Europa League 2018-2019: Η πρώτη από τις τελευταίες αναλαμπές

Είναι παράξενη η φετινή συγκυρία για το Europa League. Η έναρξή του συμπίπτει με την πρόσφατη γνωστοποίηση της UEFA ότι σκέφτεται σοβαρά να διαφοροποιήσει, με σκοπό να αναβαθμίσει τη δεύτερη τη τάξει διασυλλογική διοργάνωση, μέσω της σύστασης ενός τρίτου θεσμού. Και μπορεί αυτά να είναι ευχάριστα νέα για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ή τουλάχιστον η ιδέα να φαίνεται ενδιαφέρουσα, όμως επιφέρει μια προσωρινή αναταραχή. Διότι καλή προοπτική, δεν σημαίνει απαραίτητα άνοδο της τωρινής αξίας, όπως συμβαίνει όταν ένας επιφανής επενδυτής αναλαμβάνει ένα σύλλογο και του χαρίζει όραμα. Η αξία θα ανέβει μόνο όταν το σχέδιο ξεφύγει από τα στενά όρια της θεωρίας και περάσει στην πράξη. Επομένως εικάζουμε ότι φέτος η υπάρχουσα μορφή του Europa League θα βιώσει την πρώτη από τις τελευταίες αναλαμπές της. Δεν μιλάμε δα και για το αποπαίδι της UEFA, ή για μια εποχή που στιγμάτισε τη διοργάνωση και αδημονεί να αφήσει πίσω της, αλλά σίγουρα ουδέποτε απέκτησε την αίγλη που ευελπιστούσε να της προσδώσει η ευρωπαϊκή ομοσπονδία και ετοιμάζεται να πεθάνει άδοξα, δίνοντας τη θέση της σε κάτι πιο… γυαλιστερό.

Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση πάρθηκε αργά και θα υποστούμε το τρέχον Europa League τουλάχιστον μέχρι τη λήξη του κύκλου τριετίας που μόλις άνοιξε, δηλαδή έως το καλοκαίρι του 2021. Αυτό το «υποστούμε» μοιάζει βαρύ, αλλά και ρεαλιστικό για ομάδες του βεληνεκούς της Άρσεναλ και της Τσέλσι, οι οποίες από αυτοσεβασμό, αλλά και σεβασμό προς το ίδιο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, δεν λοιδορούν τη διοργάνωση. Συνήθως κατεβάζουν πρώτες ομάδες, παρουσιάζονται ανταγωνιστικές μέχρι ενός σημείου και αυτό είναι προς τιμήν τους. Ωστόσο αποτελεί κοινό μυστικό πως αν με κάποιον μαγικό τρόπο αποκτούσαν το δικαίωμα να επιλέξουν, θα έλεγαν με περίσσια σιγουριά ότι θέλουν να παρατήσουν το Europa για χάρη της Premier League. Δεν ισχύει το ίδιο για την πλειονότητα των ομάδων που συμμετέχουν στο θεσμό, γκρουπ στο οποίο συγκαταλέγονται και οι ελληνικές.

Για πολλές είναι μια μεγάλη ευκαιρία να διακριθούν σε διεθνές επίπεδο. Για τις μεγάλες, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Αυτή την περιπλοκότητα είναι που θα επιχειρήσει να αλλάξει και η UEFA με το νέο πλάνο της. Αλλά μέχρι τότε, έχουμε Europa League, έχουμε ορισμένους πολύ καλούς και άκρως ποδοσφαιρικούς λόγους να το παρακολουθήσουμε στενά, και κυρίως έχουμε ελληνικές ομάδες να δίνουν το «παρών» σε αυτό.

