Μανόλο Χιμένεθ : Δε ζυγιάζει, δε μετρά, δε βολεύεται

Ήταν 2 Οκτωβρίου του 2010. Η ήττα με 1-2 από τη Στουρμ Γκρατς είχε ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής του κόσμου, της διοίκησης. Πήρε το αμάξι του και κατευθύνθηκε προς το αεροδρόμιο. Πριν φύγει, την ώρα που τα ελληνικά μέσα ξέσκιζαν την σάρκα του, εκείνος θυμήθηκε να πει: «Αποτελώ μέρος της ιστορίας της ΑΕΚ και αυτό είναι κάτι που θα κουβαλώ πάντα, εις το επανιδείν» και έφυγε για την Ισπανία. Όσοι τον ξέρουν λίγο καλύτερα λένε: «Είναι καλός άνθρωπος, λίγο τρελός, αλλά καλός». Τι προτιμάς; σοφή τρέλα ή ανόητη λογική;

Ο Μανόλο Χιμένεθ έχοντας συμπληρώσει 361 ημέρες στην ΑΕΚ θα έφευγε έχοντας κατακτήσει ένα Κύπελλο Ελλάδας μα έχοντας (λέει) μικρύνει την ΑΕΚ στην Ευρώπη. Πήρε μαζί του και εκείνη την τελευταία ομαδική αγκαλιά που είχε κάνει όλη ομάδα στο τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της, κόντρα στον Πανιώνιο στην Νέα Σμύρνη, όταν όλοι οι παίκτες τον αγκάλιασαν στέλνοντας το δικό τους μήνυμα το οποίο δεν εισακούσθηκε ποτέ.

Άφησε πίσω του μια ΑΕΚ με απίστευτους εσωτερικούς τριγμούς, η οποία ενάμιση χρόνο μετά θα υποβιβαζόταν, μια ΑΕΚ που τώρα επέστρεψε και κάλεσε εκείνον που την… μίκρυνε για να την οδηγήσει με μαεστρία στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Los números (οι αριθμοί)

Στο τέλος Νοέμβρη, στην αναμέτρηση της ΑΕΚ κόντρα στον Πλατανιά (3-0), ο Μανόλο Χιμένεθ συμπλήρωσε τις 100 παρουσίες στον πάγκο της ΑΕΚ κι έγινε μόλις ο τρίτος προπονητής στην κιτρινόμαυρη Ιστορία που καταφέρνει κάτι τέτοιο (Ντούσαν Μπάγεβιτς και Φερνάντο Σάντος οι άλλοι δύο)!

Σήμερα (11/12) στην αναμέτρηση της Ένωσης κόντρα στην Κέρκυρα στο ΟΑΚΑ (3-1), ο Ανδαλουσιανός τεχνκός έφτασε τις 40 νίκες στην Superleague σαν τεχνικός της ομάδας σε συνολικά 69 αγώνες στο πρωτάθλημα. Αριθμοί που σε ποσοστά μεταφράζονται ως εξής: Ο Μανόλο έχει καταφέρει να κερδίσει το 58% των αγώνων του!

Αν προσθέσουμε δε στους αγώνες πρωταθλήματος, αυτούς του Κυπέλλου καθώς και τις ευρωπαϊκές μάχες της ΑΕΚ, ο 53χρονος προπονητής έχει σε σύνολο 105 παιχνιδιών: 56 νίκες, 22 ισοπαλίες και 27 ήττες. Κοινώς: 53,3% των παιχνιδιών του είναι νικητής!

Ο τρελός Ανδαλουσιανός δείχνει πράος μα δεν είναι. Τις διπλωματικές του σχέσεις με τον καθωσπρεπισμό τις έχει κόψει. Είναι η προσωποποίηση της καθολικής, της απόλυτης αντίφασης. Είναι το μεσογειακό ταμπεραμέντο τι να κάνουμε; Μην περιμένεις κάτι ισορροπημένο. Επένδυσε στο πάθος και την αντίφαση και δες τι δημιουργείται.

