Στο παγωμένο «Γ.Καραϊσκάκης» ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει τον τρόπο να παίζει με δυο τρόπους όχι σε δυο διαφορετικά παιχνίδια αλλά στο ίδιο παιχνίδι εφόσον αυτό χρειάζεται. Η εμφάνισή του αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της δουλειάς που κάνει στην ομάδα ο Πέδρο Μαρτίνς.
Τι θα μπορούσε να πετύχει ο Ολυμπιακός παίζοντας στην Πρέμιερ Λιγκ; Το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί παρατηρώντας τι έκανε η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς παίζοντας τέσσερα παιχνίδια απέναντι σε Τότεναμ, Αρσεναλ και το παιχνίδι κόντρα στην Γουλβς.
Εχουν τα πέντε παιχνίδια απέναντι σε τρεις καλές ομάδες της Αγγλίας ένα χαρακτηριστικό: Οι ερυθρόλευκοι δεν έχασαν την αγωνιστική ισορροπία τους σε κανένα από αυτά τα παιχνίδια. Καμιά από τις τρεις ομάδες δεν τα κατάφερε να τους κάνει να χάσουν τον ρυθμό τους, να αναγκαστούν σε μαζική άμυνα με ηρωϊκές προσπάθειες.
Σε καμιά αναμέτρηση δεν μεταβλήθηκε η ομάδα του Ολυμπιακού σε κομπάρσο, παίζοντας μόνο για να μη χάσει χωρίς επιθετικές φιλοδοξίες. Οσα αναφέρθηκαν και ισχύουν γενικά, επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω στην αναμέτρηση με την Γουλβς. Παίζοντας για πάνω από μια ώρα με παίκτη λιγότερο, η ομάδα του Μαρτίνς δεν έχασε τη συνοχή και την αγωνιστική ισορροπία της. Κι ας άλλαξαν οι ρόλοι στο παιχνίδι. Την πρώτη μισή ώρα ώρα οι ερυθρόλευκοι είχαν θηριώδη ποσοστά κατοχή της μπάλας.
Την γυρόφερναν έξω από την περιοχή του Πατρίτσιο χωρίς να καταφέρουν να βγάλουν την μεγάλη φάση, καθιστώντας τον Σα έναν ακόμα από τους λιγοστούς θεατές της αναμέτρησης. Οταν έμειναν με δέκα παίκτες, προσαρμόστηκαν αμέσως σε άλλο στυλ παιχνιδιού. Παραχώρησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων στους “Λύκους”. Οργανωμένα χωρίς να πανικοβληθούν ή να καταπέσουν ψυχολογικά, άλλαξαν τον τρόπο του παιχνιδιού τους και κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στην πίεση των αντιπάλων που δημιούργησαν μόλις δυο ευκαιρίες και σκόραραν με την βοήθεια της τύχης.
Αντίθετα, το γκολ του Ολυμπιακού ήταν αποτέλεσμα μιας εξαιρετικής προσπάθειας στην οποία πήραν μέρος, ο ανεξάντλητων δυνάμεων Καμαρά, ο Γκιγιέρμε που είδε τι επιχειρούσε να κάνει ο συμπαίκτης και έσπευσε και ο πάντα σε επίκαιρη θέση ευρισκόμενος Ελ Αραμπί που αξιοποίησε την πάσα του Βραζιλιάνου συμπαίκτη του.
Στο παγωμένο «Γ.Καραϊσκάκης» ο Ολυμπιακός έδειξε ότι έχει τον τρόπο να παίζει με δυο τρόπους όχι σε δυο διαφορετικά παιχνίδια αλλά στο ίδιο παιχνίδι εφόσον αυτό χρειάζεται. Η εμφάνισή του αποτελεί την καλύτερη απόδειξη της δουλειάς που κάνει στην ομάδα ο Πέδρο Μαρτίνς. Στην ομάδα δεν υπάρχουν σούπερ σταρ. Δεν υπάρχουν παίκτες που θα κάνουν μια ατομική ενέργεια και θα την βγάλουν από τη δύσκολη θέση με την κλάση τους ανεξάρτητα από τι κάνει η υπόλοιπη ομάδα στο γήπεδο.
Ο Βαλμπουενά είναι παίκτης που στηρίζεται στις συνεργασίες. Ολα εξαρτώνται από την ομαδική λειτουργία. Δουλειά στην λεπτομέρεια είναι το σήμα κατατεθέν του Μαρτίνς. Παίκτες καλά εκπαιδευμένοι στο ρόλο του ο καθένας. Υπάρχουν βέβαια και… λεπτομέρειες που ξεφεύγουν όπως οι στιγμιαίες επιπολαιότητες του Ρούμπεν Σεμέδο. Τις προσπερνώ για να σταθώ στην εντυπωσιακή απόδοση του Μπα.
Εδώ χρειάζεται να γίνει μια (ακόμα μια) υπόκλιση στον Φρανσουά Μοντέστο που ανακαλύπτει «αδάμαντες ριγμένους στους χοίρους». Θεωρητικά το αβαντάζ για πρόκριση έχει η Γουλβς αν και όποτε γίνει η ρεβάνς στο «Μολινό». Με βάση την αγωνιστικά εικόνα του Οπλυμπιακού και στα δυο μέρη του παιχνιδιού, έχω διαφορετική γνώμη…