Ρομάριο: «Ξυπνούσα, έκανα σeξ με τη γυναίκα μου και πήγαινα στον αγώνα»

Ο Ρομάριο, ένας από τους καλύτερους Βραζιλιάνους επιθετικούς που έγραψε ιστορία στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, παραχώρησε συνέντευξη στο «The Players Tribune» και αναφέρθηκε στην εποχή που ήταν ποδοσφαιριστής, κάνοντας ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις.

Ο παλαίμαχος σταρ της Μπαρτσελόνα με αφοπλιστική ειλικρίνεια μίλησε για τις «ειδικές» συμφωνίες με τους συλλόγους για να του επιτρέπουν να κάνει πάρτι, τη δυσκολία του να πηγαίνει στην προπόνηση το πρωί εξαιτίας του πρωινού ξυπνήματος, το ποτό και τις ουσίες, αλλά και το σεξ.

«Σε ορισμένους συλλόγους, είναι αλήθεια ότι έκανα συμφωνίες που μου επέτρεπαν να κάνω πάρτι. Αλλά ποτέ δεν έχασα την προπόνηση. Θέλω να το κάνω πολύ σαφές. Όταν επέστρεψα για να παίξω στη Βραζιλία, είπα σε όλους τους προέδρους: «Κοίτα, μου είναι δύσκολο να ξυπνήσω νωρίς, οπότε πηγαίνω για προπόνηση τα απογεύματα».

Δεν χρειάστηκε καν να το γράψουν σε χαρτί. Ειπώθηκαν τόσες ανοησίες γι’ αυτό: «Ο Ρομάριο δεν κοιμάται». Κοιμάται! Απλώς ξυπνάει αργότερα. «Ο Ρομάριο δεν προπονείται». Ναι, προπονείται! Όχι όμως στις 9 το πρωί. Οι προπονητές το ήξεραν», τόνισε ο 56χρονος Βραζιλιάνος, ο οποίος αναφέρθηκε και στο θέμα του ποτού.

«Δεν έχω βγει ποτέ σε πάρτι το βράδυ πριν από έναν αγώνα. Κοίτα, δεν έχω καπνίσει ποτέ. Δόξα τω Θεώ, δεν έχω πάρει ποτέ ναρκωτικά. Δεν έχω πιει ποτέ. Ούτε μια σταγόνα. Ποιος είπε ότι πρέπει να μεθύσεις για να περάσεις καλά;», ενώ όσον αφορά το σεξ υποστήριξε:

«Μερικές φορές, την ημέρα του παιχνιδιού, έμενα σπίτι. Αν ξυπνούσα και ήθελα σεξ, έκανα με τη γυναίκα μου και μετά πήγαινα στο παιχνίδι. Στο γήπεδο ήμουν χαλαρός. Ελαφρύς».

Παράλληλα, ο Ρομάριο αναφέρθηκε στον Κρόιφ και την ιδιαίτερη σχέση που είχε μαζί του. Μάλιστα, θυμήθηκε και ένα περιστατικό σχετικά με το Νο της φανέλας όταν κατέφθασε στον καταλονικό σύλλογο: «Ο Κρόιφ έγινε ένας από τους μεγαλύτερους φίλους μου στο ποδόσφαιρο. Ήταν ο καλύτερος προπονητής μου, χωρίς αμφιβολία. Όταν μετακόμισα στη Μπαρτσελόνα, ήθελα το Νο11, το αγαπημένο μου.

Αλλά ο Κρόιφ μου έδωσε το 10 και του είπα: «Κύριε, είναι μεγάλη τιμή να φοράω το 10, αλλά εγώ προτιμώ το 11. Όλοι θέλουν 10, σωστά; Και ο Κρόιφ είπε «όχι». Έλεγα: «Δεν θέλω το Νο10! Γιατί όχι;» Και μου εξήγησε: «Γιατί στην ομάδα μου ο καλύτερος παίζει πάντα με το 10″. Ο τύπος σου λέει ότι… Τι θα του πεις μετά; Έπρεπε να κρατήσω 10 για πάντα».