Ο Ολυμπιακός Β στο Κύπελλο…

Κάθε φορά που ο Ολυμπιακός ξεκινάει την περιπέτειά του στο Κύπελλο Ελλάδος, οι ίδιες σκέψεις: Γιατί να ταλαιπωρείται με αυτή τη διοργάνωση; Γιατί να πρέπει να παίζουν οι Ερυθρόλευκοι με (έστω κάποιους από) τους βασικούς τους παίκτες; Η άποψη του υπογράφοντος σχετικά με τη συγκεκριμένη διοργάνωση, είναι πάγια, έχει καταγραφεί και δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε. Κάθε τίτλος είναι σημαντικός. Αυτό είναι σαφές. Δεκτό και απολύτως φυσιολογικό για μια ομάδα που κυνηγάει τα πάντα, όπως ο Ολυμπιακός, να θέλει κάθε χρόνο το τρόπαιο. Αλλά υπάρχουν αντικειμενικά ζητήματα που μπορεί να προκύψουν. Ειδικά έτσι όπως έχει γίνει το πρόγραμμα των Ερυθρόλευκων.

Το ότι ο Ολυμπιακός έγραψε 3^ο συνεχόμενο ανεπιτυχές αποτέλεσμα, δεν είναι κάτι απλό. Αλλά η αλήθεια είναι πως τα παιχνίδια που μετρούσαν πραγματικά ήταν τα δύο προηγούμενα, αυτά του πρωταθλήματος. Στο Αγρίνιο, τα πράγματα έγιναν σχεδόν… φυσιολογικά. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι ότι ο Ολυμπιακός επιμένει να ταλαιπωρείται με μια διοργάνωση, κομμένη και ραμμένη για να του διαλύσει τη χρονιά, εφόσον προχωρήσει. Μια χρονιά που τελειώνει στις 25 Μαΐου (τελικός), με τον Ολυμπιακό να έχει προγραμματίσει την έναρξη της επόμενης σεζόν στις… 6 Ιουνίου, εάν κατακτήσει το πρωτάθλημα. Ημερομηνία πραγματική, από τη στιγμή που στις 5-6 Ιουλίου διεξάγονται τα παιχνίδια του πρώτου προκριματικού του Champions League.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε στο Αγρίνιο με πολλές αλλαγές. Και οι περισσότεροι έμειναν… μετεξεταστέοι. Μπαγκαλιάνης, Κίτσος, Σουρλής, Ξενιτίδης είναι τέσσερα από τα ονόματα που μπήκαν στην αρχική 11άδα. Οι τέσσερις βασικοί λόγοι για να ασχοληθείς με ένα παιχνίδι Κυπέλλου. Οι μοναδικοί λόγοι για να ασχοληθείς με αυτόν τον αγώνα Κυπέλλου. Ακόμη και στην ήττα του Ολυμπιακού από τον Παναιτωλικό. Αυτά τα παιχνίδια, θα έπρεπε να είναι τα τεστ για παιδιά όπως εκείνα του Ολυμπιακού Β’, που την ίδια ώρα νικούσε στην Κατερίνη τον Πιερικό.

Για ποιον λόγο να παίξει ο Ελ Αραμπί στο Αγρίνιο; Γιατί να κάνει το 60ό του παιχνίδι από Γενάρη (του 2021) σε Γενάρη (του 2022); Σκόραρε, ναι. Γιατί αυτός είναι ο Ελ Αραμπί. Οπου και για όσο τον βάλεις, θα παίξει. Θα κάνει τη δουλειά που πρέπει. Αλλά η παρουσία του δεν μπορεί να είναι άλλοθι για τους υπόλοιπους. Διότι όπως κι αν το κάνουμε, οι περισσότεροι από τους παίκτες που αγωνίστηκαν, δεν πέρασαν τη βάση. Δεν ήταν κουρασμένοι, δεν έχουν καταπόνηση στα πόδια τους. Ισως να μην έχουν ρυθμό, αλλά από τη στιγμή που ζητούν χώρο και χρόνο, θα έπρεπε να υπάρχει και ανάλογη εικόνα στον αγωνιστικό χώρο. Αν όχι από πλευράς απόδοσης, τουλάχιστον από άποψη θέλησης, προσπάθειας, πάθους.