La carrera (η καριέρα)

Γεννημένος στις 26 Ιανουαρίου του 1964 στην πόλη Αραάλ της Ισπανίας είναι όπως έχει δηλώσει «ένα χταπόδι με τρεις καρδιές, μία για την προσωπική μου ζωή, μία για την επαγγελματική και μία για την Σεβίλλη». Γνώρισε το ποδόσφαιρο στη Σεβίλλη, από τις ακαδημίες της. Αγωνίστηκε στη δεύτερη ομάδα του συλλόγου (μέχρι το 1984) κι ύστερα στην μεγάλη. Έμεινε εκεί για 16 χρόνια, μέτρησε 400 εμφανίσεις, το Σάντσεθ Πιθχουάν έγινε δεύτερο σπίτι του και η Σεβίλλη κατέκτησε αυτόματα ένα κομμάτι της καρδιάς του. Το 1997 πήγε για ένα μόλις χρόνο στη Ρεάλ Χαέν κι εκεί ολοκλήρωσε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής (1998).

Από το 2000 άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του, αυτό της προπονητικής κι αυτό άμεσα συνδεδεμένο με το σύλλογο της Ανδαλουσίας. Αρχικά στη δεύτερη ομάδα (Sevilla Atletico) όπου έμεινε για 7 χρόνια κι ύστερα στην πρώτη ομάδα, στη θέση του Χουάντε Ράμος, την οποία οδήγησε στη φάση των «16» του Champions League τη σεζόν 2009-10, αλλά τον Μάρτιο του 2010 η συνεργασία των δύο πλευρών ολοκληρώθηκε.

Συμφώνησε τότε με την ΑΕΚ για δύο χρόνια. Φευ! Δεν συμπληρώθηκαν ποτέ. Στην Ελλάδα μένεις αν (και όσο) φέρνεις επιτυχίες. Ο Χιμένεθ ξεκίνησε με επιτυχίες. Νίκη επί του Άρη στη Θεσσαλονίκη (4-0), νίκη και επί των Παναθηναϊκού (1-0) και Πανθρακικού (5-1). Δεν είχε όμως κανένα συμβόλαιο με την επιτυχία. Σε σύνολο 50 αγώνων στον πάγκο της Ένωσης είχε 25 νίκες, 8 ισοπαλίες, 17 ήττες. Κάποιες από αυτές πολύ βαριές. Από εκείνες που τα σαρκοβόρα media και οι οπαδοί δύσκολα ξεχνάνε.

Την 1η Ιανουαρίου του 2012 ο Χιμένεθ αναλαμβάνει την Σαραγόσα. Η ομάδα της πρωτεύουσας της Αραγονίας βρισκόταν εν μέσω κρίσης, τελευταία στον βαθμολογικό πίνακα, με αποδυτήρια, διοίκηση και οπαδούς στα μαχαίρια. Ο Χιμένεθ έγινε θυσία και κατάφερε το θαύμα της παραμονής. Κι εκεί κατηγορήθηκε αλλά η δουλειά του βρήκε αντίκρυσμα σε ένα κλειστό τριετές συμβόλαιο συνεργασίας. Μέχρι να έρθουν οι αποτυχίες…

Βλέπεις θαύματα δεν γίνονται κάθε μέρα, και μπορεί ο Ανδαλουσιανός τεχνικός να είχε διάθεση να γδάρει ξανά την ψυχή του για να σώσει την ομάδα όμως δεν μπορούσε να το κάνει μόνος του και η ενίσχυση σε καίριες θέσεις, που ο σύλλογος πονούσε, δεν ήρθε ποτέ κι έτσι με την Σαραγόσα στη Segunda Division, o Μανόλο έπρεπε να βρει τον επόμενο σταθμό την καριέρα του που ήταν η Αλ Ραγιάλ (2013).

El regresso (η επιστροφή)

Όμως εκεί όσο κι αν τον εξίταρε η νέα εμπειρία, δεν μπορούσε να παθιαστεί, να κατηγορηθεί και να κατηγορήσει. Άλλη νοοτροπία, άλλες απαιτήσεις, άλλη ποδοσφαιρική κουλτούρα. Κι εκείνος κουβαλούσε την τρέλα του χωρίς να μπορεί να την εκφράσει. Το κεφάλαιο εκείνο έκλεισε το 2015, κι επέστρεψε στην πατρίδα του. Περίμενε καρτερικά την επόμενη πρόκληση. Περίμενε μια ομάδα που θα μπορούσε να διοχετεύσει την τρέλα και το πάθος του. Η ΑΕΚ του έδωσε αυτήν την ευκαιρία. Του ζήτησε να την αφυπνίσει, να την βγάλει από το αγωνιστικό της τέλμα. Κι εκείνος το έκανε και με ειλικρίνεια πια δηλώνει: «Δεν είμαι ο μεγαλύτερος φίλαθλος της ΑΕΚ, είναι λογικό, έχω γεννηθεί στη Σεβίλλη, αλλά από το 2009 έχω μάθει να την αγαπάω!»

