Μπαρτσελόνα – Ρεάλ Μαδρίτης: Το «El Clásico» και η αυγή μιας νέας εποχής

Δύο «κόσμοι» αντίθετοι, που έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον. Η παρουσία του ενός, δίνει νόημα στην ύπαρξη του άλλου. Τα συμπληρωματικά χρώματα, για παράδειγμα, που βρίσκονται αντικριστά στον χρωματικό κύκλο. Κίτρινο και μωβ. Πράσινο και κόκκινο. Και στην τέχνη το ίδιο. Πως θα ορίζαμε το έργο του Σαλβαντόρ Νταλί, αν δεν είχε προϋπάρξει εκείνο του Ελ Γκρέκο ή οποιουδήποτε νατουραλιστή/ ρεαλιστή ζωγράφου. Ρεαλισμός – Σουρεαλισμός. Αντιθέσεις. Διαφορές που δημιουργούν το «όλο» στην πλήρη του σύσταση.

Και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν εκατοντάδες αντιθέσεις. Ίσως και παραπάνω. Πάνω σε αυτές χτίζονται και τα ντέρμπι. Οι μεγάλες αντιπαλότητες. Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, Ρόμα – Λάτσιο, Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα. Ας μείνουμε στο τελευταίο που είναι προ των πυλών. Την προσεχή Κυριακή (28/10) οι Μπλαουγκράνα υποδέχονται τους Μερένχες στο Καμπ Νου.

Μια από τις πιο σημαντικές «μάχες» στον κόσμο, από τα κορυφαία ντέρμπι, θα γίνει φέτος χωρίς τους δύο κορυφαίους. Δύο πρόσωπα που συνιστούσαν μία από τις διαφορές τους, αρχής γενομένης από το 2009, όταν ο Πορτογάλος μετακόμισε στην Ισπανία. Ταξιδεύοντας κανείς, πίσω στο χρόνο, θα εντοπίσει τον Δεκέμβριο του 2007, το τελευταίο ντέρμπι στο οποίο κανείς τους δεν χόρεψε στο γρασίδι.

Ο Λιονέλ Μέσι τραυματίας. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο στο Μάντσεστερ, στη Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ήδη από το καλοκαίρι γνωρίζαμε ότι φετινό El Clásico μετρούσε μια απουσία. Εκείνη του Πορτογάλου. Τώρα προστέθηκε και αυτή του Λιονέλ Μέσι που τραυματίστηκε στην αναμέτρηση κόντρα στη Σεβίλλη και έτσι δεν θα είναι στη διάθεση του Ερνέστο Βαλβέρδε για τη μεγάλη μάχη κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Για χρόνια αυτός ο αγώνας ήταν μια ευκαιρία και για τους δύο να αποδείξουν ποιος είναι ο καλύτερος. Η σκηνή στην οποία έπαιζε ο καθένας το μονόπρακτό του. Τα 90 λεπτά ουσιαστικής απόδειξης πιθανής υπεροχής. Η πολιτική προέκταση του παιχνιδιού (τα απόνερα του εμφυλίου είχαν αλλάξει ακόμα περισσότερο την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, με τον Φράνκο να δείχνει σαφή προτίμηση και του νικημένους Καταλανούς να μην αποδέχονται ποτέ ως τώρα το όραμα του δικτάτορα για ενιαίο κράτος), εξάλλου έχει από καιρό ξεθωριάσει.

Αυτό που απασχολούσε τους περισσότερους την τελευταία δεκαετία ήταν το Λιονέλ Μέσι vs Κριστιάνο Ρονάλντο. Κριστιάνο Ρονάλντο vs Λιονέλ Μέσι. Αυτή η αντίθεση τους καθόριζε. Εξάλλου παρά την προσπάθεια σύγκρισης, στην ουσία είναι δύο πολύ διαφορετικοί παίκτες (διαφορετικοί σε πολλαπλά επίπεδα). Οι αριθμοί λένε τα εξής: ο Ρονάλντο έχει σκοράρει σε επτά από τις 10 νίκες της ομάδας του σε Clásico από τότε που εντάχθηκε στην οικογένειά της το 2009, ενώ τα 18 γκολ του ενάντια στη Μπάρτσα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 1/3 του συνόλου των τερμάτων της Μαδρίτης τις τελευταίες εννέα σεζόν. Ο Μέσι από πλευράς του, είναι ο κορυφαίος σκόρερ (26 γκολ) και ο δημιουργός (14 ασίστ) στην Ιστορία των El Clásico.

Στα του παρόντος. Μια σύντομη ματιά στη βαθμολογία του πρωταθλήματος αποδεικνύει ότι κάτι συμβαίνει με την Ρεάλ Μαδρίτης. Η ρίζα των προβλημάτων της μπορεί να είναι η πώληση του Κριστιάνο Ρονάλντο (και η αποτυχία να τον αντικαταστήσει). «Δεν μπορούμε να φωνάζουμε για κάποιον, που δεν ήθελε να είναι εδώ», δήλωσε ο Ίσκο τόσο εύγλωττα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Το μέλλον του προπονητή της, Χουλέν Λοπετέγκι, είναι στον αέρα με μόλις 14 παιχνίδια υπό τις οδηγίες του. Ωστόσο αυτή, θα μπορούσε να είναι η εβδομάδα που θα αλλάξουν τα πάντα.

Μετά από τέσσερα ματς χωρίς νίκη, η Ρεάλ επικράτησε της Βίκτορια Πλζεν (2-1) στο Champions και ο τραυματισμός του Λίο Μέσι σημαίνει ένα απλό πράγμα: ότι δεν μπορούσαν να επιλέξουν καλύτερη στιγμή για να επισκεφθούν το Καμπ Νου. Μια νίκη θα βάλει τους Λος Μπλάνκος μόλις ένα βαθμό πίσω από τη Μπαρτσελόνα και θα αλλάξει όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από το σύλλογο. Εξάλλου πράγματι η ομάδα του Λοπετέγκι έχει αδυναμία στο σκοράρισμα, έχει δεχθεί όμως μόνο εννέα γκολ  στη La Liga, έναντι 11 της Μπάρτσα αυτή τη σεζόν. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, αλλά δεν υπάρχει, σε καμία περίπτωση, ανάγκη για πλήρη αλλαγή!

Όσον αφορά την Μπαρτσελόνα, διανύει μια περίοδο θολή. Μοιάζει, κατά καιρούς, λίγο συγκεχυμένη. Παγιδευμένη μεταξύ της ταυτότητας του ποδοσφαίρου που αρέσκεται να παίζει και της προτίμησης του Ερνέστο Βαλβέρδε για ένα πιο συμπαγές σύνολο. Τα αποτελέσματα της Μπάρτσα είναι σε γενικές γραμμές καλά, αλλά η διαδικασία για να τα πάρει είναι μπερδεμένη. Οι Τσάβι και Ινιέστα αποχώρησαν, οι «μαέστροι» της ομάδας. Ο Ντάνι Άλβες επίσης. Η Μπαρτσελόνα αποτυγχάνει τα τελευταία χρόνια να ανεβάσει επίπεδο δικά της παιδιά συνεχίζοντας μια παράδοση χρόνων. Ίσως να μην το επιλέγει κιόλας πλέον.

Ο Πικέ είναι 31 ετών, στην ίδια ηλικία με τον Λιονέλ Μέσι. Ο Μπουσκέτς είναι 30. Μπορεί να πήρε το νταμπλ πέρυσι, αλλά πολλοί οπαδοί της δεν είναι ικανοποιημένοι από το στυλ παιχνιδιού που επιλέγει ο Τσινγκούρι αλλά και από το γεγονός ότι ο σύλλογος δεν έχει περάσει από τη φάση των προημιτελικών του Champions League από τότε που κέρδισε το τρόπαιο, το 2015. Και τώρα στα άνωθεν έρχεται να προστεθεί ο τραυματισμός του Μέσι.

