Aτλέτικο Μαδρίτης: Μια ωδή στον Ντιέγκο Σιμεόνε…

14 Δεκεμβρίου του 2004. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε δίνει την τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως παίκτης της Ατλέτικο Μαδρίτης. Συγκινημένος, σχεδόν βουρκωμένος ο Τσόλο αποχαιρετά την ποδοσφαιρική του αγάπη για να επιστρέψει στην Αργεντινή και να κλείσει εκεί την καριέρα του. Σχεδόν επτά χρόνια αργότερα, στις 27 Δεκεμβρίου του 2011, ο Σιμεόνε επιστρέφει. Επιστρέφει στην Ιθάκη του, φορώντας το μαύρο κοστούμι του, αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία των Ροχιμπλάνκος και σιγά-σιγά αρχίζει να μεταφέρει τις αρχές του, το DNA του.

Πλέον, έχει συμπληρωθεί σχεδόν μια δεκαετία από εκείνη την ημέρα. Και αυτή η συνεργασία θα διαρκέσει ακόμα περισσότερο. Καθώς οι δυο πλευρές ήρθαν σε συμφωνία για να συνεχίσουν να πορεύονται μαζί. Μέχρι το 2024. Με τον Σιμεόνε να συνεχίζει την άρρηκτη σχέση που έχει με την ερυθρόλευκη πλευρά της Μαδρίτης. Από το ντεμπούτο του ως προπονητής κόντρα στην Μάλαγα, έχουν αλλάξει πολλά στην Ατλέτικο. Παίκτες, γήπεδο, το στάτους της ομάδας. Αλλά δεν έχει αλλάξει ένα. Ο Τσόλο.

O Σιμεόνε είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των επιτυχιών της Ατλέτικο τα τελευταία χρόνια. Αυτός που άλλαξε το DNA της. Αυτός που της έδωσε ταυτότητα. Αυτός που δημιούργησε μία από τις πιο σκληροτράχηλες ομάδες της Ευρώπης. Αυτός που έσπασε το δίπολο της εγχώριας κυριαρχίας της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης το 2014. Οδηγώντας τους Ροχιμπλάνκος στο πρώτο τους πρωτάθλημα μετά από 18 χρόνια. Αυτός που εκτόξευσε το brand name της Ατλέτικο στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο.

Δίδαξε στους παίκτες να είναι στρατιώτες και ότι ενωμένοι μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να το πιστεύεις. Να παλεύεις μέχρι το τέλος. Το «Από τότε που ήμουν παιδί, μου έμαθαν ότι είσαι με την οικογένειά σου μέχρι τον θάνατο» είναι το δόγμα του. Σε αυτά τα 10 χρόνια έχει αντιμετωπίσει πιο καλούς, πιο ακριβούς αντιπάλους. Και κατάφερε να τους κερδίσει με τον δικό του τρόπο. Ακολουθώντας το Cholismo. Η μόνη του ατέλεια: Οι δυο χαμένοι τελικοί του Champions League απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης.

Είναι ο σημαντικότερος προπονητής στην ιστορία της Ατλέτικο. Όχι μόνο για τα παραπάνω. Αλλά και για αυτά που έχει κατακτήσει με την ισπανική ομάδα. Είναι ο προπονητής με τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία του κλαμπ: 8 (2 πρωταθλήματα, 2 Europa League, 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 1 Κύπελλο και 1 Σούπερ Καπ Ισπανίας), ξεπερνώντας τον θρυλικό Λουίς Αραγονές, ενώ είναι ο πρώτος προπονητής που έχει κατακτήσει δυο πρωταθλήματα με την Ατλέτικο, μετά τους Ρικάρδο Θαμόρα (1941) και τον Ελένιο Ερέρα (1951). Παράλληλα, αναδείχθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS), ο κορυφαίος προπονητής της δεκαετίας (2011-2020), αφήνοντας πίσω του τους Πεπ Γκουαρντιόλα, Γιούργκεν Κλοπ και Ζινεντίν Ζιντάν.

Αντί επιλόγου: Σιμεόνε και Ατλέτικο Μαδρίτης είναι έννοιες συννεφιασμένες. Ο Τσόλο άλλαξε την πορεία και το στάτους του συλλόγου. Η σχέση αγάπης είναι αμφίδρομη. Οι δυο τους έχουν περάσει πολλά. Επιτυχίες, αποτυχίες, μεγάλες στιγμές και θα συνεχίζουν να γράφουν ιστορία και τα επόμενα χρόνια.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…