Η ΕΠΟ, ο Θωμάς, ο υποτακτικός, το τρέμουλο του Τίγρη και ο τελικός του Κυπέλλου…

Τα πράγματα είναι πολύ απλά για να χανόμαστε σε σύνθετες αναλύσεις. Η προοπτική ενός Τελικού Κυπέλλου με αντίπαλο τον Ολυμπιακό γέννησε στον Μελισσανίδη μνήμες 2016. Τότε, που κατάφερε με την εργαλειοποίηση ενός ενεργούμενου ονόματι Κοντονή να διαμορφώσει τις συνθήκες που ήθελε για να διεξαχθεί ο αγώνας όπως τον βόλευε και να νικήσει.

Αυτή τη φορά δεν υπάρχει Σταυρομπάμπης Κοντονής, υπάρχει, όμως, διαθέσιμη μια ΕΠΟ κι ένας Παναγιώτης Δημητρίου, έτοιμοι να πάρουν τη θέση του και να υπηρετήσουν το σχέδιο «Τελικός στη Ριζούπολη» με βασικό στόχο: «αν δεν πετύχουμε να διεξαχθεί στη γειτονιά μας, να τον αναβάλλουμε γι’ αργότερα».

Έχει η ΕΠΟ μερίδιο σε αυτό το σχεδιασμό, διεκδικεί ο κ. Δημητρίου δάφνες για το «έργο» που παίζεται εδώ και ένα μήνα και γελάει όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης;

Ναι, αποκλειστικά και μόνο ως φορέας και πρόσωπο που ικανοποιούν, χωρίς καμία αντίρρηση, εντολές και απαιτήσεις. Ως υπηρέτες συμφερόντων. Αυτός είναι ο ρόλος τους, αυτόν έμαθαν να παίζουν, με αυτόν επιβιώνουν, άρα είναι απολύτως συνεπείς μαζί του.

Στο πρόσφατο παρελθόν, ο κ. Δημητρίου έγλειφε γονατιστός τον κ. Σαρρή να περιμαζέψει την κόρη του ως υπάλληλο στην ΕΠΟ και μόλις το κατάφερε βγήκε στο κλαρί εναντίον του και υπέρ της εξυγίανσης κατηγορώντας τον ότι είναι μέλος «συμμορίας». Ήταν την ίδια περίοδο (καλοκαίρι του 2016) που του επιτέθηκε «ένας και μόνος» έξω από το σπίτι του, τον γρονθοκόπησε και διέφυγε κι ο παθών Παναγιώτης «ανακάλυψε» ότι η επίθεση οφείλονταν στο ότι επιθυμούσε να διεκδικήσει την θέση του προέδρου της ΕΠΟ.

Όσοι τον άκουγαν κουνούσαν το κεφάλι με συγκατάβαση, καθώς οι ίδιοι μάθαιναν «για κάτι επιστροφές που δεν έγιναν και κατάντησαν καταστροφές», αλλά δεν είχαν μεγάλη όρεξη για συζητήσεις. Ότι εξακολουθεί ακόμη και τώρα να τηλεφωνεί, ο ίδιος, σε πρόσωπα περί τον Ολυμπιακό και να δηλώνει «Ολυμπιακάρα, αλλά τι να κάνει;» είναι στη διακριτική ευχέρεια του Θωμά να το εκτιμήσει.

Μη γελιέστε όμως. Η ξεφτίλα, η παρακμή, η ήττα που βιώνει το ελληνικό ποδόσφαιρο «για να γίνει το χατίρι του Μελισσανίδη και της ΑΕΚ» από αλλού ξεκίνησαν. Από την έμπνευση να ζητήσει, δήθεν, η ΕΠΟ από τις δύο ομάδες να προτείνουν γήπεδα που θεωρούν επαρκή, ώστε ένα από τα οποία να επιλεγεί για έδρα του Τελικού.

Το σχέδιο ήταν από την αρχή ένα και μοναδικό: ο αγώνας να διεξαχθεί στη Ριζούπολη. Η έμπνευση ανήκει στον Θωμά Μητρόπουλο, τον επιστήθιο φίλο του «Θείου». Αγαπημένοι συνεργάτες του Δ. Μελισσανίδη. Ο δε Θωμάς ικανός στην ίντριγκα, έτοιμος να πέσει στη φωτιά και πρόθυμος να εξυπηρετήσει το κάθε φορά μεγάλο αφεντικό (παλιότερα ήταν ο «Θείος», τώρα είναι ο «Τίγρης»), ο Θωμάς με τις ευλογίες Του «Θείου» συνέλαβε και οργάνωσε το κόλπο κι οι υπόλοιποι κλήθηκαν να το υλοποιήσουν.

