Ο προπονητής της Θέλτα, όπως και το επιτελείο του, μέχρι το καλοκαίρι ήταν στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, την οποία σήμερα αντιμετωπίζει στη Βαρκελώνη.
Αν και γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά στα τμήματα υποδομής της Οσασούνα (εκ Παμπλόνας ορμώμενος, γαρ) όπου ξεκίνησε, αλλά κι ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, παρότι τα περισσότερα παιχνίδια που αγωνίστηκε (222) ήταν με το σήμα της Βαλένθια στο πέτο, ωστόσο το όνομα του Χουάν Κάρλος Ουνθουέ είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Μπαρτσελόνα.
Τόσο γιατί είναι η επαγγελματική στέγη όπου έμεινε μεγαλύτερο διάστημα, όσο και γιατί το έκανε από πολλά «μετερίζια»!
Σήμερα ο Βάσκος τεχνικός επιστρέφει, ως προπονητής της Θέλτα, σε γνώριμα λημέρια. Εκεί που μέχρι τον Ιούνιο, ήταν το δεύτερο σπίτι του: Στο «Καμπ Νόου». Ένα γήπεδο όπου θήτευσε με τρεις ιδιότητες. Του γκολκίπερ (1988-90) , του προπονητή τερματοφυλάκων (2003-10 και 2011-12) και του βοηθού προπονητή (2014-17). Σύνολο 13 χρόνια.
Διόλου μικρό διάστημα για τον 50χρονο Ουνθουέ που, πλην των τίτλων που κέρδισε με τους «μπλαουγκράνα», ως παίκτης (Κύπελλο Κυπελλούχων του 1989 και Κύπελλο την επόμενη χρονιά) ή καλύτερα ως αναπληρωματικός του Θουμπιθαρέτα (σ. 5 παρουσίες σε δύο χρόνια), μυήθηκε στην ποδοσφαιρική φιλοσοφία του Γιόχαν Κρόιφ. Που ειδικά για την θέση του τερματοφύλακα προβλέπει συμμετοχή στο «χτίσιμο» του παιχνιδιού.
13 χρόνια μετά, όταν επέστρεψε στη Βαρκελώνη, είχε μερίδιο στις επιτυχίες των Καταλανών, τόσο επί των ημερών Ράικαρντ (που τον κάλεσε, αμέσως μόλις κρέμασε τα γάντια του τερματοφύλακα, σε ηλικία 36 ετών), όσο και στην εποχή Γκουαρντιόλα, που τον «κληρονόμησε» από τον Ολλανδό.
Η μετάλλαξη του Βαλντές και το «alter ego» του Λουίς Ενρίκε!
Η συνδρομή του, άλλωστε, στη διαμόρφωση του αγωνιστικού χαρακτήρα του Βίκτορ Βαλντές και στην μετάλλαξη του, από φέρελπι γκολκίπερ (με χτυπητές αδυναμίες), σε εκ των κορυφαίων της υπεραιωνόβιας ιστορίας του Καταλανικού συλλόγου, αποτελεί παράσημο καριέρας.
Παρέμεινε στο πόστο του ως το 2010, που ανέλαβε πρώτος προπονητής στην Νουμάνθια της Σεγούντα. Την επόμενη σεζόν επιστρέφει στα προηγούμενα καθήκοντα του, στην Μπάρτσα, αναπληρώνοντας τον Κάρλες Μπούσκετς, αλλά, τον Ιούνιο του 2012, ξαναδοκιμάζει, ως πρώτος προπονητής, στην Ράσινγκ Σανταντέρ. Ωστόσο απολύθηκε δύο μήνες μετά, προτού ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι του 2013 ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Λουίς Ενρίκε για βοηθός του στην Θέλτα κι ένα χρόνο μετά τον ακολουθεί στην Μπαρτσελόνα, αποτελώντας το «alter ego» του Αστουριανού τεχνικού την προηγούμενη τριετία.
Όταν, την 1η Μαρτίου, ο «Λούτσο» ανακοίνωσε ότι την επόμενη σεζόν θα οικουρεί, παρέμεινε αρκετό διάστημα στην κούρσα της διαδοχής του (στα πρότυπα Βιλανόβα-Γκουαρντιόλα). Ο δυναμικός του χαρακτήρας (σ. είχε συγκρουστεί με τον Νεϊμάρ) κι η συμβολή στους 9 τίτλους της 3ετίας Λουίς Ενρίκε (2 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, κι από ένα Τσάμπιονς Λιγκ, εγχώριο κι ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, καθώς και Μουντιάλ Συλλόγων) έπεισε μερίδα διοικούντων ότι «ήγγικεν η ώρα» της προαγωγής.
Τελικά προτιμήθηκε ο πιο πράος (κι έμπειρος) Βαλβέρδε κι ο Ουνθουέ, κεφαλαιοποιώντας το όνομα που είχε χτίσει στο Βίγκο, επέστρεψε στην Θέλτα, μαζί με το υπόλοιπο περσινό τεχνικό τιμ της Μπαρτσελόνα. Σήμερα επιστρέφουν στην Βαρκελώνη αντιμετωπίζοντας το παρελθόν τους.