Τον λένε Κωνσταντίνο Τζολάκη και μόλις ξεκίνησε – Μαρτίνς στο «10»: «Κεφάλαιο για το ελληνικό ποδόσφαιρο»

Ο Μάντι Καμαρά ήταν ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου στον Βόλο. Ασταμάτητος, ποταμός, μια ταχύτητα πάνω από όλους. Ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς ήταν ο χρυσός σκόρερ και MVP, δείχνοντας για ακόμη μία φορά ότι ο Ολυμπιακός διαθέτει έναν εξτρέμ με λαμπρό μέλλον. Ο Βασίλης Τοροσίδης ήταν το πρόσωπο της βραδιάς, λόγω του «αντίο» στο ποδόσφαιρο. Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί παραλίγο να γίνει μοιραίος, χάνοντας ασύλληπτες ευκαιρίες, αλλά και πέναλτι.

Αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής του τελικού Ολυμπιακός – ΑΕΚ, το πρόσωπο που έκανε τη μεγαλύτερη αίσθηση, δεν ήταν άλλος από τον Κωνσταντίνο Τζολάκη. Ένα παιδί που ακόμη δεν έχει ενηλικιωθεί. Γεννημένος στις 8 Νοεμβρίου του 2002. Αλλά που έδειξε στο μεγαλύτερο και πιο απαιτητικό ματς της σύντομης καριέρας του, πως θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμη. Και τον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο Πέδρο Μαρτίνς, μιλώντας στο «10», μετά το τέλος του αγώνα στο Πανθεσσαλικό, αποτύπωσε την πάσα αλήθεια για τον Τζολάκη: «Εκανε ένα σπουδαίο παιχνίδι. Αλλά δεν μας προκάλεσε έκπληξη. Εγώ δεν βλέπω τους ποδοσφαιριστές με της ηλικίες τους. Τους βλέπω με την ποιότητα, το ταλέντο και την ετοιμότητά τους. Ο Τζολάκης είναι ένας πολύ ταλαντούχος τερματοφύλακας. Και είναι το μέλλον του Ολυμπιακού, αλλά και συνολικά του ελληνικού ποδοσφαίρου».

Ο Τζολάκης δεν μπήκε από την…κλειδαρότρηπα στην 11άδα του τελικού. Ηταν μια συνειδητή απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς και συνολικά του ποδοσφαιρικού οργανισμού του Ολυμπιακού. Οσο κι αν ακουγόταν παράτολμο, οι Ερυθρόλευκοι έχουν αποφασίσει ότι ο 17χρονος θα είναι ο δεύτερος γκολκίπερ της φετινής σεζόν. Ή αν θέλετε, θα διεκδικεί τη δεύτερη θέση στην εσωτερική ιεραρχία των Ερυθρόλευκων. Και κόντρα στην ΑΕΚ έδειξε πως όποιος θέλει να τον υπερκεράσει, θα πρέπει να μοχθήσει πολύ.

Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του Τζολάκη είναι πως αυτή τη στιγμή παίζει κυρίως με το ταλέντο και την προετοιμασία που του κάνει καθημερινά ο Ολυμπιακός. Δεν είναι έτοιμος σωματικά. Δεν έχει τη μυϊκή δύναμη που απαιτείται για τη θέση. Δεν είναι όσο σκληρός και δυνατός πρέπει. Δεν είναι τόσο εκρηκτικός όσο θα γίνει. Δεν έχει ακόμη παραστάσεις από παιχνίδια ανδρικού επιπέδου, που ούτως ή άλλως φέρνουν τη βελτίωση, μέσω της εμπειρίας. Η θέση του τερματοφύλακα, άλλωστε, είναι μια κατ’ εξοχήν θέση παραστάσεων και… επανάληψης. Οσο πιο πολύ παίζεις, τόσο πιο καλός γίνεσαι, τόσο καλύτερα… προβλέπεις τι θα γίνει, τόσο πιο άνετος είσαι.

Και αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό στην περίπτωση «Κωνσταντίνος Τζολάκης». Επαιξε έτσι, χωρίς ακόμη να είναι έτοιμος. Παίζει έτσι λόγω της δουλειάς που κάνει στο Ρέντη, αλλά κυρίως λόγω του ανεπανάληπτου ταλέντου του και της εμπιστοσύνης που λαμβάνει από όλο τον οργανισμού του συλλόγου του Μεγάλου Λιμανιού.

Φανταστείτε τι θα δούμε από αυτό το μοναδικό ταλέντο, όταν και το κορμί του ολοκληρωθεί. Όταν σταματήσει να ψηλώνει (σ.σ. είπαμε, είναι 1.93 μ. και ακόμη δεν έχει γίνει 18 ετών). Όταν το μυϊκό του σύστημα δυναμώσει. Όταν αποκτήσει τον «αέρα» που προσφέρουν τα συνεχόμενα παιχνίδια.

Φέτος, θα πάρει ακόμη περισσότερα ματς. Για την ακρίβεια, θα πάρει πολλά παιχνίδια. Ηδη στο προσεχές ματς με τον Αστέρα Τρίπολης αναμένεται να κάνει ντεμπούτο για τη νέα σεζόν και στο πρωτάθλημα, καθώς ο Σα δύσκολα είναι έτοιμος να μπει και να παίξει. Αλλά, όπως φάνηκε και στον Βόλο, ο Ολυμπιακός δεν ανησυχεί. Διότι ο Τζολάκης είναι έτοιμος. Εκανε στον τελικό την ηχηρή δήλωση «με λένε Κωνσταντίνο Τζολάκη και μόλις ξεκίνησα». Και συνεχίζει…

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: Ο Τζολάκης τελειώνει το ζέσταμα πριν τον τελικό. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης βρίσκεται πίσω από τον αγωνιστικό χώρο. Τον περιμένει. Τον φωνάζει κοντά του. Του χτυπάει τον ώμο, τον εμψυχώνει και του εύχεται καλό παιχνίδι. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Τζολάκης, μέσα στον ενθουσιασμό και τη χαρά του, πηγαίνει στον ισχυρό άνδρα του Ολυμπιακού. Τον αγκαλιάζει. Και του λέει αυτό που ένιωθε: «Σας ευχαριστώ για όλα…».

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει