Η μεγάλη ευκαιρία του Τζολάκη. Ο άλλος… ρόλος για τον Βρσάλικο. Κομμάτια στο ίδιο… παζλ μιας κρίσιμης βραδιάς
Ισχύει και στο ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς και στη ζωή. Σπανίζουν οι τέλειες συνθήκες και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Διότι έτσι δημιουργούνται ευκαιρίες.
Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης για παράδειγμα πριν καν συμπληρώσει τα 20 του χρόνια θα μπορούσε να γράψει ένα… βιβλίο για αυτό. Το βιβλίο της (ως τώρα) ζωής του στον Ολυμπιακό.
Ετοιμάζεται απόψε για την 19η παρουσία του με τα Ερυθρόλευκα γάντια σε υψηλότερο επίπεδο. Και επιστρέφει στην Ευρώπη έπειτα από εκείνο το βράδυ στο Ραζγκράντ και τον αποκλεισμό στα πέναλτι από τη Λουντογκόρετς (10/8/21).
Τότε έπαιξε διότι ο Ολυμπιακός ακόμη αναζητούσε τον αντικαταστάτη του Ζοσέ Σα. Τον Σεπτέμβρη του ΄20 έπαιξε τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ διότι ο Πορτογάλος είχε σπάσει το χέρι του. Τώρα θα παίξει, έπαιξε ήδη από την Κυριακή, διότι οι Ερυθρόλευκοι αναζητούν λύση στο πρόβλημα που δημιούργησε ο τραυματισμός του Τόμας Βατσλίκ.
Έτσι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Πολλώ δε μάλλον σε εκείνη τη θέση, που πάντα αγωνίζεται μόνο ένας.
Είναι project ο Κωνσταντίνος Τζολάκης. Όχι μόνο για τον Ολυμπιακό, αλλά για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένας από τους πλέον ταλαντούχους της generation X.
Φλερτάρει πραγματικά πολύ καιρό με εκείνο το «κλικ» που θα του δώσει το δικαίωμα να ανέβει ένα σκαλοπάτι ψηλότερα. Χρωστά πολλά στον Πέδρο Μαρτίνς που τον πίστεψε. Είναι τυχερός που πλέον στον Ρέντη βρίσκεται ένας άνθρωπος με παρελθόν στην ανάδειξη νέων Ελλήνων ποδοσφαιριστών όπως ο Μίτσελ.
Την Κυριακή με τον Ατρόμητο χρειάστηκε μια φορά, στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους με την κεφαλιά του Κγιάρτανσον που απείλησε για το 1-1. Ανταποκρίθηκε. Απόψε αναμένεται να έχει περισσότερη δουλειά καθώς η Καραμπάγκ μπορεί να μην διαθέτει φήμη έχει όμως σίγουρα μπόλικα αγωνιστικά κυβικά στη μηχανή της.
Η πρόκληση για μια ευρωπαϊκή βραδιά δίχως παθητικό, η πρώτη από τον περασμένο Νοέμβρη (Ολυμπιακός – Φενέρμπαχτσε 1-0) είναι από μόνη της μεγάλη. Και γίνεται από μεγαλύτερη από τις ειδικές «συνθήκες». Το «πρέπει» που την συνοδεύει. Ακόμη και τις επιλογές εντεκάδας του Μίτσελ.
Τρεις κεντρικούς αμυντικούς δοκίμασε την Τρίτη ο Ισπανός τεχνικός. Χθες όμως επανέφερε την ομάδα του στην κλασική «ευθεία» των τεσσάρων. Δεν το έκανε όμως με τον πιθανότερο τρόπο. Φαίνεται να φλερτάρει με μια ιδέα που αν μη τι άλλο έχει πραγματικό ενδιαφέρον.
Με τη χρησιμοποίηση του Σίμε Βρσάλικο σε ρόλο στόπερ πλάι στον Παπ Αμπού Σισέ. Ναι, Βρσάλικο-Σισέ και ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος ως έξτρα επιλογή από τον πάγκο. Αυτή ήταν η τελευταία δοκιμή σε μια συγκυρία που ο Ολυμπιακός δεν έχει ούτε τον Ουσεϊνού Μπα, ούτε τον Παναγιώτη Ρέτσο.
Υστερεί σε ταχύτητα η άμυνα των Ερυθρόλευκων στο ως τώρα δείγμα γραφής. Στο παιχνίδι που εξελίσσεται στην… πλάτη της. Όπως υστερεί και στη συμμετοχή της στο build up από τον άξονα. Ο Σίμε Βρσάλικο θα μπορούσε να την βοηθήσει και στα δύο. Τουλάχιστον by the book.
Ο Τσόλο Σιμεόνε το δοκίμασε πέρσι αρκετές φορές. Πάντα όμως σε τριάδα. Αν μπορεί να «αντέξει» σε σχηματισμό τετράδας; Ο Κροάτης και έμπειρος είναι. Και μπόι δεν του λείπει (1.81μ). Και η ικανότητα του στην προσωπική μονομαχία και δη στο έδαφος είναι χαρακτηριστική.
Και κυρίως μπορεί να ζητήσει τη πρώτη μπάλα και να ξεκινήσει από τον άξονα το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Θα μπορούσε όντως να είναι λύση. Θα ήταν καλύτερο να δοκιμαστεί σε ένα πιο ασφαλές παιχνίδι.
Και εδώ όμως ο παρονομαστής είναι ίδιος. Τέλειες συνθήκες δεν υπάρχουν. Αν όντως θα το πράξει απόψε ο Μίτσελ; Θα φανεί στη… σκηνή!