Εάν θέλουμε να βρούμε αρνητικά, μπορούμε. Υπήρχαν. Αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Ο Ολυμπιακός έπαιξε με ένα πειραματικό σχήμα. Εχασε το πρώτο παιχνίδι από τα δύο των προημιτελικών. Μπορεί να ανατρέψει το σκορ στο Καραϊσκάκη και να προκριθεί. Αλλά θα ήταν ιδανικό και πολύ πιο ωραίο να το κάνει παίζοντας με τον… Ολυμπιακό Β. Ή καλύτερα, με τον 18^ο-19^ο παίκτη του rotation και πίσω και έως κάποιους παίκτες της ομάδας του Ιμπαγάσα. Με τον Κίτσο, τον Μπαγκαλιάνη, τον Σουρλή, τον Ξενιτίδη, τον Καλογερόπουλο, τον Μαρίνο, τον Νίκολιτς, τον Τζολάκη, τον Κωστή αλλά και παιδιά της πρώτης ομάδας που θέλουν να «δείξουν». Και πρέπει να δείξουν, αλλιώς θα πρέπει να βρουν αλλού τον δρόμο τους.

Στο κάτω κάτω, αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των Β’ ομάδων. Να προετοιμάσουν αυτά τα παιδιά να παίξουν «τελικούς». Να παίξουν παιχνίδια σε επαγγελματικό επίπεδο, που το «πρέπει» είναι ισχυρό και η πίεση μεγαλώνει. Παίκτες που βρίσκονται ήδη στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού και παίκτες που θέλουν να ανέβουν σε αυτήν και να καθιερωθούν, σημαίνει ότι (πρέπει να) είναι έτοιμοι να πάρουν την ευθύνη. Να νικήσουν τον Παναιτωλικό. Και να προκριθούν. Και γιατί όχι, να διεκδικήσουν να είναι οι ίδιοι που θα πάνε την ομάδα τους ως το τέλος του δρόμου.

Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του να κυνηγήσει στόχους πολύ πιο σημαντικούς από το Κύπελλο. Εχει να παίξει τίτλους και προκρίσεις που έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία και σημασία. Αντίθετα, το Κύπελλο θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αξία εάν ο σύλλογος προχωρήσει με τα παιδιά που ετοιμάζει για την επόμενη ημέρα. Εάν τα παιδιά αυτά ανταποκριθούν στις ευθύνες, θα φτάσουν πιο κοντά στην πρώτη ομάδα. Και επιπλέον, οι παίκτες που τραβούν το καράβι τα τελευταία δύο χρόνια, δεν θα «καούν». Σχεδόν 60 παίκτες έχουν Ολυμπιακός και Ολυμπιακός Β’. Ας δούμε τι μπορούν να κάνουν…

Κάτι τελευταίο. Ο Ολυμπιακός έχει μπει νωχελικά στο 2022. Εχει μπει με προβλήματα και με ποδόσφαιρο και αποτελέσματα που δεν ικανοποιούν κανέναν. Αλλά θα πρέπει να δούμε τι έχει να αντιμετωπίσει. Δεν είναι δικαιολογία. Είναι η σκληρή πραγματικότητα. Είπαμε, το σημερινό ήταν το 60ό παιχνίδι του 35χρονου Ελ Αραμπί σε έναν χρόνο. Υπάρχουν παίκτες με περισσότερα. Με ταξίδια, με Εθνικές Ομάδες, με τραυματισμούς, με κορωνοϊό. Οσο κι αν θέλει κάποιος να είναι επικριτικός έναντι του Ολυμπιακού, ίσως πρέπει να ρίξουμε μια ματιά τι γίνεται γύρω μας. Σε όλη την ποδοσφαιρική Ευρώπη.

MUST READ

Δρ. Κρίστιαν Φινκ: O knee specialist που έκανε την επέμβαση στον Γιουσούφ Γιαζιτσί, είναι ο πιο διάσημος «χειρουργός» του ποδοσφαίρου

Να δούμε πόσο επηρεασμένες είναι η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων. Και μετά να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Διότι, ναι, ο Ολυμπιακός δεν παίζει καλά αυτόν τον καιρό. Αλλά παραμένει πρώτος στο +9, παρότι αγωνίζεται χωρίς τους πιο σημαντικούς παίκτες του στη φετινή σεζόν. Και είναι ξεκάθαρο ότι όσο περνούν ο ημέρες θα βρίσκει τον δρόμο του. Θα παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο. Θα δείξει την πραγματική ποιότητα του ρόστερ του. Με το κυριακάτικο παιχνίδι κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα, να είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για restart και επιστροφή στην κανονικότητα…