Η αλλαγή πίστας του Καμαρά και τα λεφτά στην τράπεζα

Ο Μάντι Καμαρά έχει συστηθεί εδώ και καιρό στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Με εντυπωσιακό τρόπο. Ωστόσο, σε κάθε φετινή του Ευρωπαϊκή εμφάνιση με τη φανέλα του Ολυμπιακού, συστήνεται από την αρχή. Και επιβεβαιώνει όσους υποστηρίζουν ότι πρόκειται για τον σημαντικότερο ποδοσφαιριστή των Πειραιωτών σε αυτού του είδους τα παιχνίδια.

Μετά την προσωπική του εποποιία στα ματς με την Άρσεναλ, ήρθε ακόμη ένα παιχνίδι με αγγλική ομάδα να επιβεβαιώσει ότι ο Καμαρά έχει εξελιχθεί στον παίκτη-κλειδί του Μαρτίνς στη μετα-Ποντένσε εποχή, όταν ο σχηματισμός άλλαξε και επικράτησε το 4-3-3. Παίζει στις ίδιες (ου μην υψηλότερες) ταχύτητες από τους αντιπάλους του της Πρέμιερ Λιγκ. Κυριαρχεί. Κάνει επίδειξη ταλέντου, ποιότητας, δυνατοτήτων, προσόντων, αλλά και… εξέλιξης.

Ο Καμαρά δεν είναι ο ίδιος παίκτης με πέρυσι. Ούτε καν με το πρώτο μισό της φετινής σεζόν. Πλέον, βγάζει στον αγωνιστικό χώρο όλο το εύρος των χαρισμάτων του. Παίζει καλά, αλλά κυρίως παίζει σωστά, κατανοεί την τακτική και αποτελεί τον παίκτη που κάνει περισσότερα στον αγωνιστικό χώρο από κάθε άλλον συμπαίκτη του.

Με τη Γουλβς ξεκίνησε ως εσωτερικός μέσος στο 4-3-3. Πίεσε, έτρεξε, προσπάθησε να ανοίξει χώρους και έκανε δύσκολη τη ζωή του Μουτίνιο στη δημιουργία. Και όταν ο Σεμέδο αποβλήθηκε, έδειξε όλο το σπάνιο ταλέντο του. Έπαιξε κατά συνθήκη αριστερός χαφ. Εξαφάνισε τον επικίνδυνο και θηριώδη Τραορέ. Αλλά παράλληλα συνέχισε να προσπαθεί να απειλήσει στην επίθεση, να πιέζει, να κρατάει την μπάλα και να μειώνει την πίεση της αγγλικής ομάδας. Τελικά, μια καταπληκτική δική του ενέργεια, από θέση… δεξιού εξτρέμ έφτιαξε το γκολ του Ελ Αραμπί.

Μπορεί στο Γεώργιος Καραϊσκάκης να μην βρέθηκαν κατάσκοποι ξένων ομάδων, λόγω της απαγόρευσης για τον κορωνοϊό, αλλά είναι δεδομένο ότι και σε αυτό το ματς, πολλά βαθιά πορτοφόλια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τον είδαν. Και κατάλαβαν ότι οποίος ενδιαφέρεται, θα πρέπει να είναι έτοιμος να δώσει χρήματα που δεν έχουν δοθεί ποτέ πριν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Για το τέλος, μια κουβέντα για αυτή τη σπάνια περίπτωση που ονομάζεται Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Οι αριθμοί είναι αποστομωτικοί: 38 ματς, 24 γκολ, 6 ασίστ. Συνολικά έχει συμμετοχή σε 30 γκολ. Το θέλετε και πιο λιανά; Σκοράρει ή βγάζει ασίστ κάθε 84 λεπτά. Έχω βλέπει δίχτυα κάθε 100 λεπτά. Με 7 από τα 24 γκολ να έχουν επιτευχθεί στους ευρωπαϊκούς αγώνες του Ολυμπιακού.

Ο Ελ Αραμπί είναι μια σπάνια περίπτωση παίκτη. Ένας γεννημένος εκτελεστής. Ένας παίκτης που ισοπεδώνει τα ρεκόρ και κάνει πράγματα που δεν έκανε άλλος πριν άπό αυτόν. Ένα υπερόπλο, που κάνει εύκολη τη ζωή της ομάδας του. Ένας γεννημένος εκτελεστής.

ΥΓ. Για ακόμη μια φορά ο Σεμέδο κρέμασε τον Ολυμπιακό δε κρίσιμο παιχνίδι. Η αποβολή ήταν αυστηρή, αλλά ο Πορτογάλος έδωσε αφορμή στον διαιτητή. Την ίδια στιγμή δίπλα του, ο Ουσεϊνού Μπα δείχνει ότι είναι πιθανότατα ο καλύτερος στόπερ που έχει βρει ο σύλλογος εδώ και πολλά χρόνια. Με το ταβάνι του να μην είναι καν ορατό…