Οι τσαμπιονσλιγκάτοι

Είναι γνωστό, αλλά παραμένει αξιοπερίεργο. 48 ομάδες συμμετέχουν στους ομίλους του Europa League. Κι όμως, είναι πολύ πιθανό καμία εξ αυτών να μην κατακτήσει το τρόπαιο. Υπάρχουν άλλες οκτώ που έρχονται «φορτσάτες» από το Champions League, πράγμα το οποίο βρίσκεται μέσα στη λίστα με τις πιθανές αλλαγές της UEFA εν όψει του «νέου Europa League». Συνεπώς, το να χωρίσουμε τις ομάδες σε φαβορί πρώτης, δεύτερης, τρίτης γραμμής και ούτω καθ’ εξής, χάνει αυτόματα το νόημά του. Μπορούμε όμως να μιλήσουμε για εκείνες που έρχονται από άλλες συνήθειες και στο Europa League αισθάνονται σχεδόν… υποβιβασμένες.

Μεταξύ αυτών βρίσκεται και ο Ολυμπιακός, ο οποίος επωφελούμενος από το προηγούμενο σύστημα διαμοιρασμού εισιτηρίων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, τη θέση της Ελλάδας στην κατάταξη της UEFA και φυσικά τις διαδοχικές κατακτήσεις του τίτλου στη Superleague, περνούσε απευθείας στους ομίλους του Champions League για πολλά χρόνια και κατάφερνε πάντα, το λιγότερο, να είναι ανταγωνιστικός κόντρα στα μεγαθήρια. Προφανώς οι Ερυθρόλευκοι δεν είναι μόνοι σε αυτήν την περιπέτεια. Υπάρχει η Τσέλσι, η Άρσεναλ, η Λεβερκούζεν και η Σεβίλλη, ενώ μερικά βήματα πίσω ακολουθούν σπουδαίες ομάδες, όπως η Μαρσέιγ του Κώστα Μήτρογλου, η Λειψία, η Ζενίτ, η Μίλαν, η Βιγιαρεάλ, η Λάτσιο και η Μπεσίκτας.

Αυτές είναι οι επικρατέστερες από τις συμμετέχουσες για να προχωρήσουν στη διοργάνωση, αλλά με το Europa League τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά. Και αυτή η παρατήρηση δεν αφορά στις οκτώ ομάδες που έρχονται από το Champions League. Πάρτε για παράδειγμα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Τη σεζόν 2016-2017 έφτασε στα νοκ-άουτ της διοργάνωσης, ανήξερη ως προς το τι θέλει να κάνει σε αυτήν. Τότε, ο Ζοζέ Μουρίνιο, στην πρώτη χρονιά του στον πάγκο των Κόκκινων Διαβόλων, συνειδητοποίησε ότι στην Premier League τα πράγματα για την τετράδα ήταν σκούρα.

Βλέποντας τις κληρώσεις να τον ευνοούν, γύρισε το… τροπάριο και πόνταρε στην κατάκτηση του Europa League, η οποία προσέφερε στην ομάδα του ένα ξεχωριστό, απευθείας εισιτήριο στους ομίλους του Champions League. Και τα κατάφερε. Στη θέση της Γιουνάιτεντ μπορεί να έρθει οποιαδήποτε από τις παραπάνω, δεδομένου του ανταγωνισμού στα εγχώρια πρωταθλήματα. Κάλλιστα μπορεί να δούμε μια αδιάφορη Άρσεναλ στη φάση των ομίλων και μια αφηνιασμένη Άρσεναλ, πλημμυρισμένη από κίνητρα, στη φάση των νοκ-άουτ, επειδή έχει χάσει το τρένο της τετράδας στην Αγγλία. Ή, αντίστοιχα, μια Λεβερκούζεν που έχει στο τσεπάκι της την τετράδα στην Bundesliga, οπότε «τι να το κάνουμε το Europa League;». Η διαδικασία του Europa League είναι μεταβαλλόμενη και όχι γραμμική ως προς τους στόχους των μεγάλων ομάδων, και αυτό φθείρει την αξιοπιστία και το πρεστίζ της.

