Μπενφίκα : Η «κατάρα» του 2013 την στοιχειώνει ακόμα

Καμιά φορά στο ποδόσφαιρο γράφονται οι πιο όμορφες και ρομαντικές ιστορίες. Αρκεί βέβαια να μην είσαι οπαδός της Μπενφίκα. Το βράδυ της Κυριακής (15/4), ο Έκτορ Ερέρα με «φωτοβολίδα» έξω από την μεγάλη περιοχή, άφησε «άγαλμα» τον Βαρέλα δίνοντας στον 90′ στην Πόρτο νίκη-μισό πρωτάθλημα, 4 αγωνιστικές πριν το φινάλε του πρωταθλήματος.

Αμέσως μετά το γκολ σιωπή. Ένα ολόκληρο γήπεδο «πάγωσε» και οι μόνοι που ακούγονταν ήταν οι οπαδοί της Πόρτο. Στιγμές που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει. Μια στιγμή, ένα γκολ, ένα πρωτάθλημα. Ειδικά όταν αυτό συμβαίνει απέναντι στην «αιώνια» αντίπαλο, τα συναισθήματα είναι ακόμη πιο έντονα.

Οι οπαδοί της Μπενφίκα, πέραν της «ψυχρολουσίας» λόγω του γκολ στο 90′ είχαν έναν παραπάνω λόγο να τα έχουν με την τύχη τους. Το μυαλό όλων, γύρισε αυτόματα 5 χρόνια πίσω, σε έναν εφιάλτη που ήθελαν να ξεχάσουν. O Λουιζάο στον πάγκο πιάνει το κεφάλι του. Ο εμβληματικός αρχηγός ήταν παρών και τότε. Είχε βιώσει και πάλι αυτό το συναίσθημα. Ένα συναίσθημα που κανένας δε θα ήθελε να ζήσει.

12 Μαΐου 2013 στάδιο Ντραγκάο. Το σκηνικό δε διέφερε πολύ. Η Μπενφίκα ήταν και τότε που οδηγούσε την κούρσα του πρωταθλήματος, ταξιδεύοντας στο Πόρτο, παίζοντας για δυο αποτελέσματα. Εκείνο το βράδυ ο θύτης ήταν ο Κέλβιν. Ο 19 χρονος τότε Βραζιλιάνος είχε σκοράρει στο 92′ βάζοντας μπροστά στο σκορ την ομάδα του με 2-1. Ο Ζόρζε Ζέσους πέφτει στα γόνατα. Δε μπορεί να το πιστέψει. Από μπροστά του περνάει ο θριαμβευτής Βίτορ Περέιρα που τρέχει προς πάσα κατεύθυνση, προσπαθώντας να αγκαλιάσει όλους τους παίκτες του. Είναι το μεγαλύτερο «παράσημο» στην προπονητική καριέρα του πρώην προπονητή του Ολυμπιακού και παράλληλα μια από τις πιο «δυνατές» στιγμές στην ιστορία του Πορτογαλικού πρωταθλήματος.

Μένει να δούμε αν το «Déjà vu» που ζήσαμε την Κυριακή θα δώσει στην Πόρτο τον τίτλο μετά από 4 χρόνια ή αν η μεγάλη αυτή νίκη θα περάσει στο «χρονοντούλαπο» της ιστορίας ως ένα ακόμη «διπλό» στην έδρα του «αιώνιου» αντιπάλου.

Η «καταραμένη» χρονιά της Μπενφίκα

Εκείνη τη χρονιά, η Μπενφίκα είχε ζήσει τρία πανομοιότυπα «στραπάτσα». Είχε φτάσει κοντά στο τρεμπλ, όμως τελικά δεν κατάφερε να κατακτήσει κανέναν τίτλο.

15 Μαϊου 2013, Άμστερνταμ Αρένα. Το δεύτερο «χαστούκι» ήρθε στον τελικό του Europa League απέναντι στην Τσέλσι, με τους Λονδρέζους να κατακτούν το κύπελλο στο 93′ χάρις στο γκολ του Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα σε 3 ημέρες που η Μπενφίκα ζούσε τον εφιάλτη ενός χαμένου τροπαίου στις καθυστερήσεις.

26 Μαΐου 2013, Στάδιο Οέϊρας. Μπορεί οι δυο πρώτες απογοητεύσεις να ήρθαν απέναντι σε ισοδύναμες -ή και καλύτερες- ομάδες, αυτή όμως του τελικού Κυπέλλου ήταν άνευ προηγουμένου. Η Μπενφίκα ήταν μπροστά στο σκορ μέχρι το 78ο λεπτό, δείχνοντας πως θα επουλώσει τις πληγές των δυο χαμένων τελικών με την κατάκτηση του Κυπέλλου. Παρόλα αυτά, ο Θεός του ποδοσφαίρου δεν ήθελε να «χαμογελάσει» η Μπενφίκα. Μέσα σε δυο λεπτά, από το 78 μέχρι το 80 η Γκιμαράες πέτυχε δυο γκολ και κατέκτησε το Κύπελλο. Η εικόνα του Ζεσούς να ξεσπάει σε κλάματα λίγο πριν τη λήξη, είναι η πλήρης αποτύπωση των όσων έζησε η ομάδα της Λισαβόνας εκείνη τη σεζόν.

Θυμηθείτε τα γκολ που «στοιχειώνουν» τη Μπενφίκα

https://www.youtube.com/watch?v=D4-kCnF7gSU

https://www.youtube.com/watch?v=Fpa286UXxBE