Ο Αργεντινός άσος μπορεί να είναι 31 ετών, αλλά δεν δείχνει κανένα σημάδι… επιβράδυνσης. Από τα 35 γκολ της Μπάρτσα φέτος, ο Μέσι έχει βάλει 12 – κανείς άλλος δεν έχει βάλει περισσότερα από τέσσερα – και βοήθησε σε άλλα έξι. Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα ήταν η καλύτερη στον κόσμο και έθετε μια πλατφόρμα για τον Μέσι, σφυρηλατούσε το μονοπάτι για να γίνει ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο.  Σήμερα, η Μπάρτσα ελάχιστα μοιάζει με την ομάδα εκείνης της περιόδου και πλέον κατακτά κορυφές, όταν ο ηγέτης της την τραβά από το χέρι.

Με τον Μέσι εκτός μάχης, θα μπορούσε να είναι το πλεονέκτημα της Ρεάλ Μαδρίτης. Η Μπαρτσελόνα σαφώς δεν έχει κανέναν να αντικαταστήσει τον αστέρα της. Αντί της  απουσίας του Κριστιάνο Ρονάλντο, λοιπόν, θα μπορούσαν οι Μερένχες να σταθούν σε εκείνη του Μέσι που τους δίνει την ευκαιρία να μετατρέψουν αυτό το παιχνίδι και ολόκληρη την σεζόν υπέρ τους.

Το πρώτο El Clásico χωρίς τον Ρονάλντο και τον Μέσι από το 2007 γίνεται σε μια κρίσιμη χρονικά στιγμή. Κι αυτό γιατί πλέον όλες τους οι αντιθέσεις τείνουν να απορροφηθούν από αυτά τα δύο πρόσωπα. Αμφότεροι οι μονομάχοι έχουν ορίσει μια εποχή, όπου οι οπαδοί έχουν εμμονή με άτομα και όχι με την ομάδα, την ιστορία, τις αξίες της. Δεδομένης της απουσίας και των δύο, το El Clásico μπορεί τώρα να ξεπεράσει αυτή την τάση. Να βρει τις χαμένες του «διαφορές». Να γίνει και πάλι μια από τις «μάχες» τις πιο σημαντικές. Να αποτελέσει τη δοκιμασία της χρονιάς για τις ομάδες, που δεν διανύουν και την πιο επιτυχημένη τους περίοδο.

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να γεμίσει το κενό, την προσωπικότητα, το ταλέντο, την ιστορία, ούτε τον αντίκτυπο που είχαν αδιαμφισβήτητα οι δύο μεγαλύτεροι παίκτες που το άθλημα έχει δει ποτέ και η Ισπανία είχε μέχρι τώρα την ευλογία να τους έχει στο πρωτάθλημά της. Αλλά οι δύο μεγαλύτεροι σύλλογοι στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, μπορούν.

Το τέλος μιας εποχής ή η αρχή μιας νέας επομένως;

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Το ποδόσφαιρο γίνεται όλο και περισσότερο ένα άθλημα προσωποκεντρικό. Η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης μπορούν να αλλάξουν τις ισορροπίες. Να πάρουν τα φώτα από τους δύο (έως τώρα) βασικούς του πρωταγωνιστές, και να τα στρέψουν πάνω τους. Να ξαναπάρουν το ρόλο μιας εκ των μεγαλύτερων «μαχών» στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το πολιτικό – ιδεολογικό υπόβαθρο, όλα όσα σημάδεψαν και διαμόρφωσαν τις ομάδες (δολοφονία Τζοσέπ Σανιόλ, φυλάκιση Σάντσεθ Γκέρα) η μεταγραφή του Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Αυτή του Γιόχαν Κρόιφ. Εκείνη του Λουίς Φίγκο. Το άσβεστο μίσος Πεπ Γκουαρδιόλα – Ζοσέ Μουρίνιο. Η μάχη της κερκίδας. Όλες οι προσωπικότητες που έχουν κατά καιρούς φορέσει τη φανέλα των συλλόγων έχοντας γίνει πια σύμβολά τους. Διαφορές εξάλλου υπάρχουν πολλές…

Vive la différence