Αυτές που μπορούν να σηκώσουν ανάστημα

Οι εκπλήξεις που μπορούν να προκύψουν είναι πολλές. Αν μη τι άλλο, η διοργάνωση εμπεριέχει ποικιλία και προσφέρεται για απρόσμενες καταστάσεις πολύ περισσότερο από το Champions League. Η Ντνίπρο, η οποία έφτασε στον τελικό τη σεζόν 2015-2016, είναι η πιο ενδεικτική περίπτωση του φαινόμενου που περιγράφουμε. Πάμε στα φετινά όμως. Ποιες ομάδες έχουν τα φόντα για να μας ξαφνιάσουν;

Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είναι μία από αυτές, εφόσον επιλέξει να συμβαδίσει παράλληλα σε δύο διοργανώσεις και με βάση τα εξαιρετικά δείγματά του στα προκριματικά του Champions League. Ο τίτλος της Superleague φέρεται να έχει τεθεί σε προτεραιότητα από τους Ασπρόμαυρους, αλλά η ευρωπαϊκή πορεία μπορεί να αποτελέσει, υπό συνθήκες, ακόμα μεγαλύτερο εξελικτικό βήμα. Η Σέλτικ επίσης, αν και έχει πολλά χρόνια να διακριθεί στην Ευρώπη, θα μπορούσε να είναι μία από αυτές, εκμεταλλευόμενη την έλλειψη ανταγωνισμού εντός συνόρων. Η Φενέρμπαχτσε θα μπορούσε να είναι μία ομάδα που θα βγάλει, επιτέλους, το τουρκικό ποδόσφαιρο στο προσκήνιο.

Η Κοπεγχάγη του Κάρλος Ζέκα είναι η μόνη δανέζικη ομάδα που έχει τα φόντα για να προχωρήσει, ενώ η Άιντραχτ Φρανκφούρτης τα έχει καταφέρει περίφημα στην Bundesliga τα τελευταία χρόνια και είναι σε θέση να κάνει το ίδιο επί ευρωπαϊκού εδάφους. Τέλος, η Ρεάλ Μπέτις του Κικέ Σετιέν θεωρείται ήδη φαβορί από πολλούς για να τερματίσει στην πρώτη θέση του ομίλου του Ολυμπιακού και με την τακτική ευφυΐα που χαρακτηρίζει τον Ισπανό προπονητή, δεν αποκλείεται να είναι από τις ομάδες που θα διακριθούν και θα εκπλήξουν με την απόδοσή τους, όπως ακριβώς συνέβη την περασμένη σεζόν στη La Liga.

Για την τιμή των όπλων και τη χαρά του παιχνιδιού

Υπάρχουν κι εκείνοι που μπαίνουν στο Europa League για διαφορετικούς λόγους, και αρμόζουν μιας ξεχωριστής αναφοράς. Δεν είναι εκεί για να κερδίσουν, ούτε γιατί έχουν ιδιαίτερες φιλοδοξίες, αλλά καθαρά για την ευρωπαϊκή «οσμή». Την ιδιαίτερη εμπειρία του να παίζεις σε διοργάνωση της UEFA το χειμώνα και το όνομά σου να ηχεί σε όλη την Ευρώπη. Πριν μερικά χρόνια ήταν ο Αστέρας Τρίπολης, αλλά φέτος δεν υπάρχει αντίστοιχη ελληνική ομάδα, όσο κι αν ήλπιζε να γίνει τέτοια ο Ατρόμητος του Νταμίρ Κάναντι.

Υφίσταται όμως η Ντουντελάντζ από το Λουξεμβούργο, η οποία έχει ανακοινώσει ήδη sold-out σε όλα τα εντός έδρας παιχνίδια της στον όμιλο του Ολυμπιακού, η σλοβακική Σπάρτακ Τρνβα, η ουκρανική Βόρσκλα, η νορβηγική Σαρπόνγκ, η τσεχική Γιάμπλονετς και η τουρκική Ακχισάρ. Όλες κρύβουν πίσω τους μια ωραία ιστορία. Βέβαια, κάπου εκεί αποσκοπεί και η σύσταση της νέας διοργάνωσης από το 2021 και έπειτα. Στο να αναδείξει περισσότερες τέτοιες ιστορίες και να αφήσει το καλό ποδόσφαιρο να πρωταγωνιστήσει απόλυτα στο Europa League, όπως συμβαίνει ήδη στο Champions League.

