζει; Τι σημασία έχει ποιος παίζει μαζί του και ποιος τον επιβλέπει; Αφού πάλι στον ίδιο ρυθμό θα διευθύνει την ορχήστρα.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια