Φελίπε Λουίς, πάντα να ξαναρχίζεις (pics, vids)

«Σας ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ για όλη αυτή την αγάπη. Πολλοί λένε ότι ήταν κακή τύχη, εγώ έχω διαφορετική άποψη, είμαι πολύ τυχερός. Πολύ τυχερός που είχα ένα εμπόδιο στο δρόμο μου, για να είμαι σε θέση να αισθανθώ την αγάπη τόσων πολλών ανθρώπων, για να δω ότι υπάρχει τόση πολλή καλοσύνη στον κόσμο, για να δω πως οι άνθρωποι ενώνονται για να δώσουν δύναμη, και έτσι να ξεπεραστούν τα εμπόδια. Εκτιμώ κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου, είναι πραγματικά υπέροχο.

Πιστεύω στον Ιησού. Έχω κάθε λόγο να είμαι θετικός. Η ζωή μου χτίστηκε στο μονοπάτι το οποίο ο Θεός φώτισε, όπου ουδέποτε αμφέβαλα, όσα κακά πράγματα εμφανίζονται, τόσο περισσότερο ενισχύω τον εαυτό μου. Έχω πίστη. Δεν θα εγκαταλείψω, θα αγωνιστώ μέχρι το τέλος, ανά πάσα στιγμή της ζωής μου. Σας αγαπώ όλους εσάς, σας ευχαριστώ πολύ για τα μηνύματα, ευχαριστώ τους φίλους μου που βρίσκονται δίπλα μου, σας ευχαριστώ που με κάνατε να νιώσω ξεχωριστός», έγραψε στο instagram. Ήταν το ευχαριστώ του, σε όσους από το βράδυ της Πέμπτης (15/03) όταν αποχώρησε με το φορείο από τον αγωνιστικό χώρο, δεν έχουν πάψει να του εύχονται «Ánimo Filipe».

Η νίκη της Ατλέτικο Μαδρίτης κόντρα στην Λοκομοτίβ Μόσχας (5-1) και η πρόκριση στα προημιτελικά του Europa League δεν πανηγυρίστηκε δεόντως. Ο φύλακας – άγγελος της αριστερής πλευράς της ομάδας, Φελίπε Λουίς, μετά από μαρκάρισμα του Έντερ αποχώρησε από τη γήπεδο δείχνοντας να υποφέρει πολύ. Η διάγνωση ήρθε να «αγκαλιάσει» τους μορφασμούς του που υποδείκνυαν την σοβαρότητα της κατάστασης. Κάταγμα περόνης στο αριστερό πόδι. Η επέμβαση επιβεβλημένη. Ο 32χρονος μπακ τίθεται νοκ άουτ για το υπόλοιπο της σεζόν, χάσει το Μουντιάλ της Ρωσίας, χάνει κατά πάσα πιθανότητα και την καλοκαιρινή προετοιμασία των Ροχιμπλάνκος.

Ο Φελίπε είναι η αδερφή ψυχή της Ατλέτικο Μαδρίτης. Το ελεύθερο πνεύμα της. Σε μια ομάδα γεμάτη από τύπους – ιεροκήρυκες του Ντιέγκο Σιμεόνε, που κηρύττουν το Ευαγγέλιο της θρησκείας του, ο Φελίπε επιλέγει να μην προσαρμόζεται ακριβώς, το κάνει μόνο μέχρι σε ένα βαθμό, όσο επιθυμεί κάθε φορά και κατά τ’άλλα παραμένει ελεύθερο πνεύμα. Ο Φελίπε είναι αυτός που κόβει τον αέρα στον Νεϊμάρ στις προπονήσεις της Βραζιλίας. Είναι εκείνος που στη συνέχεια τον… μαθαίνει μπαλίτσα.

Αλλά δεν θα ασχοληθεί κανείς τόσο με τον τραυματισμό του, όσο με εκείνον του… Βασιλιά των Παρισίων. Ο πολύπειρος αμυντικός της Ατλέτικο δεν θα αποτελέσει ρεκόρ μεταγραφής στην Ιστορία του αθλήματος, δεν έχει καν κάτι τρομερό να επιδείξει στην καριέρα του μακριά από την Μαδρίτη. Μια φορά πήγε να κάνει το κάτι παραπάνω, διαλέγοντας Τσέλσι το Καλοκαίρι του 2014, αλλά μετά από ένα χρόνο παραμονής στους Μπλε του Λονδίνου νοστάλγησε την Ατλέτι. Έχει μονάχα ένα τατουάζ πίσω στην πλάτη, δεν έχει ωραίο κούρεμα, ούτε αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο κάποιας διαφήμισης. Μιλά ανοιχτά και δεν διστάζει να τα βάλει με πρόσωπα που θα… στρέψουν εκατομμύρια άλλους εναντίον του, όπως όταν μίλησε για την αξία του Κριστιάνο Ρονάλντο με αφορμή την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας αυτής της σεζόν, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι: «ήταν καλός μόνο για δύο μήνες».

Όμως ο Φελίπε είναι ένας σύγχρονος στοχαστής, λατρεύει το σκάκι και στον ελεύθερο χρόνο του παρακολουθεί παιχνίδια του Ισπανού μεγάλου δάσκαλου Leontxo García. Ναι, δεν είναι πάντα αγαπητός, αλλά δεν το προσπαθεί κιόλας. Η κοσμοθεωρία του συχνά ακροβατεί μεταξύ του «ιδιόρρυθμου» και του «απερίσκεπτου». Ένα τάκλιν στον Λιονέλ Μέσι το 2016 ήταν τόσο δολοφονικό που οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα εξακολουθούν να βγάζουν μίσος στα social media, ισχυριζόμενοι ακόμη και ότι ζηλεύει την επιτυχία του Μέσι.

https://www.youtube.com/watch?v=XDfrvX3-8ls

«Η Μπαρτσελόνα προστατεύεται», είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους, τροφοδοτώντας τη δημοφιλή θεωρία συνωμοσίας… UEFAlona. «Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνουν για να αποβάλει ο διαιτητής κάποιον από αυτούς», συνέχισε και έκανε έξαλλο τον προπονητή του, Ντιέγκο Σιμεόνε, καθώς με την άνωθεν δήλωση διακινδύνεψε να αποβληθεί την στιγμή που η ομάδα του διεκδικούσε με αξιώσεις την παρουσία της στον τελικό του Champions League εκείνης της σεζόν (2016). Οι φήμες ήθελαν τον Αργεντινό τεχνικό να του φωνάζει στα αποδυτήρια για ώρες! Ο Σιμεόνε τα είχε βάλει μαζί του και σε ένα παιχνίδι εναντίον της Ρεάλ Μπέτις, καθώς ο Βραζιλιάνος προσπάθησε να προσπελάσει την αντίπαλη άμυνα ως άλλος… Μαραντόνα με αποτέλεσμα να χάσει την μπάλα.

Κατά βάση όμως ο Φελίπε Λουίς είναι απλά ένας περίεργος τύπος, με ένα ασυνήθιστο για την εποχή κούρεμα. Ένας Βραζιλιάνος, με πολωνική καταγωγή. Ένα ακούραστο αριστερό μπακ, με έφεση στην ντρίμπλα. Ένας επιθετικογενής αμυντικός, σε μία ομάδα με άκρως αμυντικό προσανατολισμό. Στην Ατλέτικο για δύο πράγματα μπορούν να είναι σίγουροι όσο αγωνίζεται ο Λουίς: 1) Δεν θα αλλάξει ποτέ κούρεμα. 2) Από τα δεξιά θα δεινοπαθήσουν όλοι για να τον προσπεράσουν.

Βέβαια η ιστορία του αποκαλύπτει πολλά περισσότερα εμπόδια από όσα θα περίμενε κανείς. Όπως το έθεσε η El Confidencial: «Ο Φίλιπε Λουίς έχει υποστεί τα στραβά του ποδοσφαίρου, όπως λίγοι παίκτες. Η πορεία του δεν ήταν ποτέ στρωμένη με ροδοπέταλα. Η επιτυχία του βασίζεται στην αποτυχία, από την οποία έχει μάθει να μαζεύει τον εαυτό του σε αμέτρητες περιπτώσεις και να προχωρά».

Ο Φελίπε Λουίς κατάγεται από την Πολωνία. Το δεύτερο επώνυμό του – Κασμίρσκι – το αποκαλύπτει. Ο παππούς του διέφυγε από την Πολωνία κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Φελίπε έχει κι άλλες ρίζες, καθώς οι παππούδες του μετανάστευσαν από τα ευρωπαϊκά εδάφη στη Σάντα Καταρίνα, πολιτεία της Βραζιλίας στα νότια της χώρας όπου γεννήθηκε στις 9 Αυγούστου του 1985. Όταν κλήθηκε να επιλέξει ποιας χώρας την εθνική ομάδα θα εκπροσωπήσει, ο κοσμοπολίτης αριστερός μπακ θα μπορούσε να επιλέξει ανάμεσα στις Ισπανία, Πολωνία, Βραζιλία, Ιταλία.

Όμως η ανατροφή του ήταν παραδοσιακά Βραζιλιάνικη. Μεγάλωσε παίζοντας futsal και ονειρευόταν να παίζει για την Φλαμένγκο μια μέρα. Ξεκίνησε να παίζει futsal σε μια ομάδα σε ηλικία 14 ετών και τελικά βρήκε το δρόμο του στη Φιγκεϊρένσε. Εκείνη την εποχή, η ομάδα ήταν σε πολύ κακή κατάσταση. Του παρείχαν μόνο φαγητό και διαμονή όπως και σε όλους τους υπόλοιπους παίκτες. Έμενε στην εστία της ομάδας, καθώς οι γονείς του ζούσαν δύο ώρες μακριά. Μεγαλώνοντας κουβάλησε μαζί του τις ικανότητές του στην ντρίμπλα από το futsal, έτσι έφηβος τότε ξεκίνησε να παίζει ως 10αρι στην μικρή ομάδα της Φιγκεϊρένσε. Πιστώνει σε αυτό το ξεκίνημα μερικές από τις ντρίπλες και το στυλ παιχνιδιού που προκαλεί αίσθηση, τα οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και σήμερα.

Μια μέρα, σε μια προπόνηση, όλα τα αριστερά μπακ της ομάδας του δεν ήταν σε θέση να αγωνιστούν. Έτσι ο 17χρονος Φελιπε, ως αριστεροπόδαρος παίκτης, ήταν μια φυσική εναλλακτική επιλογή. Οι προπονητές του πίστευαν αφενός ότι οι ικανότητες του στην ντρίμπλα θα βοηθούσαν την ομάδα να ξεδιπλωθεί από τα μετόπισθεν και αφετέρου ότι χάρη στην έλλειψη αριστερών μπακ από τα πάνω ράφια, στην Ευρώπη, ότι μια μετακόμιση του Φελίπε στη θέση του αριστερού μπακ θα βοηθούσε τη σταδιοδρομία του. Δεν έκαναν λάθος.

Εκείνος άρπαξε την ευκαιρία και κέρδισε με την παρουσία του στο χορτάρι μια μεταγραφή στον Άγιαξ το 2004. Ωστόσο, ο 19χρονος ατίθασος τότε Φελίπε απείχε πολύ από έναν άψογο επαγγελματία. Κοιτάζοντας πίσω στο χρόνο κι ο ίδιος πιστεύει ότι τουλάχιστον μερικώς, σπατάλησε την ευκαιρία του στον Άγιαξ. «Πιστεύω πραγματικά ότι δεν εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία που είχα, ο Άγιαξ είναι μεγάλο σχολείο, για να μάθεις τακτικές και πώς να αμυνθείς», έχει δηλώσει. «Το μόνο που έκανα εκείνη την εποχή ήταν να επικρίνω το φαγητό και τον λαό. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου. Οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν ότι δεν απολάμβανα τη χώρα τους. Είμαι ο μόνος που κατηγορώ»!

Ο Φελίπε συνήθιζε να ζει μόνος του, έχοντας μάθει τα τελευταία πέντε χρόνια στο Φιγκεϊρένσε. Ο Άγιαξ προσπάθησε να τον στείλει σε μια ολλανδική οικογένεια υποδοχής για να διευκολύνει τη μετάβασή του και να τον βοηθήσει να μάθει τη γλώσσα. Εκείνος απέρριψε αυτήν την επιλογή μέσα σε μια εβδομάδα, μετακόμισε στο δικό του διαμέρισμα και ξόδεψε μεγάλο μέρος του χρόνου του στο Άμστερνταμ αναζητώντας βραζιλιάνικο φαγητό και παρακολουθώντας βραζιλιάνικα σόου στην καλωδιακή τηλεόραση. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο Άγιαξ είχε τεράστιο ρόλο στην ανάπτυξή του: «Έμαθα πολλά εκεί. Ήταν ένα σπουδαίο σχολείο για το ποδόσφαιρο. Στην Ολλανδία οι τακτικές είναι πολύ σημαντικές και παρότι δεν είχα πραγματικά την ευκαιρία να παίξω σε έναν αγώνα με την πρώτη ομάδα, έμαθα πολλά για την τακτική πλευρά του παιχνιδιού»

