Η Ατλέτικο Μαδρίτης είναι έτοιμη να γυρίσει «σελίδα» με αλλαγή στην τεχνική ηγεσία βάζοντας τέλος στην 12ετή συνεργασίας της με τον Ντιέγκο Σιμεόνε να αποχωρεί έχοντας καταφέρει μια ανεπανάληπτη επιτυχία
Η Ατλέτικο Μαδρίτης βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή και η «εποχή» Ντιέγκο Σιμεόνε μετράει, πλέον, αντίστροφα. Μία «εποχή» που αν όντως ολοκληρωθεί στο τέλος της σεζόν τότε θα πρόκειται για έναν άκρως επιτυχημένο «γάμο» που κράτησε 12,5 χρόνια.
Ο «Τσόλο» ανέλαβε την τύχη της Ατλέτικο Μαδρίτης στις 23 Δεκεμβρίου 2011 και έκτοτε έχει μεταλλάξει τους «ροχιμπλάνκος» από μία ομάδα που έβλεπε την τριάδα στην La Liga και το Champions League με τα… κυάλια σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης.
Η προσήλωση στο πλάνο του και η αμυντική σταθερότητα
Λάτρης του 4-4-2, ειδικότερα τα πρώτα χρόνια στην Μαδρίτη, αλλά με την προσοχή του στραμμένη περισσότερο στον «μηχανισμό» του συστήματος και όχι στη διάταξη ο Σιμεόνε είχε δύο θέλω από τους παίκτες του. Πρώτον, να είναι «σκληροί» στην άμυνα και «θανατηφόροι» στην επιθετική μετάβαση και δεύτερον, να κάνουν επιθετικό πρεσάρισμα όλοι μαζί.
Το «σήμα κατατεθέν» του 54χρονου στην Ατλέτικο είναι η αμυντική νοοτροπία. Η ομάδα του δεν ήταν ποτέ η πιο εντυπωσιακή στον επιθετικό τομέα, αλλά κατάφερε πάντα να είναι αποτελεσματική μπροστά και ισχυρή πίσω. Με έντονη πίεση, πειθαρχία, σφιχτό αμυντικό σχηματισμό και γρήγορες επιθετικές μεταβάσεις εξελίχθηκε σε έναν από τις πιο αποδοτικές στο ποδόσφαιρο.
Μπορεί η φιλοσοφία του να ήταν αντίθετη με το θεαματικό και ελκυστικό ποδόσφαιρο αλλά δημιούργησε μια ομάδα που κατάφερε να μπει «σφήνα» στο δίπολο Ρεάλ και Μπαρτσελόνα ενώ έφτασε δις ένα «βήμα» μακριά από την κορυφή της Ευρώπης.
Η καλή «μέρα» φάνηκε σε Σιμεόνε και Ατλέτικο από το «πρωί»
Η θητεία του Σιμεόνε ξεκίνησε ιδανικά. Το τέλος της σεζόν 11/12 βρήκε την Ατλέτικο κυπελλούχο Ευρώπης με το θριαμβευτικό 3-0 απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο. Μόλις πέντε μήνες μετά την πρόσληψη του.
Και αυτό ήταν απλά το προοίμιο των επιτυχιών του συλλόγου. Την επόμενη χρονιά οι «ροχιμπλάνκος» κατέκτησαν το Copa del Rey αλλά το «καλό» ήρθε στην τρίτη σεζόν του Αργεντινού τεχνικού.
Το 13/14 η υπόθεση κορυφή στη La Liga ήταν κανονικό «θρίλερ». Τελευταία αγωνιστική και η δεύτερη με 86 βαθμούς Μπαρτσελόνα υποδέχτηκε την πρώτη με 89 βαθμούς Ατλέτικο σε ένα κυριολεκτικό τελικό πρωταθλήματος. Οι «μπλαουγκράνα» αν και προηγήθηκαν με τον Σάντσεζ στο πρώτο μέρος δεν κατάφεραν να πάρουν την νίκη καθώς το γκολ του αρχηγού Γκοντίν έδωσε στην ομάδα του τον βαθμό και μαζί το πρώτο πρωτάθλημα της ομάδας μετά από 18 χρόνια.
🏆 El 17 de mayo de 2014, @diegogodin sobrevoló Barcelona para proclamarnos 1️⃣0️⃣ veces campeones de @LaLiga 🇺🇾✈️ pic.twitter.com/70tr6JEDmU
— Atlético de Madrid (@Atleti) May 17, 2023
Ακολούθησε ακόμα μια κατάκτηση Europa League (2017/18) αλλά και ένα πρωτάθλημα Ισπανίας (2020/21).
Συνολικά, υπό την καθοδήγησή του, οι «ροχιμπλάνκος» έχουν κατακτήσει 8 τίτλους:
- Πρωτάθλημα Ισπανίας (La Liga): 2013/14, 2020/21
- Κύπελλο Ισπανίας (Copa del Rey): 2012/13
- Supercopa Ισπανίας: 2014
- Europa League: 2011/12, 2017/18
- UEFA Super Cup: 2012, 2018
Επιπλέον, η Ατλέτικο έφτασε δύο φορές στον τελικό του Champions League (2013-14, 2015-16), χάνοντας και στις δύο περιπτώσεις από τη μισητή συμπολίτισσα Ρεάλ Μαδρίτης.
Μαζί με τις αγωνιστικές επιτυχίες, ο Σιμεόνε δημιούργησε μια νέα ποδοσφαιρική κουλτούρα στην Ατλέτικο, βασισμένη στην πειθαρχία, το πάθος και τη συλλογικότητα. Οι παίκτες του έγιναν κάτι περισσότερο από απλοί αθλητές, έγιναν στρατιώτες ενός συλλόγου που απαιτούσε από αυτούς να δίνουν το 100% κάθε στιγμή. Ο τρόπος ζωής του Σιμεόνε έγινε συνώνυμο με την ταυτότητα του συλλόγου, δίνοντας στην Ατλέτικο μία αίσθηση ενότητας και σκοπού.
Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Σιμεόνε
Το μεγαλύτερο παράσημο του Σιμεόνε δεν ήταν ούτε οι τίτλοι ούτε η ποδοσφαιρική ταυτότητα της Ατλέτικο αλλά το γεγονός ότι όλα αυτά τα κατάφερε σε μία περίοδο όπου ο σύλλογος άλλαζε «σπίτι». Μια περίοδος που παραδοσιακά βάζει «εμπόδια» στις ομάδες καθώς το μεγαλύτερο κομμάτι της οικονομικής «πίτας» πάει στην κατασκευή του νέου γηπέδου. Όμως, το «Γουάντα Μετροπολιτάνο» διαδέχθηκε το ιστορικό «Βιθέντε Καλντερόν» στο ίδιο χρονικό διάστημα όπου ο σύλλογος διήνυσε μια από της καλύτερες «εποχές» της ιστορίας του. Την «εποχή» Σιμεόνε.