«It's not how you fall that matters. It's how you land»: Το Αμβούργο ξεκίνησε το νέο κεφάλαιο της ζωής του στη δεύτερη εθνική κατηγορία της Γερμανίας
Τρεις μήνες μετά τον πρώτο υποβιβασμό της Ιστορίας του από την Μπουντεσλίγα, το Αμβούργο ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στο σπίτι του…
Όταν ο μαύρος καπνός από τη Nordkurve τελικά διαλύθηκε και η αστυνομία μαζί με τους αξιωματούχους έφυγαν από το οπτικό πεδίο, το βλέμμα σου έπεσε στον νεαρό τερματοφύλακα, Julian Pollersbeck. Εκείνος πρωταγωνίστησε στην τελευταία πράξη του έργου «Μπουντεσλίγκα» για το Αμβούργο. Έχοντας ήδη βγάλει τα γάντια του, ο 23χρονος έκανε το βολέ. Μέχρι την στιγμή που η μπάλα προσγειώθηκε στο χορτάρι, ο διαιτητής είχε βάλει την σφυρίχτρα στο στόμα του. Η νίκη με 2-1 επί της Γκλάντμπαχ δεν είχε καμία ουσιαστική σημασία για το Αμβούργο που για πρώτη φορά στην 55ετή ιστορία της Bundesliga, αντίκρισε το «χάος» του υποβιβασμού. Τα τελευταία χρόνια συνεχώς ακροβατούσε. Πάντοτε έβρισκε τον τρόπο να συνεχίζει τον θρύλο του. Ήταν η μοναδική ομάδα στη χώρα που δεν είχε ποτέ υποβιβαστεί. Εκείνο το απόγευμα του Μαΐου, οι πύλες της κόλασης άνοιξαν. Οι Δεινόσαυροι κατέρρευσαν.
«Αγαπώ πολύ το Αμβούργο μου», τραγούδησαν περίπου 57.000 οπαδοί της ομάδας σε φόντο μπλε, άσπρο και μαύρο, «παρόλο που οι καιροί είναι συχνά σκληροί, ξέρω ότι εκεί ανήκω»
Αργότερα εκείνη τη νύχτα, μετά από 54 χρόνια και 261 ημέρες, το περίφημο ρολόι του Αμβούργου σταμάτησε να χτυπάει (το μοναδικό ψηφιακό ρολόι που μετρούσε τα χρόνια, τις ημέρες, τις ώρες, τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα που το Αμβούργο βρίσκεται στην κορυφαία κατηγορία). Έξω όμως ο κόσμος συνέχισε όμως να τραγουδά. Και το Αμβούργο έπρεπε επίσης να προχωρήσει. Εχθές Παρασκευή (03/08), οι οπαδοί επέστρεψαν στο Volksparkstadion για την έναρξη της πρώτης σεζόν της ομάδας τους στη δεύτερη κατηγορία. Το παιχνίδι ήταν sold out. Αγοράσθηκαν και τα 25.000 εισιτήρια διαρκείας που τέθηκαν προς πώληση και ο σύλλογος έχει ήδη επιπλέον 7.500 νέα μέλη (σε σχέση με πέρυσι). Επιπλέον, δεν είναι λίγοι οι παίκτες που αποφάσισαν να μείνουν στην ομάδα αποδεχόμενοι μάλιστα τις μειώσεις στα συμβόλαιά τους.
«Αυτή είναι η ιστορία μιας ομάδας, που πέφτει… Δεν έχει σημασία πως θα πέσεις, αλλά πως θα προσγειωθείς»
Αυτό έγραφε το τεράστιο πανό που ανάρτησαν οι οπαδοί του στο πρώτο παιχνίδι στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία της χώρας την Παρασκευή, εμπνευσμένο από τη διαχρονική ταινία του Ματιέ Κασσοβίτς «Το Μίσος» (La Haine). Την περυσινή σεζόν, οι Δεινόσαυροι έκαναν μόλις 8 νίκες, φέτος αναμένεται να βγαίνουν από το γρασίδι νικητές σχεδόν κάθε εβδομάδα. Σε κάθε αγωνιστική. Αυτή είναι η φιλοδοξία, το τρελό τους όνειρο που δείχνει τον δρόμο της επιστροφής. Το πρώτο παιχνίδι ήταν όμως ένα γερό χαστούκι. Όχι ότι ακριβώς περίμεναν. Μια ανώμαλη προσγείωση που θύμισε πολλούς εκείνο το απόγευμα του Μαΐου. Η ήττα από την Χόσταϊν Κιελ (3-0) δεν θα τους λυγίσει.
Στις 30 Σεπτεμβρίου οι τοπικοί τους αντίπαλοι, Ζανκτ Πάουλι, θα είναι οι… επισκέπτες στο Volksparkstadion για το πρώτο ντέρμπι του Αμβούργου μετά από το 2011! Μέχρι τότε προηγούνται πέντε ακόμα παιχνίδια. Όσο για το περίφημο ρολόι; Συνεχίζει να χτυπά, αλλά έχει κάπως προσαρμοστεί. Όταν ξεκίνησε το παιχνίδι της Παρασκευής, έγραψε 130 χρόνια και 308 ημέρες από την ίδρυση του συλλόγου το 1887.
Το κεφάλαιο στη δεύτερη κατηγορία θα είναι απλώς μια μικρή παρένθεση…