Ο Γαβριηλίδης, Πρόεδρος (λέμε τώρα) της Υποεπιτροπής Κυπέλλου, εισηγήθηκε τη Ριζούπολη με τη λογική «ήταν στις προτάσεις των ομάδων, την πρότεινε η ΑΕΚ» και την εξήγηση «αφού ξέρεις τώρα πώς γίνεται, τι ψάχνεις να βρεις;».

Ο Δημητρίου, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Διοργανώσεων, έκανε αμέσως αποδεκτή την εισήγηση του Γαβριηλίδη και την παρουσίασε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ για έγκριση («αυτή μας είπαν, αυτή λέμε, είναι όλα νόμιμα, το γήπεδο είναι καλό»), ενώ σε ερώτηση του κ. Αγραφιώτη ομολόγησε ότι δεν έχει ελέγξει τη Ριζούπολη. Ο δε Γραμμένος και η Εκτελεστική Επιτροπή την έκανε ασμένως δεκτή κι όλα καλώς καμωμένα.

Τι δεν υπολόγισαν όλοι αυτοί; Την οργανωμένη πλέον αντίδραση του Ολυμπιακού στο πεδίο που τους πονάει. Στους κανονισμούς και στην εφαρμογή τους.

Αποδείχθηκε, αμέσως, ότι ο ορισμός στη Ριζούπολη έπασχε, καθώς το γήπεδο δεν έχει αδειοδότηση UEFA 2 (αυτό είναι το ελάχιστο επίπεδο για αγώνες ομάδων Super League 1), ο αγωνιστικός χώρος είναι μαύρο χάλι, προέκυψαν τεράστια ζητήματα ασφάλειας (τα έθεσε η αστυνομία και τα επιβεβαίωσαν οι ανακαλύψεις των βομβών μολότοφ), η γύρω περιοχή διευκολύνει τις συγκρούσεις μεταξύ των οπαδών και η ρυμοτομία της είναι «κίνδυνος – θάνατος» για ένα τέτοιο παιχνίδι.

Η μεγάλη έκπληξη για τον Μελισσανίδη και την παρέα ήρθε με την απόφαση του Ολυμπιακού να τους χτυπήσει εκεί που πονάνε. Να προτείνει για έδρα του Τελικού το Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, την κανονική έδρα της ΑΕΚ. Εκεί, τους αποτελείωσε. Πάγωσαν τα χαμόγελα στα χείλη του Θωμά, του Δημητρίου και του Γραμμένου.

Η απόφαση του Ολυμπιακού να ξεπεράσει τις εμπλοκές της προκήρυξης και να δεχθεί να αγωνιστεί στην έδρα της ΑΕΚ (γήπεδο που πληροί όλους τους όρους ασφάλειας) δεν είχε προβλεφθεί. Το «κακό» παράγινε όταν προχθές Κυριακή στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός με χαμηλές ταχύτητες έβαλε τρία γκολ στην ΑΕΚ, ενώ θα μπορούσε άλλα τόσα.

Η ανησυχία του «Τίγρη» έγινε πανικός. Το σκορ και η εμφάνιση δεν προοιωνίζονταν τίποτε καλό για την ΑΕΚ και τον ίδιο. Η μεγάλη πιθανότητα να ξαναφάει τρία ή περισσότερα αυτή τη φορά «μέσα στο ίδιο το σπίτι του» προκάλεσε πάρκινσον…

Ο σχεδιασμός πέρασε στο plan B. Ο αγώνας έπρεπε πάση θυσία να αναβληθεί. Η επίκληση του πάντα πρόθυμου, γονυπετή και εξυπηρετικού Παναγιώτη Δημητρίου ήταν μονόδρομος. Ο Παναγιώτης δεν έχει κανένα πρόβλημα να γίνει πανελληνίως ρεζίλι, αρκεί να είναι ευχαριστημένο το αφεντικό (πρώτα ο Θωμάς με τον «Θείο» και μετά ο Μελισσανίδης).

«Αναβολή θέλετε; Αναβολή θα πάρετε». Για τον Παναγιώτη μια ακόμη ξεφτίλα είναι απλό ψιχάλισμα, δεν πάει ο νους του ότι τον φτύνουν. Μια ζωή ήταν έτσι, τώρα στα γεράματα θα αλλάξει;

Ίσα – ίσα που με την απόφαση αυτή ενέγραψε νέες ισχυρές υποθήκες για το ποδοσφαιρικό του μέλλον, που μπορεί να τον οδηγήσουν έως την καρέκλα του προέδρου, όποτε γίνουν οι εκλογές.

Στον διαγωνισμό για τον περισσότερο υποταγμένο στα συμφέροντα του αφεντικού, ο Παναγιώτης δεν έχει αντίπαλο.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Πότε και πού θα γίνει (αν γίνει ποτέ) ο Τελικός; Μη βιάζεστε, κι ο Παναγιώτης στην αναμονή είναι. Τηλεφώνημα περιμένει…