Κατά τη διάρκεια του χρόνου του στον Άγιαξ, συνυπήρξε με τους Γουέσλεϊ Σνάιντερ, Ζλάταν Ιμπαραϊμοβιτς. Η παρατήρηση αυτών των παικτών βοήθησε τον ήδη… καταστροφικά τεχνικό παίκτη να αναπτύξει ακόμα περισσότερο την τακτική πλευρά του παιχνιδιού του και να γίνει περισσότερο επαγγελματίας. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, αγωνίστηκε επίσης με την… κατάχρηση αλκοόλ. Μεγάλος οπαδός της ροκ μουσικής, παραθέτει τους Red Hot Chili Peppers, U2 και The Doors ως τα αγαπημένα του συγκροτήματα, ο Φελίπε ίσως είχε τρελή επιθυμία να ζήσει τη ζωή ενός ροκ σταρ, αλλά βλέπεις όσο άριστος μουσικός και αν ήταν ο Τζιμ Μόρισον δεν είναι και το καλύτερο δυνατό πρότυπο για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή. «Υπήρξαν μερικές στιγμές στις οποίες έβγαινα και έπινα περισσότερο από όσο θα έπρεπε», δήλωσε στην El Mundo. «Ευτυχώς, ο πατέρας μου με επανέφερε στον σωστό δρόμο».

Κατά τη διάρκεια αυτής της σκοτεινή περιόδου, έπρεπε να κάνει ένα βήμα πίσω και να επανεκτιμήσει την παρτίδα της ζωής του. Ταξίδεψε στην Ουρουγουάη και φόρεσε την φανέλα της Ρεντίστας, το 2005-2006 δόθηκε δανεικός στην Ρεάλ Μαδρίτης (αγωνίστηκε όλη τη σεζόν στη δεύτερη ομάδα). Το 2006 εντάχθηκε στο δυναμικό της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια (2006-2010). Το 2009 καλείται και στην Εθνική Βραζιλίας. Κάνει το ντεμπούτο του τον Οκτώβριο του ίδιου έτους στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010. Έκτοτε έχει φτάσει τις 31 συμμετοχές.

Το Καλοκαίρι του 2010, στις 23 Ιουλίου, υπέγραψε στην Ατλέτικο Μαδρίτης συμβόλαιο συνεργασίας πέντε ετών. Μετά την πρώτη μάλλον αναγνωριστική σεζόν, έγινε βασικός και αναντικατάστατος στα πλάνα του Ντιέγκο Σιμεόνε. Πανηγύρισε την κατάκτηση του Europa League το 2012, γεύτηκε τη χαρά του τελικού και την οδύνη του χαμένου τροπαίου, το 2014. Σήκωσε το ισπανικό πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν. Το καλοκαίρι του 2014 μαζί με τους Ντιέγκο Κόστα και Τιμπό Κουρτουά δοκίμασε την τύχη του μακριά από την Μαδρίτη, πήγε στην Τσέλσι. Όμως ποτέ δεν εντυπωσίασε (και δεν εντυπωσιάστηκε από) το Στάμφορντ Μπριτζ. Έτσι το 2015 φόρεσε ξανά τα Ερυθρόλευκα…

MUST READ

Ασύγκριτος Ελ Κααμπί: Σπάει όλα τα κοντέρ στο σκοράρισμα – Τα αδιανόητα νούμερά του (vids)

Στα 32 του, μετά τα λάθη και τα πάθη του, δηλώνει στην ισπανική El Mundo: «Είμαι πολύ τυχερός επειδή, παρά την μεγάλη πίεση και την σκληρή δουλειά, μιλάμε μόνο για λίγες ώρες για τις οποίες πληρώνομαι πολύ καλά. Και παρατηρώ πώς ζουν οι κανονικοί άνθρωποι. Ξέρω τι συμβαίνει και το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να το παίρνω σοβαρά, δεν θα άλλαζα τη δουλειά μου για τίποτα στον κόσμο. Το 80% [των παικτών] ζει σε μια φούσκα. Ειδικά οι νέοι, που θέλουν άμεσα να μιμηθούν τα είδωλά τους. Πιστεύουν ότι αν κυκλοφορήσουν με μια φιρμάτη τσάντα κάτω από το χέρι, παπούτσια 400 ευρώ και τατουάζ ότι είναι ήδη αστέρια και οι άνθρωποι τους σέβονται. Ξεχνούν τον πραγματικό κόσμο εκεί έξω». Ο Φελίπε Λουίς έμαθε να μην εγκαταλείπει, να αγωνίζεται μέχρι το τέλος, ανά πάσα στιγμή της ζωής του, πάντα να ξαναρχίζει. Volverás más fuerte que nunca Filipe Luís.