Ο Ζεράρ Πικέ ανανέωσε το συμβόλαιό του με την Μπάρτσα ως το 2022, όταν και θα βαδίζει στα 35 του. Μια καλή ηλικία για να αρχίσει να βάζει μπροστά το πλάνο του για τον προεδρικό θώκο των Μπλαουγκράνα...
«Ναι, είναι αλήθεια, θέλω να γίνω πρόεδρος της Μπαρτσελόνα. Είναι το βήμα που θα μου άρεσε να κάνω όταν σταματήσω. Δεν με βλέπω ως προπονητή, δεν νομίζω ότι θα το απολάμβανα τόσο. Ως πρόεδρος, θα μπορούσα να κάνω πολύ καλά πράγματα για αυτόν τον σύλλογο γιατί αυτός είναι το πάθος μου. Η καριέρα ως ποδοσφαιριστή τελειώνει και το βήμα που θα μου άρεσε να κάνω θα ήταν να γίνω πρόεδρος της Μπαρτσελόνα». Από τον Οκτώβριο του 2016, όταν σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό TV3 δήλωσε -μεταξύ άλλων- τα προαναφερθέντα, το παρατσούκλι «πρόεδρος» ακολουθεί τον Πικέ. Του αρέσει, το δέχεται με χαμόγελο και το αποδέχεται. Τα λόγια του αυτά άλλωστε, δεν ήταν λόγια του αέρα.
Βέρος Καταλανός, μετά από μια επταετία στο «σχολείο» της Μπαρτσελόνα, την περίφημη Λα Μασία, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατάφερε να τον πείσει να μετακομίσει στο Νησί. Τότε ήταν 17 ετών, με τους Κόκκινους Διαβόλους να έχουν ως «όπλο» το ότι -βάσει της αγγλικής νομοθεσίας- μπορούσαν να του προσφέρουν επαγγελματικό συμβόλαιο, παρότι ανήλικος. Στο Ολντ Τράφορντ δεν κατάφερε ποτέ να καθιερωθεί στην ενδεκάδα (22 συμμετοχές, 2 γκολ, 1 ασίστ σε τρία χρόνια, τη σεζόν 2006/07 δόθηκε δανεικός στη Ρεάλ Σαραγόσα), όμως απογαλατίστηκε, γέμισε εμπειρίες δίπλα στον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και παίκτες παγκοσμίου βεληνεκούς, όντας πλέον έτοιμος για την επιστροφή στο σύλλογο της καρδιάς του.
Στις 27 Μαΐου του 2008 η Μπαρτσελόνα ανακοίνωσε την επιστροφή του. Έδωσε μόλις έξι εκατομμύρια ευρώ για την απόκτησή του, με τον Ζεράρ να υπογράφει για τέσσερα χρόνια. Ήταν επιλογή του Πεπ Γκουαρδιόλα για το κέντρο της άμυνας, καθώς έβλεπε στο πρόσωπό του τον τέλειο παρτενέρ του Κάρλες Πουγιόλ και μελλοντικό ηγέτη στα στόπερ. «Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα, δεν πίστευα ότι θα ερχόμουν ξανά εδώ, όμως αυτό είναι πολύ καλό για εμένα. Η Γιουνάιτεντ είναι ένας τεράστιος σύλλογος, απόλαυσα τη θητεία μου εκεί και έπαιξα δίπλα σε παίκτες τεράστιας κλάσης. Αυτό με βοήθησε, τώρα είμαι θέλω να συνεχίσω να το κάνω στην Μπαρτσελόνα και είμαι έτοιμος για αυτό», είχε πει τότε.
Και όντως ήταν. Ο Πικέ καθιερώθηκε στην ενδεκάδα του Πεπ και όντας βασικό και αναντικατάστατο μέλος της, η Μπαρτσελόνα κατάφερε τη σεζόν 2008/09 κάτι ανεπανάληπτο: Κατέκτησε όλους τους τίτλους που διεκδίκησε. Και πρωτάθλημα, και Κύπελλο, και Champions League, και Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, και Ισπανικό και Ευρωπαϊκό Super Cup! Η σταδιακή πτώση του Κάρλες Πουγιόλ, οι συνεχόμενοι τραυματισμοί και η απόσυρση του εμβληματικού αρχηγού της ομάδας επηρέασε τον Καταλανό στόπερ, ο οποίος είχε την τελευταία τριετία πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του. Με τον Σάμουελ Ουμτιτί στο πλευρό του όμως και τον Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο, έχει βρει ξανά τον παλιό, καλό του εαυτό.
https://twitter.com/3gerardpique/status/953933801197068288
Έχοντας στην πλάτη του 422 ματς με την Μπλαουγκράνα φανέλα, έξι πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα, ισάριθμα Ισπανικά Super Cup, τρία Champions League (αυτός, ο Ντεσαγί, ο Πάουλο Σόουζα και ο Ετό είναι οι μοναδικοί που το έχουν κατακτήσει δύο συνεχόμενες χρονιές, με διαφορετική όμως ομάδας), δύο Ευρωπαϊκά Super Cup και τρία Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, ο Πικέ επέκτεινε το συμβόλαιό του ως το 2022, όταν και θα βαδίζει στα 35 του. Ο παππούς του, Αμαντόρ Μπερναμπέου, ήταν παλαιότερα αντιπρόεδρος στην Μπαρτσελόνα. Λέτε ο Πικέ να κάνει πράξη τα λόγια του και να ακολουθήσει και αυτός διοικητική καριέρα; Το σίγουρο είναι πως η τρέλα του, η αγάπη του για καζούρα στους «απέναντι» και η λατρεία του για την Μπαρτσελόνα, κάνουν τους οπαδούς της ομάδας ήδη να φαντάζονται αυτό το -ιδεατό για τους περισσότερους- σενάριο…