Οι όμιλοι του Europa League

1oς
Λεβερκούζεν (Γερμανία)
Λουντογκόρετς (Βουλγαρία)
Ζυρίχη (Ελβετία)
ΑΕΚ Λάρνακα (Κύπρος)

2ος
Ζάλτσμπουργκ (Αυστρία)
Σέλτικ (Σκωτία)
Λειψία (Γερμανία)
Ρόζενμποργκ (Νορβηγία)

3ος
Ζενίτ (Ρωσία)
Κοπεγχάγη (Δανία)
Μπορντό (Γαλλία)
Σλάβια Πράγας (Τσεχία)

4oς
Άντερλεχτ (Βέλγιο)
Φενέρμπαχτσε (Τουρκία)
Ντινάμο Ζάγκρεμπ (Κροατία)
Σπαρτάκ Τρνάβα (Σλοβακία)

5ος
Άρσεναλ (Αγγλία)
Σπόρτινγκ Λισαβόνας (Πορτογαλία)
Καραμπάχ (Αζερμπαϊτζάν)
Βόρσκλα (Ουκρανία)

6ος όμιλος
Ολυμπιακός (Ελλάδα)
Μίλαν (Ιταλία)
Μπέτις (Ισπανία)
Ντουντελάνζ (Λουξεμβούργο)

7ος
Βιγιαρεάλ (Ισπανία)
Ραπίντ (Αυστρία)
Σπαρτάκ Μόσχας (Ρωσία)
Ρέιντζερς (Σκωτία)

8ος
Λάτσιο (Ιταλία)
Μαρσέιγ (Γαλλία)
Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Γερμανία)
Απόλλων Λεμεσού (Κύπρος)

9ος
Μπεσίκτας (Τουρκία)
Γκενκ (Βέλγιο)
Μάλμε (Σουηδία)
Σάρσμποργκ (Νορβηγία)

10ος
Σεβίλλη (Ισπανία)
Κρασνοντάρ (Ρωσία)
Σταντάρ Λιέγης (Βέλγιο)
Ακχισάρ (Τουρκία)

11ος
Ντινάμο Κιέβου (Ουκρανία)
Αστανά (Καζακστάν)
Ρεν (Γαλλία)
Γιάμπλονετς (Τσεχία)

12ος
Τσέλσι (Αγγλία)
ΠΑΟΚ (Ελλάδα)
ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ (Λευκορωσία)
Βίντι (Ουγγαρία)

Το πρόγραμμα των αγώνων

1η αγωνιστική: 20 Σεπτεμβρίου

2η αγωνιστική: 4 Οκτωβρίου

3η αγωνιστική: 25 Οκτωβρίου

4η αγωνιστική: 8 Νοεμβρίου

5η αγωνιστική: 29 Νοεμβρίου

6η αγωνιστική: 13 Δεκεμβρίου

Πώς μοιράστηκαν τα 48 εισιτήρια της φάσης των ομίλων

• Οι 21 νικήτριες ομάδες των play offs του Europa League.
• Οι 4 ηττημένες ομάδες των play offs από το μονοπάτι των πρωταθλητών του Champions League.
• Οι 2 ηττημένες ομάδες των play offs από το μονοπάτι των μη πρωταθλητών του Champions League.
• Οι 4 ηττημένες ομάδες του τρίτου προκριματικού γύρου από το μονοπάτι των μη πρωταθλητών του Champions League.
• Οι 12 κυπελλούχες ομάδες των χωρών από την 1η έως τη 12η θέση στην κατάταξη της UEFA.
• Η ομάδα που τερμάτισε στην 4η θέση του πρωταθλήματος της χώρας που βρίσκεται στην 5η θέση στην κατάταξη της UEFA.
• Οι 4 ομάδες που τερμάτισαν στην 5η θέση των πρωταθλημάτων των χωρών που βρίσκονται από την 1η έως την 4η θέση στην κατάταξη της UEFA.