Άπαντες πια έχουν συνειδητοποιήσει ότι με τον Μανόλο Χιμένεθ μπορούν να φτάσουν από το ζενίθ στο ναδίρ και πάλι πίσω. Όπως και στην πρώτη του θητεία. Του πιστώνονται σπουδαίες νίκες και ο πρώτος τίτλος της ομάδας ύστερα από 9 χρόνια αλλά και κάποιες από τις πιο άσχημες στιγμές της σύγχρονης Ιστορίας της Ένωσης. Μπορείς να αντέξεις την καταιγίδα; Θα δεις το ουράνιο τόξο, κι ύστερα ίσως οι λιακάδες να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια.

Ο Ανδαλουσιανός εξάλλου έχει την νοοτροπία του προπονητή που αναλαμβάνει μια ομάδα και είναι έτοιμος να πεθάνει για εκείνη. Δεν ορκίζεται επαγγελματισμό, αφήνεται στο θυμικό του και τα συναισθήματα τον συνεπαίρνουν, τον καταπίνουν κάποιες φορές. Στην ΑΕΚ δείχνει πια να έχει τον έλεγχο, όχι του εαυτού του -αυτόν τον χάνει ανά στιγμές- μα της ομάδας! Ξέρει πότε πρέπει να ξεκουραστεί το σώμα και να ελεγχθούν τα συναισθήματα, έδωσε στην ομάδα την αυτοπεποίθηση που είχε χάσει παραπαίοντας στην Γ’ Εθνική. Πέρυσι σε σύνολο 27 αγώνων είχε 17 νίκες, 5 ισοπαλίες, 5 ήττες. Οδήγησε την ομάδα μέχρι τον τελικό Κυπέλλου, την προετοίμασε για τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις και κέρδισε την εμπιστοσύνη της διοίκησης η οποία πέρυσι πριν τα play off έτρεξε να ανανεώσει το συμβόλαιό του, την εμπιστοσύνη του κόσμου ο οποίος βλέπει την υπομονή του να εξαργυρώνεται σε επιτυχίες, την εμπιστοσύνη των media.

El equipo del entrenador (η ομάδα του προπονητή)

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Ο Χιμένεθ δημιούργησε μια ομάδα κατ’εικόναν και καθ’ομοίωσιν του. Μια ομάδα με ταυτότητα η οποία δείχνει ότι ξέρει να παλεύει κι ας χάσει. Της μετέφερε την τρέλα και το πάθος του. Έδωσε παλμό σε μια ομάδα που δεν έβγαζε αντίδραση, δεν έβγαζε νεύρο. Την έκανε ανταγωνιστική. Από το Σαν Σίρο κόντρα στην Μίλαν μέχρι τη Λιβαδειά κόντρα στον Λεβαδειακό. Την αναγέννησε από τις ίδιες της τις στάχτες και μαζί της αναγεννήθηκε κι αυτός. Με τις αναποδιές να έχουν γίνει δεύτερο δέρμα της, τις απαιτήσεις του κόσμου για πρωταθλητισμό να γίνονται κλοιός γύρω από την ομάδα και να την σφίγγουν ο Μανόλο Χιμένεθ την κρατά όρθια, πρώτη στο βαθμολογικό πίνακα της Superleague κι έτοιμη για συνέχεια στο ευρωπαϊκό της ταξίδι. Αήττητη στο πρωτάθλημα από τις 23/10, αήττητη στην Ευρώπη σε οκτώ αγώνες. Και τώρα η ώρα για την υπέρβαση με την Ντιναμό. Η ΑΕΚ εν έτει 2017 είναι ο Χιμένεθ και ο Μανόλο είναι η Ένωση. Το είχε πει, «εις το επανιδείν»!