Η ένταση στα αποδυτήρια πριν το Ολυμπιακός – Μακάμπι, ο ΠΑΟΚ, η ομιλία Ελ Αραμπί, τα νεύρα του Ορτα και η κλοτσιά του Ροντινέι (vid)

Ο Ολυμπιακός φτάνει στο γήπεδο της Μπάτσκα Τόπολα. Τα τηλέφωνα των ποδοσφαιριστών παίρνουν φωτιά. ΠΑΟΚ – Ντιναμό Ζάγκρεμπ, 3-0 στο ημίχρονο. Ολοι αρχίζουν να συζητούν στην αναγνωριστική βόλτα στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου που θα διεξαγόταν το παιχνίδι με τη Μακάμπι, για το πόσο μεγάλο αποτέλεσμα είναι αυτό για τον Δικέφαλο και πόσο μεγάλη ανατροπή για τους Θεσσαλονικείς.

Η βόλτα τελειώνει και οι παίκτες επιστρέφουν στα αποδυτήρια για να προετοιμαστούν για την προθέρμανση. Ολοι συγκεντρωμένοι και ήρεμοι. Το ζέσταμα τελειώνει και όλοι επιστρέφουν στα αποδυτήρια, για να ετοιμαστούν για το παιχνίδι. Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δίνει τις τελευταίες οδηγίες. Και ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί παίρνει τον λόγο και λέει πράγματα που ανεβάζουν την ένταση.

Διαβάστε επίσης: Παπανικολάου στο «10»: «Να συνεχίσουμε με την ίδια προσήλωση, η ομάδα δείχνει σε καλή κατάσταση»

«Μιλήσαμε πολύ αυτό το διάστημα. Τέρμα τα λόγια. Ο ΠΑΟΚ κέρδιζε την Ντιναμό Ζάγκρεμπ 3-0 στο ημίχρονο. Και θα προκριθεί στους «8». Είμαστε ο Ολυμπιακός. Μπορούμε να νικήσουμε κάθε ομάδα. Μπορούμε να ανατρέψουμε τα πάντα. Πιστέψτε στους εαυτούς σας. Δεν μπορούμε να αφήσουμε κανέναν να πιστεύει ότι μας έχει σκοτώσει. Είστε όλοι καλοί παίκτες. Πάμε να δώσουμε την ψυχή μας στο γήπεδο. Όλα για όλα. Είναι η ώρα μας. Όλα είναι στο χέρι μας».

Η ομιλία του Μαροκινού τελειώνει. Ο Φορτούνης παίρνει το λάβαρο του Ολυμπιακού. Κάθεται στη μέση. Καλεί τους πάντες γύρω του. «Πάμε εκεί έξω να παίξουμε με την καρδιά μας. Πάμε να παίξουμε σοβαρά και με συγκέντρωση. Ολοι μαζί». Οι φωνές προτροπής γίνονται κραυγές και όλοι βγάζουν ένταση και πάθος. Μια περίεργη, ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Οι παίκτες μαζεύονται γύρω του. Και οι κουβέντες τελειώνουν με μια κραυγή: «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ».

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΧΟΡΟΙ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΨΙΑ

Ο Ολυμπιακός δεν μπήκε στο παιχνίδι με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ για να προκριθεί. Μπήκε για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά του. Ναι, οι ποδοσφαιριστές των Πειραιωτών αισθάνθηκαν ότι εκτέθηκαν, ότι ντροπιάστηκαν στον πρώτο αγώνα με τους Ισραηλινούς. Κυρίως, ένιωσαν προσβεβλημένοι. Καθένας μπορεί να χάσει και να έχει μια πολύ κακή ημέρα. Αλλά η Μακάμπι, πέρασε σε άλλη πίστα τη συμπεριφορά της.

Μετά το 1-4 του Γεώργιος Καραϊσκάκης οι Ισραηλινοί έστησαν πάρτι εκτός γηπέδου. Ηταν προκλητικοί σε βαθμό, ακραίο. Υπερόπτες σε κάθε τους κίνηση, σε κάθε τους κουβέντα, σε κάθε τους πράξη. Μουσική στη διαπασών, χοροί στους διαδρόμους των αποδυτηρίων. Σαν να τελείωσαν όλα μέσα σε 90 λεπτά. Σαν να μην υπήρχε επαναληπτικός. Σαν να μην υπήρχε… Ολυμπιακός.

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ… ΠΡΑΟΥ ΟΡΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Η συμπεριφορά τους έγινε κηροζίνη στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού. Υπήρξαν παίκτες που είπαν σκληρές εκφράσεις. «Είμαστε άνδρες. Πώς μπορούμε να ανεχθούμε αυτή τη συμπεριφορά; Θα επιτρέψουμε αυτή την προσβολή; Δεν γίνεται». Η ατάκα ανήκει στον πράο και σχεδόν πάντα ήρεμο Αντρέ Ορτα. Ειπώθηκε στα αποδυτήρια των Πειραιωτών. Σε στιγμή καθόλου ήρεμη και με την ένταση στο κόκκινο. Ένα δείγμα γιατί ο Ολυμπιακός μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια και με τα μάτια να γυαλίζουν στο γήπεδο.

Η ΚΛΟΤΣΙΑ-ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΡΟΝΤΙΝΕΪ

Ο παίκτης που βίωσε τις χειρότερες στιγμές από όλους τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού στο πρώτο παιχνίδι με τη Μακάμπι, ήταν ο Ροντινέι. Ο Βραζιλιάνος είχε διαλυθεί από τον Μίλσον. Υπέστη μια αγωνιστική πανωλεθρία. Αισθάνθηκε προσβεβλημένος από όσα συνέβησαν. Το πήρε προσωπικά. Και αυτό φάνηκε στο 4ο λεπτό. Ο εξτρέμ της Μακάμπι πήρε την μπάλα και προσπάθησε να κάνει… τσαλιμάκια από αριστέρα. Ο Βραζιλιάνος μπακ του Ολυμπιακού, τον ισοπέδωσε. Με ένα ποδοσφαιρικό μαρκάρισμα, από εκείνα που συχνά είναι πιο σημαντικά και από γκολ. Το μήνυμα του «Ρόντι» ήταν ξεκάθαρο προς τον αντίπαλό του. «Ο,τι έκανες στο πρώτο παιχνίδι, να τα ξεχάσεις». Μήνυμα προς όλη τη Μακάμπι.

Μήνυμα καθαρογραμμένο από τον συγκλονιστικό Ποντένσε. Τον μεγάλο Κώστα Φορτούνη. τον ασταμάτητο Ελ Κααμπί. Τους φοβερούς Εσε, Τσικίνιο, Ορτα. Τον απροσπέλαστο Κάρμο, τον Ορτάγκα, στην κορυφαία εμφάνισή του με τον Ολυμπιακό. Ακόμη και από τον «νέοπα» Τζολάκη, που ήταν πηγή σταθερότητας. Και όταν ήρθε ώρα των «παλιών», το μεγαλείο του Ελ Αραμπί, η ποιότητα του Γιόβετιτς και η ψυχή του Μασούρα, τελείωσαν τη δουλειά. Ολοι με το μαχαίρι στα δόντια. Ολοι αποφασισμένοι, τρελαμένοι να δώσουν απάντηση στην υπεροψία.