Γιατί η Ρεάλ Μαδρίτης θέλει τον Μίτσελ

Αντίληψη και κυνισμός. Αυτά ώθησαν τον Ζινεντίν Ζιντάν να ρίξει μια ματιά κάτω από την επιφάνεια και τη λάμψη του τρίτου διαδοχικού Τσάμπιονς Λιγκ, και να παρατηρήσει τη φθίνουσα αγωνιστική πορεία της Ρεάλ Μαδρίτης τη φετινή σεζόν. Για λόγους που μόνο ο ίδιος μπορεί να κατανοήσει πλήρως, εκτίμησε ότι η κατάσταση ήταν όχι απλά προβληματική, αλλά και μη αναστρέψιμη, αφήνοντας τη θέση του.

Η συνέχεια βρήκε τη Ρεάλ Μαδρίτης σε πρωτοφανή, αν όχι ανεπανάληπτη συγκυρία. Θεωρείται η κορυφαία ομάδα παγκοσμίως την τελευταία τριετία κι όμως δυσκολεύεται να βρει έναν καλό προπονητή για να καθίσει στον πάγκο της! Προσέγγισε τέσσερις κορυφαίους. Τους Μαουρίσιο Ποτσετίνο, Γιούργκεν Κλοπ, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι και Αντόνιο Κόντε.

Όλοι αρνήθηκαν για διαφορετικούς λόγους, έχοντας όμως μία βασική σύγκλιση. Γνωρίζουν ότι είναι πρωτίστως καλοί προπονητές, στρατηγικά μυαλά, και δευτερευόντως καλοί στο πνευματικό κομμάτι. Το αντίθετο με τον Ζινεντίν Ζιντάν δηλαδή, ο οποίος έθετε εις πέρας σε καθημερινή βάση τα ξεσπάσματα εγωκεντρισμού και αλαζονείας στα μαδριλένικα αποδυτήρια.

Διότι όταν αυτά γίνονται ανεξέλεγκτα, η τεχνική ικανότητα περνά σε δεύτερη μοίρα. Η φθορά καταβάλλει την ομάδα και το «διαζύγιο» γίνεται θέμα χρόνου. Αυτό συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν στον Ζοζέ Μουρίνιο, στον Κάρλο Αντσελότι και στον Ράφα Μπενίτεθ. Και κάπως έτσι, γίνεται κατανοητός ο δισταγμός όλων στο ενδεχόμενο να αναλάβουν τους «μερένγκες». Αν ο όρος «ηλεκτρικός πάγκος» είναι δόκιμος μόνο για μια θέση εργασίας στον κόσμο, αυτή είναι σίγουρα του προπονητή της Ρεάλ.

Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση ο πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού, Μίτσελ, αφού σύσσωμος ο ισπανικός Τύπος αναφέρεται σε αυτό ως ένα σενάριο που αποκτά περισσότερες πιθανότητες ώρα με την ώρα. Πλέον, το ενδεχόμενο να δούμε το επόμενο Clasico θα διεξάγεται υπό την παρουσία πρώην «ερυθρόλευκων» στους δύο πάγκους είναι κάτι περισσότερο από υπαρκτό.

Κι όμως, η Ρεάλ ενδιαφέρεται για έναν προπονητή που δεν έχει καν πλησιάσει σε σύλλογο κορυφαίου ευρωπαϊκού βεληνεκούς και δεν φημίζεται για την τακτική ικανότητά του. Που απομακρύνθηκε από τον Ολυμπιακό, τη Μαρσέιγ και τη Μάλαγα! Γιατί; Για χάρη της λογικής της διοίκησης των Μαδριλένων, που λέει ότι «αν δεν μπορούμε να φέρουμε τον καλύτερο προπονητή, ας φέρουμε τον καλύτερο μάνατζερ».

Που καταλήγουμε; Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν θέλει τον Μίτσελ τόσο γιατί φόρεσε τη φανέλα της και οργίασε, όσο διότι ταιριάζει «γάντι» σε αυτό που αναζητά. Θέλει έναν «Μίτσελ», για τον κάνει Ζιντάν. Έναν προπονητή που πάνω απ’ όλα θα είναι ικανός στο λεγόμενο man-management και μετά στο πώς να στήνει μια ομάδα στον αγωνιστικό χώρο.

Γιατί μετά τον Ρονάλντο, πιθανότατα θα εμφανιστεί ένας Νεϊμάρ. Μετά τον Μπέιλ, ίσως ένας Αζάρ. Η Ρεάλ δεν θέλει απλά καλούς ποδοσφαιριστές. Θέλει έτοιμους πρωταθλητές και προσωπικότητες που δεν σηκώνουν… μύγα στο σπαθί τους. Γι’ αυτό πάντα θα έχει ανάγκη τον «Μίτσελ» της. Οι «Ποτσετίνο» αυτού του κόσμου είναι καταδικασμένοι να αποτυγχάνουν στον πάγκο της. Τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίου.