Στις 15 Δεκεμβρίου 1971 ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τη Νασιονάλ Μοντεβιδέο στον πρώτο τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου και γίνεται η μοναδική ελληνική ομάδα που διεκδίκησε τον παγκόσμιο τίτλο.
Για κάθε φίλαθλο του Παναθηναϊκού η 2α Ιουνίου 1971 είναι χαραγμένη στο μυαλό του ως η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία του συλλόγου. Ήταν η μέρα που ο Παναθηναϊκός έμπαινε στο Γουέμπλεϊ για να αντιμετωπίσει τον Άγιαξ και γινόταν (και είναι μέχρι και σήμερα) η μοναδική ελληνική ομάδα που φτάνει σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Έξι μήνες μετά από εκείνη τη μέρα του Ιουνίου, ο Παναθηναϊκός κατέγραφε ακόμα μια ιστορική στιγμή. Ακόμα μια ημερομηνία θα έμενε για πάντα χαραγμένη στα κιτάπια της ένδοξης ιστορίας του. Στις 15 Δεκεμβρίου 1971, ακριβώς πριν από 46 χρόνια, ο Παναθηναϊκός φιλοξενούσε τη Νασιονάλ Μοντεβιδέο στον πρώτο τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου και διεκδικούσε τον θρόνο της κορυφαίας ομάδας στον κόσμο. Συμμετείχε σαν δευτεραθλητής Ευρώπης, λόγω της άρνησης του Άγιαξ να αγωνιστεί ως πρωταθλητήςς
Η άρνηση του Άγιαξ
Εκείνα τα χρόνια, ο συγκεκριμένος θεσμός προέβλεπε η πρωταθλήτρια Ευρώπης και η πρωταθλήτρια Λατινικής Αμερικής να έπαιζαν δύο ματς, ένα στην κάθε έδρα και ο νικητής κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Έτσι τη συγκεκριμένη χρονιά θα έπρεπε να τεθούν αντιμέτωποι ο Άγιαξ και η Νασιονάλ από την Ουρουγουάη.
Ωστόσο οι Ολλανδοί, επικαλούμενοι το σκληρό παιχνίδι των Ουρουγουανών αρνήθηκαν να αγωνιστούν στα δύο παιχνίδια. Στη θέση τους, εκπροσωπώντας την Ευρώπη, κλήθηκε ο φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Παναθηναϊκός. Ο Άγιαξ δικαιώθηκε, πάντως, αφού ο Δημήτρης Τομαράς τραυματίστηκε σοβαρά από το σκληρό παιχνίδι, που επί της ουσίας σταμάτησε πρόωρα την καριέρα του
Κατάμεστο το Καραϊσκάκη, καλύτερος ο Παναθηναϊκός
Ο Παναθηναϊκός του Φέρεντς Πούσκας, παρατάχθηκε απέναντι στην Νασιονάλ Μοντεβιδέο, στο στάδιο Καραϊσκάκη, στον πιο σημαντικό αγώνα ελληνικής ομάδας εκτός συνόρων στις 15 Δεκεμβρίου 1971. Το γήπεδο κατάμεστο. Το sold out είχε ανακοινωθεί πολλές μέρες πριν.
Οι πράσινοι άρχισαν καλύτερα τον αγώνα από τους φιλοξενούμενους και θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει νωρίς το σκορ. Η ευκαιρία του Αντωνιάδη στο 6ο λεπτό, όμως, δεν έγινε γκολ και το ίδιο συνέβη στο 42′ πάλι από τον ίδιο παίκτη. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Τύπος της εποχής αναφέρεται σε δύο ευκαιρίες που ο Αντωνιάδης δεν έχανε ποτέ. Η μία φαίνεται και στο βίντεο που σας παραθέτουμε, με τον Αντωνιάδη να χάνει γκολ σχεδόν σε κενή εστία.
Τελικά το πολυπόθητο πράσινο γκολ ήρθε στο 46ο λεπτό. Από την σέντρα του Δομάζου, ο Φυλακούρης πετάχτηκε και με κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Μάνγκα γράφοντας το 1-0 για την ελληνική ομάδα.
Δυστυχώς η χαρά των Ελλήνων φιλάθλων και των παικτών του Παναθηναϊκού δεν κράτησε παρά μόνο τέσσερα λεπτά. Στο 50′ οι Κουμπίλια, Μινέιρο και Εσπάνγκο συνδυάστηκαν άψογα με τελικό αποδέκτη της μπάλας τον Αρτίμε, ο οποίος μπήκε μέσα στην περιοχή και με αριστερή βολίδα, νίκησε τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού φέρνοντας το ματς στα ίσια.
Ο τραυματισμός του Τομαρά
Ο Παναθηναϊκός είχε 40 λεπτά μπροστά του για να πετύχει το νικητήριο γκολ που θα του έδινε προβάδισμα εν όψει του ημιτελικού στο Μοντεβιδέο. Όμως δέκα λεπτά μετά το 1-1 ήρθε νέο σοκ για τους παίκτες του Πούσκας. Ένας πολύ σοβαρός τραυματισμός, που ήρθε να επιβεβαιώσει επί της ουσίας τον Άγιαξ ο οποίος αρνήθηκε να παίξει με τη Νασιονάλ επικαλούμενος το σκληρό της παιχνίδι.
Ο Μοράλες με ένα δολοφονικό χτύπημα σπάει το πόδι του Δημήτρη Τομαρά. Το γήπεδο παγώνει, οι συμπαίκτες του σοκάρονται από το χτύπημα. Από την πρώτη στιγμή όλοι κατάλαβαν πως είχε συμβεί κάτι πολύ σοβαρό. Η διάγνωση ήρθε να το επιβεβαιώσει: κάταγμα κνήμης. Ένας τραυματισμός που επί της ουσίας τελείωσε πρόωρα την καριέρα του Τομαρά.
Όλο το υπόλοιπο διάστημα πέρασε με τους παίκτες του Παναθηναϊκού φανερά επηρεασμένους. Πρόσεχαν περισσότερο να μη χτυπήσουν, παρά ενδιαφέρονταν για κάποιο δεύτερο γκολ. Ήταν επιφυλακτικοί σε κάθε τους κίνηση. Το 1-1 έμεινε μέχρι το φινάλε, δίνοντας προβάδισμα στη Νασιονάλ για τον επαναληπτικό που θα γινόταν 14 μέρες αργότερα στην Ουρουγουάη.
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Τομαράς (60’ Βλάχος), Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Φυλακούρης, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς (21’ Δεληγιάννης)
Νασιονάλ: Μάνγκα, Μπρούνελ (Μάσνικ), Ούμπινα, Μοντέρο, Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίλια, Μανέιρο, Εσπάνγκο, Αρτίμε, Μοράλες
Ο επαναληπτικός
Ο επαναληπτικός γίνεται δύο εβδομάδες αργότερα και συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου. Στο φλεγόμενο Σεντενάριο του Μοντεβιδέο, η Νασιονάλ δεν αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Νικά 2-1 τον Παναθηναϊκό και ανακηρύσσεται κορυφαία ομάδα του πλανήτη για το 1971.
Τα γκολ σημειώνουν οι σκόρερ του πρώτου αγώνα: ο Αρτίμε στο 34ο και 74ο λεπτό και ο Φυλακούρης ένα λεπτό πριν από το σφύριγμα της λήξης. Ο Παναθηναϊκός, παρά την ήττα του, σημειώνει ένα ακόμη ρεκόρ. Γίνεται η πρώτη και μοναδική ελληνική ομάδα που έχει συμμετάσχει σε τελικό Διηπειρωτικού Κυπέλλου.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Νασιονάλ: Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνια, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίγια, Εσπάραγκο, Μανέιρο, Αρτίμε, Μαμέλι.
Παναθηναϊκός: Οικονομόπουλος, Μητρόπουλος, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς.