Θα υπάρξει τιμωρία αυτή τη φορά για τα νταηλίκια του Μελισσανίδη;

Στην εποχή της «εποπτείας» από τη FIFA και την UEFA και της πρόσκλησης ξένων διαιτητών για τα κρίσιμα ματς, θα περίμενε κανείς ότι δεν θα γινόμασταν μάρτυρες σκηνών που παραπέμπουν σε επαρχιακά πρωταθλήματα προηγούμενων δεκαετιών ή στις εποχές που τα ματς δεν θα τελείωναν στα 90 λεπτά, παρά μόνο όταν ερχόταν το επιθυμητό και εν πολλοίς προαποφασισμένο αποτέλεσμα.

Γιατί θα υπέθετε κανείς ότι σε ένα ματς κυπέλου και μάλιστα με ξένους διαιτητές δεν θα εισέβαλαν παράγοντες μιας ομάδες στα αποδυτήρια, συμπεριλαμβανομένου και του ηγέτη της ομάδας, για διαμαρτυρηθούν στους διαιτητές για ένα πέναλτι, με τη «διαμαρτυρία» να συνίσταται στο να αρπάζει ένας από αυτών, σύμφωνα με τον φύλλο αγώνα «ένας ηλικιωμένος με άσπρα μαλλιά» (“an old man with whitehair”) τον βοηθό διαιτητή από τα γεννητικά όργανα, να τα σφίγγει και να του λέει «Fuckyou… No Penalty», διευκρινίζοντας μάλιστα ότι «είμαι το αφεντικό» (“I’m theboss”).

Και όμως αυτό ακριβώς περιγράφει το φύλλο αγώνα των διαιτητών του αγώνα ΑΕΚ-Άρης της 4 Μαρτίου 2020.

Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν πως όταν αναζήτησαν στο google ποιος ήταν αυτός που τους επιτέθηκε, διαπίστωσαν ότι ο ασπρομάλλης ηλικιωμένος δεν ήταν άλλος από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Και αναγκάστηκαν να τον «γκουγκλάρουν» γιατί ο τέταρτος διαιτητής κ. Τσαγκαράκης έπαθε μια στιγμιαία αδυναμία αναγνώρισης προσώπων και δεν μπορούσε να απαντήσει στους διαιτητές ποιος ήταν αυτός που τους επιτέθηκε με αυτό τον τρόπο. Ολως τυχαίως ο τέταρτος ρέφερι είναι γιος παλαιού διαιτητή που μεσουρανούσε επί Θωμά Μητρόπουλου σε «εγκλήματα χωρίς τιμωρία».

Εκπληκτοι στην UEFA

Όμως, φαίνεται ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδη δεν περιορίστηκε σε αυτή την επίδειξη τσαμπουκά. Η έκθεση του παρατηρητή του αγώνα κ. Τσολακίδη ρητά αναφέρει ότι αστυνομικοί ανέφεραν (δηλώνοντας ότι θα το καταθέσουν και στην υπηρεσία τους) ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης χαστούκισε τον πρόεδρο της ΠΑΕ Άρης Θεόδωρο Καρυπίδη.

Το τελευταίο 24ωρο ο τίγρης από την Κοκκινιά παρακαλάει τον Καρυπίδη να μην του κάνει μήνυση. Τόση μαγκιά ξεχειλώνει από τα μπατζάκια του.

Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν όλα αυτά θα παραμείνουν για άλλη μια φορά ατιμώρητα, δεδομένου ότι και στο παρελθόν ανάλογες περιπτώσεις δεν είχαν την αντιμετώπιση που τους άρμοζε.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της UEFA έμεινε έκπληκτος όταν πληροφορήθηκε για το περιστατικό και τώρα ζητά τιμωρία των υπευθύνων. Δύσκολα μπορεί η διεθνής ομοσπονδία να ανεχτεί τέτοιες καταστάσεις σε ένα πρωτάθλημα του οποίου υποτίθεται ότι εγγυάται τη διαδικασία «εξυγίανσης».

Τέτοιου είδους επιθέσεις, με άσκηση βίας και απειλές σε διαιτητή και άσκηση βίας σε ποδοσφαιρικούς παράγοντες επιφέρουν ιδιαίτερα βαριές τιμωρίες. Αυτό αφορά και την ομάδα της ΑΕΚ που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο παιχνιδιών «κεκλεισμένων των θυρών» αλλά και προφανώς τον ίδιο τον Δημήτρη Μελισσανίδη που αντιμετωπίζει ποινή αποκλεισμού από 2 χρόνια έως ισόβια.

Για όσους έχουν παρακολουθήσει τη διαδρομή του Δημήτρη Μελισσανίδη όλα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη, παρά μόνο τη θλίψη για τον κατήφορο του ελληνικού ποδοσφαίρου και την επανάληψη εκείνων ακριβώς των φαινομένων που υποτίθεται ότι προσπαθούμε να ξεριζώσουμε.

Γιατί ένα πρωτάθλημα όπου τα τελευταία χρόνια έχουμε δει εισβολή οπλοφόρου προέδρου στον αγωνιστικό χώρο, διαπιστωμένα φαινόμενα πολυϊδιοκτησίας, διαιτητές και… κάμερες του VAR που βλέπουν ό,τι θέλουν να δουν και μόνο και παράγοντες να συμπεριφέρονται ως απλοί τραμπούκοι, μόνο ως κατήφορος μπορεί να περιγραφεί.

Στο ίδιο… στυλ

Κατά τα άλλα, δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης, αφού αναγκάστηκε να αποχαιρετήσει τη Wall Street μετά τη χρεοκοπία της Aegean Marine PetroleumNetwork, για την οποία μέτοχοι του αποδίδουν πολύ μεγάλη ευθύνη, φαίνεται ότι ξαναγυρνά στην εποχή που ήταν ο «Δημήτρης από την Κοκκινιά» και ανερχόμενος παράγοντας τοπικών ομάδων. Μόνο που το ελληνικό ποδόσφαιρο – υποτίθεται – ότι έκτοτε προόδευσε.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι αυτός που είναι. Και δύσκολα μπορεί να αλλάξει νοοτροπία ή… στυλ.

Το ερώτημα είναι εάν οι επιβλέπουσες αρχές, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών ομοσπονδιών, αλλά και το αρμόδιο υπουργείο, θα αποφασίσουν να κάνουν κάτι επιτέλους και να στείλουν το μήνυμα ότι τέτοιες πρακτικές δεν θα μένουν ατιμώρητες γιατί πολύ απλά δεν έχουν θέση πια στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Διαφορετικά, ας χρησιμοποιήσουμε ως πρόσχημα την επιδημία και ας κρεμάσουμε την ταμπέλα «κλειστόν επ’ αόριστον» στο ελληνικό ποδόσφαιρο.